Atatürk olmasaydı
Güneş yine doğudan doğar;
Batı’dan batardı Anadolu’da.
Yaylalarda yine yaman olurdu kışlar.
Kar eksilmezdi dumanlı dağların doruklarından...
Kıyılarda yazlar yine sıcak ve kurak;
Kışlar ılık ve yağışlı geçerdi.
Atatürk olmasaydı da
Dağda zeytin, ovada incir büyür;
Kızılırmak Karadenize dökülür;
Giresun’un fındığını, Kozak yaylasının fıstığını, Meram bağlarının üzümünü,
Elbet bir toplayan çıkardı.
Atatürk olmasaydı da
Olurdu bütün bunlar.
Ama Türksüz, ama türküsüz, ama Türkçesiz.
Ama biz bu toprağın yerlisi, köylüsü, Efendisiyiz.
Atatürk bize sahip çıktı, biz Atatürk’e.
Öylesine bir olduk ki cümlemiz;
Biz olmasaydık Atatürk;
Atatürk olmasaydı biz olmazdık.
Ve biz olmasaydık bu diyar...
Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan,
Bir yarımada olmanın ötesini yaşamazdı...
Bakırçay Ege’ye, Manavgat Akdeniz’e
Akardı akmasına ya,
Doğanın zoruyla...
Biz yoğurduk bu koca kültürü;
İnsanın hasıyla, Anadolu’da...
Tarihlere yazdık; destanlara söyledik.
Öldük, dirildik, nettik, neyledik.
Bu toprağın altına üstüne, dostuna düşmanına;
Vatan neymiş, biz öğrettik.
Demem o ki kardaş, demem o ki.
Bir eski gemi misali parçalanırken Osmanlı.
Atatürk olmasaydı;
Öyle bitirirlerdi ki bizi:
Ne Ordu...
Ne özgürlük...
Ne bayrak...
Ne devlet...
Ne devrimler...
Ocakbaşında bir masal olur kalırdı.
Anadolu’da Türkler.
(Murat Tuncay / AYDINLIĞIN ADI ATATÜRK ORATORYOSU)
Anıtkabir’in Işık’ları Asla sönmeyecek…
***
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nde “Son Kasıma Kadar” sözünü her kim bulduysa, son zamanların en yaratıcı işlerinden birine imza atmış. Kutluyorum