Liboşlar çift kimlikli kartvizit taşıyan ve ihaneti erdem sayanlardır. Günümüz yaşayanlarının genetiği bozuk yaratıklardır. Çakma çözümcü ve uşaklık sözcüleridir. Ayrıca her devrin yandaşı ve yalakasıdır.
Oysa işin öbür tarafında başka gerçekler vardır. İçinde yaşadığımız demokrasi anlayışı, satın alma gücüyle ölçülmez. ‘‘Demokrasi canı yananların sarılıp adalet talep ettiği bir limandır. Erdem ise, canı yananların hakkına sahip çıkabilenlerin bayrağıdır.’’ Demokrasi siparişle olmaz. Ayrıca siparişi verenleri de memnun etme lüksümüz yoktur.
Bir tutam çakma insan haklarından da yana olamayız. Çünkü savaş karelerini de görmekten hoşnut değiliz. Güneşin her yüzünü sevmekten ve onu beraberce içimize sindirmekten yanayız. Ülkemizde sevgi kampları kuracak çok yerlerimiz olsun istiyoruz. Bunun için her türlü bataklıkları da kurutmaktan yana tarafız.
Ama içimizdeki liboşlar, yaprağın ağaca nasıl çıktığını, sonra sararıp nasıl indiğini anlatmaktan yana değillerdir. Onlar kıvırtmaya uygun ritim aramaktadırlar. Ruhlarını besleyen müzik türü, daha çok arabesk tarzdadır. Ve sevgileri de ağlatırlar.
Gerçekte bizler; doğan güneşle uyanıp aynı havayı solumak isteyenleriz. Demokrasi, insan hakları ve adaletten yana tarafız. İçimizdeki liboşlara duyurulur. Çakma demokrasi tanımları size aittir.