Bugünlerde siyasetin suçlu selamlarıyla, kendini sabote eden bir toplum yapısı girdabına girdik. Bilgelik kumaşları yerine, karışık dokunmuş kumaşlar giydirildik. Sosyo-ekonomik ve sosyo-kültürel kodların temellerini sarsarak, ahlak uygarlığını şekle, daha da ileri giderek birtakım geleneklerimize ters kılık kıyafetlere döktük.
Yapbozu birleştirmeyi başarı saymaya başladık. Kontrolsüz akılların ürettiği ürünleri kullanmaya batılaşma saydık. Yaşam terazisinin dengesini bir türlü kuramadık.
Kendilerine karşı deliller toplayarak, dostlukları bile zahmetli işlerden saymaya başladık. Desibeli yüksek çığlıklarla, dökülen gözyaşlarının grafiğini çizen istatikciler türettik.
Bilirsiniz insan için en güvenli ve yumuşak korunak ana karnıdır. Anaların ağlaması ile o güvenli korunaktaki doğmamış ve sığınmasını bile bilmeyen bebeleri ne hale soktuk.
Sonuçta kendi yapısal süreçlerini yenilemeyen kültürel şizofrenik bir toplum olduk.
Bütün bu yaşananlara rağmen, kendilerini siyaset süzgecinden geçirmeyen ve zeka çevreleri sananların, önümüzdeki günlerde unuttuklarını arayacak belirtiler görülmemektedir.
İşte bütün bu karmaşanın 12 Mart ve 12 Eylül’dür. Tam bağımsız ve Milliyetçi Türkiye, Go Home Yanke diyenlerin üzerine acımasızca gitmiştir. O zamanki cuntanın ismini adalet diye sunduğu kurumlarca çok fidanın boyunları için kalemler kırılmış, işkencelerle telef edilmişlerdir. Sağdan ve soldan kırılan, bükülen fidanlarla ülke çoraklaşmış ve bundan sonra kültürel şizofreni başlamıştır.
Gene de karamsarlığa düşmeden, bu karmaşadan kurtulabiliriz. Yazının başlığında belirttiğim gibi, bunu sizler yapabilirsiniz. Çünkü Türkiye’de yaşayan herkes, hepiniz Cumhuriyet kadar güzelsiniz.