Dur durak bilmeyen bir arkadaşımızdır,
Hüseyin Akbaş… Emekli olunca, Karşıyaka-Örnekköy’de kömür ticaretine başlamış, o arada derneklere de… siyasete de girmişti.
1977 Genel Seçimleriydi… O dönemler parti içi demokrasinin alabildiğince uygulandığı zamanlardı. Adaylar Hakim denetiminde ön seçimlerle belirlenirdi… O yüzden de örgütte tanınmak gerekirdi. Bu normalin, bir masal gibi anlatılışı da… ön seçimlerin yerinde artık, yellerin esmesiydi!
İzmir Milletvekilimiz rahmetli Coşkun Karagözoğlu’na niyetimizden söz edince…İlçelerde, mahallelerde, köylerde ayakların var mı? diye sormuştu. Ayak da ne ki? Sorumuza karşı da… oy toplama yöntemini anlatmıştı!
Bu yüzden, aday adayları İlçelerde “ayak” ararlardı. Sorduk soruşturduk Örnekköy’de ayak da Hüseyin Akbaş’tı… Herkes ona gidiyor, ağzının içine bakıyordu!
Biz de gittik yerini bulduk. Arkada öbek öbek kömür yığınları… önünde de bürosu vardı.
Hoş beşten sonra sordu, neye güveniyorsun? ‘delegenin sağ duyusuna’ dedim… gülümsedi!
Yazar Akbaş’la yolculuğumuz böyle başladı…
Karşıyaka Belediye Meclisinde bazı dönemler de birlikte olduk. Özellikle çevre duyarlılığı ile öne çıktı...
Atıkların çeşitlerini ve doğada yok olma sürelerini listeledi. Karşıyaka’nın cadde, park ve meydanlarına asıldı. Halkın çevre duyarlılığının artması yönünde… önemli kazanımlar sağladı!
***
Şimdi de…
Atatürk’ün, “Ey yiğit Türk Kadını, sen yerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın” sözüne karşın…
*Bir parti sözcüsünün… partisi gelinceye kadar kadının adı bile yoktu diyen… inkarcı sözlerine,
*Entari ile dolaşmak isteyen bir başhekim yardımcının, çok eşliliği savunmasına,
*Kadınlara oy verilmemeli diyen Dekana,
*Kadınlar, nikahsız erkeklerle tokalaşmamalı diyen Rektöre,
*Kantinde, toplu taşıma araçlarında haremlik-selamlık uygulayan ilk okul ve Belediyelere,
*Kadın erkek eşitliğinde Avrupa sonuncusu olmamıza,
*Sırf bu yıl 384 kadının öldürülmesine ve kadın cinayetlerinde Avrupa şampiyonu olmamıza,
*Yumuşatarak özetlediğimiz bunların dışında, daha da neler ki, nelere… Hicaplı diğer sözlere!
Saydığı ve kendi deyimiyle… ‘İşte bu çirkin, nezaketsiz, yakışıksız, hatta ayıp yazı ve paylaşımlara tepki için…’ ayrıca cevap da olsun diye… oturdu. “Atatürk ve Cumhuriyetle Birlikte Kadınlarımız” adıyla, bir kitap yazdı.
***
Kitap ilklerin bir galerisi gibiydi…
Cumhuriyetimizin İlk 17 Kadın Milletvekili, birer birer sayılmış ve anımsatılmıştı…
Aynı şekilde… ilkler ;
Senatör Prof.Dr. Nermin Abadan Unat, TBMM Başkanvekili Nermin Neftçi, Bakan Türkan Akyol, Vali Lale Aytaman, Büyükelçi Filiz Dinçmen, Belediye Başkanı Müfide İlhan, Parti Genel Başkanı Behice Boran, Muhtar Gül Esen Aydın, Siyasal stratejist Nezihe Muhiddin…
Ve dahaları.
Yine… dallarındaki anıt kadınlar ;
Prof. Dr. Türkan Saylan, Prof.Dr. Afet İnan, Muazzez İlmiye Çığ, Keriman Halis, Sabiha Gökçen, Süreyya Ağaoğlu, Doç. Dr. Bahriye Üçok, Ayşe Mayda… ve daha da çokları…
Elbette ki en başta… Kurtuluş Savaşımızın Kadın Kahramanları ; Halide Onbaşı (Halide Edip Adıvar), Nezahat Onbaşı (Nezahat Baysel), Şerife Bacı, Halime Çavuş (Kocabıyık), Hafız Selman İzbeli, Gördesli Makbule, Çete Emir Ayşe, Tayyar Rahmiye ve 93 Harbi Gazisi Nene Hatun’lar…
Kısa ve özlü biyografileriyle… bu galerinin değişmezleriydi.
***
Yazmak zor ve yalnız başına yapılan bir iş…
Yazarı yalnız bırakmamak da, okuyucunun işi.
Ama, ifadenin temel kesinliğine… sahipse o.
Yazarımız… gibi !
İyi Pazarlar…