Öyle bir yerdeyiz ki milyonlarca emekli “Kasımpaşa işi emekli sarmalı” iletezgâha getirilmiş bulunuyor…
Sefalet koşullarına terk edilen emekli, çaresizliğin dibini sıyırıyor.Orta sınıf hızla yoksullaşıyor. Yoksullar ise sadaka gibi yardımlarla sürünerek yaşamayı öğreniyor.
Paradigma çöktü. Laik Cumhuriyet rejiminin kamusal yaşam normları yok hükmünde. Kural, sadece o kuralı tanıyan için var.
Vekil diye seçtiklerimiz 69 bin lira emekli maaşını hak ederken, en az otuz yıl çalışıp primlerinin ödeyene 7500tl… Ve bu durumu içine sindiren milletvekilleri… Ne vicdan ne ahlak kaldı.
Milletin olan bitene bakışı, Sodom ve Gomora’ya son bakışı andırıyor.
Seksenli yıllarda başlayan vasatlaşmayı yaratan ve besleyen tüketim toplumu, metalaşan siyasal yaşamın getirdikleriyle nihayetyüzleşiyor; Hayatta en hakiki mürşit, yalan. En yüce değer, para.
İki yüzlü ahlak sistemin merkezine yerleşince, çöken değerler sistemine hiç aldırmadan, tüketim toplumunun nimetleriyle büyülenmiş halde, bugünlere geldik.
Ve yanlış yaşanmış zamanlar dönüp hesap sormaya başladı.
Doksanlarda atağa kalkan vasatlar 2002’de iktidara geldi. Bu süreçte, iktidarıyla muhalefetiyle siyaset top yekûn vasatların kontrolüne geçti.Türkiye böylece 80 darbesiyle hedeflenen islami liberalizmle tanıştı.
24 Ocak kararlarının hayata geçmesi sonucu sanayi ve tarım üretiminde başlayan gerileme, 40 yılın sonunda Türkiye’yi çıkışsız ve umutsuz bıraktı. İktidar, kendine bağlı bir sınıf yaratayım derken ölçü öyle kaçtı ki borç batağına düşen ülke ekonomisi Batı kontrolüne girdi.
Ahlak ve akıl hızla çöküyor. Vasatların cehenneme çevirdiği gündelik hayat artık sürdürülebilir değil, yönetim otoriterleşecek.
Yirmi yıl boyunca, efendiler, aksırıncaya, tıksırıncaya kadar yediler içtiler. Borç boylarını aştı. Sonunda, hesap önlerine kondu. Ama kasada hesabı ödeyecek para yok.
Batı’dan gönderilen uluslararası sistemin uzmanları, MB ve Hazine’nin başına geçti. Tahsilat başladı.
Çıkışlar kapalı. Dünya’da ve yurtta çöken paradigma, yeni Dünya düzenine geçiş sinyalleri veriyor. Her tarihsel sistem gibi kapitalizm de zamanını doldurdu.
Akıllardaki soru; Türkiye, iç ve dış dinamiklerin getirdikleriyle baş edecek siyasal erginliğe ulaşabilecek mi?
Yoksa, yolgeçen hanına dönen sistemde çıkışlar kapalı.