Döviz kurlarına ayar veren Cumhurbaşkanı ve kabinesi, saatler içinde gerçekleşen sert düşüşü başarı hanesine yazdı. Ve aynı gün, kur korumalı TL mevduat uygulamasına yol verdi.
Mevduat sahipleri mutlu... Ekonomide işler yoluna giriyor… İsrail ile ilişkiler hakeza… Hele bir de enflasyon düşerse…
Sadede gelelim; Türk modeli yeni ekonomide ilk icraat gerçekleşti… Para politikası naslara geldi… Türk Lirası, menkul değer olarak adeta Dolar’a kote edildi.
Bir ayda 9 liradan 18 liraya çıkan, bir gecede 18 liradan 13 liraya inen Dolar akılları karıştırdı.
“Çin işi, Japon işi, Türk işi, bunu yapan kaç kişi?” diye sorarken, bunun iyi bir şey olduğunu gözlerdeki ışıktan anlamak gerektiğini öğreniyoruz.
Gerçek ise yürüyor… İslamcı zihniyet faize kılıf uydurmaya çalışıyor. Haramdan vazgeçmek yerine harama kılıf arıyor.
Hal böyle iken, söz israfı sınır tanımıyor. Her kanalda, yarım düzine bilim insanı bilimsel bilimsel konuşuyor. Ülkeyi yönetenler ve yandaşları mutlu, yüksek perdeden gururlu gururlu konuşuyorlar. Muhalif cenah, yeni uygulamaya karşı çıkarak karamsar konuşuyor. Nihayetinde, paranın ahvali konuşuluyor.
Bir kâğıt parçası üzerine yazılan 10,20,50,100,200 gibi sayıların büyüsüne kapılmış, banknotların değeri iniyor mu, çıkıyor mu, kurlar ne olacak, hararetle tartışıyorlar.
Acı bilgi; Yeryüzünde, 6 milyar insan yoksul, 1 milyara yakın insan aç. Her gün, 30 bine yakın insan açlıktan ölüyor.
Konuşanlar ise, sadece ve sadece, banknot matbaasında basılan o kağıtların kasadan kasaya, cüzdandan cüzdana dolaşımında dengeden çıkışın bilimsel ve politik izahını yapıyorlar. Kölesi oldukları o lanet olası serbest piyasa düzeninin insanlığı nasıl aç ve yoksul bıraktığını konuşmaya ne yürekleri ne bilgileri yetiyor.
Sistem dengede, kurlar sabit iken de büyük insanlık aç ve yoksuldu, sistem dengeden çıktığında da… Servetler yine el değiştirdi, o kadar...
Ve Türkiye hiç olmadığı kadar borçlu ve yoksul. Yoksul nüfus 54 milyon, aç nüfus 11 milyon dolayında…
Mesele, sistemin dengesi değil, sistemin kendisinin kötülüğüdür, sistem kuran aklın başımıza açtığı işlerdir. Ama kimin umurunda!
Efendiler yoksullarla eğleniyor.