Geçen yüzyılda muhalefet soldan sorulurdu. Solun en iyi becerdiği iş, muhalefet etmekti…
Bu yüzyılda, işlerin rengi değişti.
Dengeden çıkan kapitalist sistemde, sanayi devrimiyle açılan sayfa kapanmak üzere ve dijital devrimin ayak sesleri git gide yaklaşıyor.
Hal böyle iken, günümüz solu elan geçen yüzyıldan getirdiği ne varsa yineleyip duruyor. Olan bitene bir an olsun durup bakmak istemiyor. Bakmak istemiyor, çünkü bakarsa görecekleri çok fazla sorumluluk yükleyecek; her şeyi yeni baştan düşünmek, ezberleri bozmak, yeni bir dil kurmak ve yeniden söylemek gerekecek.
Sol içinde müphem varlığıyla ün yapan sosyal demokratlaragelince; sürgit benimsedikleri ne deve ne kuş durumu tavan yaptı.Bu duruma, piyasa ekonomisinin getirdiklerinden beslenen sosyal demokratların din ve etnisite gruplarıyla kucaklaşma, helalleşme siyaseti, diyoruz.
Yüzyılın acı gerçeği, geçen yüzyılda başlayan vasatlaşma sonucu, siyasal alan bütünüyle vasatların kontrolüne girdi. Siyasi partilerde bütün köşeler onlar tarafından tutuldu. Burada daha da vahim olan, ülkemizde vasatın aptallık olmasıdır.
Gerek iktidarın gerek muhalefetin statükodan beslendiği koşullarda, günümüz siyasetinin neye benzediği konusundakendimize karşı dürüst olmak zorundayız.
Yeni bir Dünya düzeni kuruluyor ve ülkede siyasal alan yerle bir...
Yazık, Dünya’nın yeni düzeninde, ne istediğini bilen ülkelerin gerisinde nal toplamak için ne kadar da hevesliyiz!