Trafikte, karşıya güvenli geçiş kuralıdır;
Önce sola,sonra sağa, tekrar sola bak.
Gelen yoksa… koşma, hemen hızlıca geç!
Büyüklerin de çocuklarına… öğütleridir bu.
Kuralı koyanlar da solcu mu ne?… İki kere baktırıyorlar sola! Öyle olsa bile, yine de tek yöne değil, iki yöne de baktırıyorlar. Belki de, at gözlüğü ile bakmasınlar içindir… olaylara!
Metin Öney’in “Yurtseverliğe Adanmış Bir Ömür” kitabı da… böylesi objektif bir Ayna!
***
Meslek ve siyaset uğraşılarımız nedeniyle, tanıştıklarımızdan sağ cenahtan da çok kişi vardı ; Hasan Denizkurdu, Necip Kalkan, Kerem Ali Sürekli, Metin Öney… gibi.
Hasan Denizkurdu : Atak ve mantıklıydı…Milletvekili oldu, Adalet Bakanlığı da yaptı.
Hep ulaştık… Menderes Adliyesi eksikleri, Bayraklı’da yarım kalmış Adliye binasının tamamlanması… yakınmalardandı, oldu!
Herkesin “Necip”i ( Necip Kalkan ):
Büyükşehirde Grup Başkan Vekilliği yaptık. Milletvekili de oldu… Bir gün, niye Milletvekili olamadın diye bana sordu : “Durumum iyi iken, partinin durumu iyi değildi. Partinin durumu iyi iken, benim durumum iyi değildi. İki iyiliği bir araya getiremedim…” dedim!
İyilikte… ancak şimdi buluşabildik belki de.
Ama, ölçüler de değişmişti artık partilerde :
Önceleri istenendi Lal…Şimdi de eklendi Dal!
Kerem Ali Sürekli ile de : Büyükşehir Meclisinde birlikte çalışmalarımız oldu. Kompleksleri yoktu. Milletvekili de oldu.
AK Parti'de halen İzmir İl Başkanı da oldu.
Metin Öney’i… ilk başlarda karşılıklı bir davamızda tanımıştım. Düzgün uzun boylu, temiz şık giyimli ve yakışıklı idi. Kendini öne atmayan, sakin ve vakur bir duruşu vardı…
Milletvekili oluncaya kadar siyasi yönünden, nasılsa, hiç haberim olmadı. ANAP Grup Başkan Vekili olunca… O da izlemeye aldıklarımdan oldu!
***
Metin Öney’in siyasi kişiliğini kavramaya çalıştım. Sonuncu olan kitabını aldım ve hemen de okudum… Nadir ve siyaset Piri olabilecek, bir derya İnsandı. Hayret, nasıl da gözden kaçırmıştım ki : Gözü tok, gönlü tok biri… olanı. Siyaseti ‘hayatının odağı’ yapan, fikren zengin ve dürüst bir siyasi kimliği… olanı.
Tito demiş ki… ‘Ölümlerin en kötüsü siyasi ölümdür’. Ama, Milletvekilinden kaçarak, yeniden aday göstermemenin, siyasi ölüm olacağını sanmak da… siyasi saflık olanı!
Bu alemin saygın kişilerinden Kamran İnan… İronikçe de olsa, zarif ve çoğu parti için de geçerli bir gerçeklikle… olayın ip uçlarını veriyordu ;
“Çünkü Metin… senin boyun uzundu, gölge ediyordun… Belin ince değildi, kıvıramıyordun.”
***
Metin Öney’in üstün babalık özelliklerini anlatmaya, Oğlu İlteriş Öney’in şu tespiti sanırım yeterli ve onur verici olmalıydı: “Hiçbir genel başkan, hiçbir bakan, ailesinin önüne… dakika bile olsun geçememiştir.”!
Ki, Genel Başkanları da zaten kritik etmişti. Acı ama doğruydu ; Parti Liderlerinin, gelecek liderleri yetiştiricilerden olmadıklarını sertçe eleştiriyordu… Partisi içinde otokrat, dışında demokrat görünen kimi genel başkanlardan yakınmalar bilinendi ve zaten de yaygındı…
Diyor ki… Türkeş okur, okuturdu. Öngörür, öğüt verirdi. Bir öğüdü : insan iki kadının etkisinde kalır; Annesi ve eşi... Onlarla aranızı iyi tutun’du!
Gerçekten de, kimi genel başkanların ve özellikle de kimi belediye başkanlarının üzerindeki Eş etkisi… oldukça belirgindi.
Kimi zamanlar kendisine (koordinatör… danışman gibi) ünvanlar bile uydurup,
sayfa açanlar da, kart bastıranlar da oldu!
Bedrettin Dalan… partisine İzmir İl Başkanı atamıştı. Devre dışı bırakılan yöneticiler sordu: ‘Lisede okurken babası benim velimdi. Bunun için onu il başkanı yaptım’ cevabı garipsendi!
Jean - Jacques Rousseau’nun söylediği…
‘İktidarı elinde tutanlar, keyfiliğe meyil eder.’
***
Biterken…
Bu haftayı, içten samimi ve sıcak bir kitapla geçirdim. Bitişteki Yunus’un sözlerinin, halen de geçerliliğini koruduğunu üzülerek gördüm;
‘Ok gibi doğru olsam, yabana atarlar beni,
Yay gibi eğri olsam… elde tutarlar beni’ !
İyi Pazarlar…