Başlık Amerikan Dolarını anımsatmasın.
Onu görebilmek artık ne mümkün… Emel Sayın’ın bencil, “Bak Yeşil Yeşil’ şarkısı da değil. Muradımız ne para ne pul, ne de bencillik. Yaşama renk katan… Çimlik!
15 gün kadar önceydi… yeni bir yeşillik kaygısı çıkmaz mı! Bir İlçe’de Millet Bahçesinin açılış töreni vardı... Havalar çok sıcak gidiyor ya, çimler sararıyordu.
Oysa, Millet Bahçesinin yeşil mi yeşil bir alan olması ; insanların piknik yapması, yuvarlana yuvarlana eğlenmesi gerekmeliydi. Şimdi ise, bunlar yapılamayacaktı…
Bunun bir çaresi olmalıydı… Hele de bahçe, en üst düzeylerden bir yönetici tarafından açılacaksa. Hele de yapımı için 40 milyon Lira gibi bir para harcandığı söyleniyorsa, durum daha da vehamet arz edebilirdi!
Düşündüler taşındılar ki… bir çözüm yolu buldular ; sırtladı bir görevli boya bidonunu, elinde püskürtme aleti, bir güzel boyadı çimleri. Her yer olmuştu artık… Yemyeşil!
Görüntüler sosyal medyada paylaşılınca da, gündem oldu! Kimisi tam ‘Aziz Nesin’lik dedi. Kimisi de ‘eşeğini boyayıp babasına satan’ oğul fıkrası bir olay… dedi!
***
Yıllar önce de yazmıştık. Bir ilk değildi ki bu ;
Bodrum Bitez’de 2016’larda bir inşaat firması bir arsaya 80 kadar villa yapacaktı. Ama üzerinde ağaçlar vardı. Gerçi özel mülktü, ağaçları kesme izni de alınmıştı.
Ama, yine de çekindiler... Yanlış anlaşılırlar.
Çevreci aktivistlerin tepkisi ile karşılaşılırlar, yeşil düşmanı ilan edilebilirlerdi!
Düşündüler taşındılar, sonuçta : fıstık çamı, çam, okaliptüs ve Kıbrıs akasyası olarak, 45 ağacı kökleriyle çıkardılar, hafriyatın döküldüğü ağaçlandırma alanına… diktiler!
Aradan bir iki hafta geçmişti ki…
Aman ha… o da neydi? Ağaçlar kurumuştu. Korktukları başlarına gelmişti… Hemen yeniden bir çözüm yolu düşündüler. İnsanlara güzel göstermeliyiz dediler. Ağaçları püskürtme boya ile… bir güzel yeşile boyadılar!
İş bitti derken… Tema gönüllüleri boyama ağaçları gördüler de şok oldular! Hemen olaya müdahale ettiler... Müzakere müzakere; İnşaatçılar yenilerinin dikilmesini kabul ettiler. Bir acıyı… tatlıya bağladılar!
***
Yaşamın çeşitli kesitlerinde uygulanan bir yöntemdir, göz boyamak. Bir ustalıktır ki, herkes beceremez!
Yükselmek mi istiyorsun? Koltuk hep var kalsın mı istersin? Güç sahibine göre tavır alırsan!
Tepki çekmemek mi istersin? Yetkilinin görmek istediğini… gösterirsen!
Yani uyuyan kimilerini…
Az yapıp çok göstermek. Yapmadan yapmış göstermek. Kötü olanı iyi göstermek.
Sonuçta… gösterişle aldatmak!
Boyama her zaman işe yaramaz…
Yasal sorunlarda, etik sorunlarda boyacılık olmaz. Olsa da, verdiği güven çok sürmez.
Hele de etik… bir yüce duygudur ki, güneş gibi, balçıkla sıvanmaz!
***
Öyle diyoruz da… Bir de Rusya’ya bakarsak ;
Leonid Brejnev… SSCB’nin Devlet Başkanıydı, 1964-1982 yıllarında. Stalin benzeri sert bir adamdı!
Mühendis Makaroviç’de, örnek bir işletmenin başında müdürdü. Fabrika yönetim binasının önü yeşil çimenliğe ayrılmıştı. Başına da bir tabela dikmişlerdi :”Çimlere basmak yasaktır!”
Yetmişli yıllardı… Fabrika, Brejnev tarafından ziyaret edilecekti. Ekim ayıydı. O aylarda çimler çoktan sapsarı olmuştu! Müdür emir verdi, Boyacı pülverizatörü kullanıldı. Çimler zümrüt yeşili oldu!
Brejnev geldi… Gözleri çimlere takıldı. Espri ile, “Basmak yasak haa… Bizede mi?” Brejnev çimlerde yürümeye herkes de gülmeye başladı. Alkışlar… alkışlar!
Brejnev gelir müdürünü kucaklar: ‘Şimdi göster fabrikanı… Koçum!’ Müdür gezdirir, gezdirir.
Bir de şilt verir. O günden sonra da Brejnev, Müdürün hep arkasında… dura durur!
Rus Yazar Dovlatov, bu olayı da kitabında anlatır durur.
İyi Pazarlar…