Sosyal belediyecilik adına üzerimize pompalanan sis bulutları sefaletten beslenenleri yüreklendirmiş ve şeytanın bile arayıp bulamadığı suç ortaklarını çoğaltmıştır. Yüreksiz, ikircikli ve itimatsız sözcüklerle ortam bulandırılmış, FİZİKSEL ve İNSANA yatırım projeleri göstermelik kalmıştır.
Sosyal belediyecilik kentin altyapı hizmetlerini yapmakla kalmaz. Asıl olanı İNSANA YATIRIM projeleridir. Çocuk, yaşlı, genç ve özürlülerle ilgili projeler öncelikli olmalıdır.
Bunlardaki başarısızlıkların birçok nedenleri vardır. Partilere çıkarları için, rant için girenler en fazla belediye başkanlıkları ve meclislerinde yuvalanmayı hedefliyor. Bunların önemli bir kesimi şimdiye kadar, köstebek gibi kent projelerinin altını üstüne getirerek, kenti mahvetmişlerdir. Oysa partiye toplumsal çıkarlar için gelenler, demokratik seçimler yapılmadığı için çoğu kez yönetim dışında kalmışlardır.
Bunun dışında kent halkının yönetime ve denetime katılma şansları da yoktur. Kent konsey ve meclisleri göstermeliktir. Sosyal belediyecilik adına seçilen belediye başkanlarının koruma orduları, özel kalemleri ve sekreterleri, yönetime ve denetime katılacak kent halkının engelidir.
Eğitim, yöresel kültür, sanat, amatör spor, sağlık konularında kalıcı ve kimlikli öncülükleri de yoktur. Halkın parasıyla kent halkını oyalamak ve aldatmak sosyal belediyecilik değildir.
Bilirsiniz Türk müziğinde Ney'in sesi bir iç çekiştir, ayrılıkların iç çekişidir. Yedi delikli kuru bir kargıdan bu ses çıkıyorsa, gören, duyan ve düşünen kent insanından ne iç çekişler, ne çığlıklar çıkmaktadır. Kent insanından çıkan bu çığlıklar ve iç çekişler, belediye başkanlarının makam odalarına kadar gelemiyorsa, o zaman toprak kaymaları, su baskınları olacak, çığlar düşecektir. Bütün kenti su bassa ördeğin umurunda olmaz. Yüzen balıklar da hakimiyet kuramaz.
Sonuç olarak burjuva konforunun ikiyüzlülüğü belediyelere yansımış görünüyor. ÜRETİMSİZ ve GELECEKSİZ sosyal belediyecilik olmaz.