Güvenlik sorunu gün be gün büyüyor. “Güvende değiliz” duygusu toplumda yaygınlaşıyor.
Ülkede yoksulluk metropolleri kuşatırken, göçlerle gelen milyonlarca insanın saçıldığı sokaklar, çatışma ikliminin koşullarını sanki olgunlaştırıyor. Toplumsal alanda yaşananların siyasal alandaki yansımaları, demokrasiden otoriter yönetimlere yönelişi düşündürüyor.
Benzer sorunlarla sarsılan Avrupa’da otoriter yönetim tercihleri öne çıkmaya başladı. Marine Le Pen ile Fransa’da başlayan aşırı sağın tırmanışı, İtalya’da Giorgia Meloni’nin iktidara gelişiyle eni konu görünür oldu.
Fransa ve İtalya’dan sonra Türkiye’nin de Meral Akşener ile benzer bir siyasi süreci zorladığını söylemenin galiba zamanı geldi.
Aşırı sağı temsil eden siyasi gelenekten gelen Akşener, Kurultay kararı aldı. Kurultay’dan, hayat pahalılığı ve güvenlik sorunlarının yarattığı koşullarda, bir tık sağda kararlı bir çıkışla büyümeyi sürdürmesi kuvvetle muhtemel.
Cumhur İttifakı’na gelince, AKP’nin devrimci muhafazakarlığı ile MHP milliyetçiliği, Batı karşıtı yerli ve milli çizgide siyaset iddiasıyla seçimlere hazırlanıyor. Doğu Bloku ile ilişkileri gittikçe güçleniyor. İslam örgütleriyle ha keza…
Türkiye, Doğu Bloku ile Batı Bloku arasında jeopolitik konumu itibarıyla dış dinamiklerin etkisine fazlasıyla açık bir ülke.
İktidar grubu Doğu Bloku ile yakınlaşırken Altılı Masa öncüsü Kılıçdaroğlu ABD’de sadakat açıklamaları yapıyor.
Altılı Masa Batı Bloku’na, Cumhur İttifakı Doğu Bloku’na yaslanıyor olmakla birlikte, yeni sağın öncülüğüne soyunan İYİ Parti, ABD ile yakınlaşmaktan rahatsız olabilir.
CHP’nin ana muhalefetteki durumu ise biraz sıkıntılı. Deve desen değil, kuş desen değil bir durum.
Sosyal demokratların ne dediği anlaşılmıyor. Belki de hiçbir şey söylemediklerindendir…
Kılıçdaroğlu’nun her önüne gelenin ağzına bir parmak bal çalması sosyal demokrasi fikrinin tezahürü ise, o başka…
Bize neler oluyor? Bunu anlamak için henüz erken olabilir… Ancak başımıza gelebilecekler için endişelenmek lazım.
Sadece Türkiye değil, yeryüzü uzun süredir hiç tekin değil.