19 yıldır iktidarda olan Erdoğan yolun sonuna gelmiş bulunuyor. Kadrolarındaki dağınıklık ve kontrolden çıkan ekonomi öyle söylüyor. Tükenen iktidarın, savunduğu ekonomik modeli doğru dürüst anlatamaya bile mecali yok.
Türkiye Cumhuriyeti’nin uluslararası sistemin iradesiyle dönüştürülme hikayesi 1980’de başladı. Ve elan sürüyor.
Merak edenlerin, değişim ve dönüşümün ne olduğunu tam olarak anlamak için, “24 Ocak Kararları”na bir göz atmasında fayda var.
Sonuç olarak, kırk yılda, ekonomiden yönetim biçimine köklü bir değişim geçiren Cumhuriyet, milli burjuvazi ve sanayi toplumu hedeflerinden uzaklaştı. Batı normlarının yerini bir ölçüde islami normlar alırken, Gümrük Birliği ile sınırlı üretim, beton sermayesi, ticaret burjuvazisi üzerinde yükselen yeni ekonomik model, ülkeyi bu günlere getirdi.
Cumhuriyet’in geçirdiği değişim ve dönüşüm sürecinin iki siyasi aktörü var; Erdoğan ve Kılıçdaroğlu.
Küresel Dünya düzeninde, yeni rejimin iktidar ve muhalefet yapısı bu ikilinin liderliğinde inşa edildi. Ne ki bu yapı artık ayakta duramıyor.
Ve yolun sonu göründü… Hasar büyük, zaman daralıyor, toplum destabilize olabilir. Ülkeyi yönetmek için geniş tabanlı mutabakat aramak artık bir zaruret.
Önümüzde zor yıllar var. Millet bu zor yılların yükünü taşıyacak. Milletin kendisini bekleyen zorlukları ve yol haritasını bilmek hakkıdır.
Bu nedenle, kurtarıcı rolüne soyunmuş liderlerin iki dudağı arasında değil, sağlam metinlerde dile getirilen çözüm yollarına ihtiyaç var. Bu metinler, seçimlere giderken hazırlanacak Ortak Program, toplumsal mutabakatın yeni kamusal alan normları, yeni anayasa taslaklarıdır.
Siyasi partilerin oy almak için tercih ettiği kafakol ilişkilerinin bu defa millette pek karşılığı olmayacak.
Dahası, AB-ABD hattında siyasi tutum alan muhalefetin seçimleri kazanması halinde, iktisaden eli kolu bağlı iktidar, tam da yeni Dünya düzeni kurulurken, istenmedik ölçüde uluslararası sistemin kontrolüne girebilir. Türkiye’nin, yeni Dünya düzeninde üretimden alacağı payı ülke yararına büyütmek mümkün olmayabilir.
Uzakdoğu’dan esinlendiği ekonomik modeli gerçekleştirecek kadar ömrü kalmayan iktidar için yolun sonu göründü…
Ama ülke için tünelin ucunda henüz ışık görünmüyor.