Biraz gülelim

Kadim arkadaşım ve dostum öykü yazarı Hüseyin Günlü… 2001’di, bir gün büroya geldi. Elinde bir kitap vardı, ama adı yoktu… Kitap konusunda sohbet ettik, adı ne olsun diye de tartıştık… Okumak için süre istedim, okudum.

İbrahim Yılmaz’ın yaşam öykülerini, Hüseyin Günlü’nün duru dilli ve akıcı kaleminden…

***

‘Sen Hiç Tütün Ağacı Gördün mü?’ Bir öykünün başlığıydı…

12 Eylül Darbesi öncesinden beri İbrahim Yılmaz İzmir İl Genel Meclisi ve İl Daimi Encümen Üyesi, Necdet Calp’ta İzmir Valisiydi.
Bu nedenle tanışıklıktan öte, çok yakın dostlukları vardı… Darbe olunca Vali Bey, Başbakanlık Müsteşarı olarak Ankara’ya gitmişti…

Siyaset yasağı kalkınca, ayrıldı ve Halkçı Parti’yi kurdu… İzmir örgütlenmesinde İbrahim Beyin büyük katkıları vardı. Necdet Beyle hem sıkı dostluğuna ve hem de çalışmalarına güvenerek, 1983 Milletvekilliği seçimlerinde İzmir 3.Bölgeden adaylık için başvuru yaptı,
50 bin Lira parasını da yatırdı. Üç milletvekili seçilecek bölgede 1.sıra onun için artık çantada keklikti!

Daha aday adayı iken seçim çalışmalarına, müdavimi olduğu Bayındır’ın Birgi’sinden başlamıştı. Konu zamanın popüler propaganda malzemesi… tütün piyasasından açılmıştı.

İbrahim Beyin söylediğine göre…
Arkadaşı Kemalpaşa’dan Ali Zeybek sohbeti
Hamdi Türkmen’ aktarmış oda Yeni Asır Gazetesinde yazı konusu yapmıştı…
Rahmetli Hamdi’ye göre İbrahim Yılmaz, konuşması arasında köylülere “ Tütün ağaçlarını budadınız mı? “ diye sormuş, köylüler arasında… şaşkınlık yaratmıştı!

Hamdi Türkmen’in köşesindeki bu haber Necdet Calp’a yetiştirilince, oda İbrahim Beye telefon açarak sitem etmiş, “Yahu İbrahim,
sen hiç tütün ağacı görmedin mi” diye sormuştu. Oysa öyle bir şey söylememişti.
Ama, listenin 1.sırasındaki İbrahim Yılmaz’ı silerek sonuncu sıraya ‘kaktırmışlar,’ artık, kazanma şansı da kalmamıştı!

Oda atlamış bir hışımla Ankara’ya Genel Merkeze gidip, bu vefasızlığa öfkelenerek adaylıktan vaz geçmiş… parasını da geri alarak İzmir’e dönmüştü!

Seçimlerde, diğer partiler bölge barajını geçememiş, Halkçı Parti adaylarının üçü de milletvekili olunca İbrahim Beye de, çarşıya çıkıp, şöyle sağlamca bir ip almak düşmüştü!

Kitabın adı da, artık ortaya çıkmıştı.
“Sen Hiç Tütün Ağacı Gördün mü?“

***

Menemenden sıfır oy…

Osmanlı’da hani Marko Paşa diye bir hekim vardı. Herkesin derdini dinleyen, çare arayandı. Onları dinlemek istemeyenler ‘haydi git, derdini Marko Paşa’ya anlat’ der, baştan savarlardı!

İzmir’in Marko Paşa’sı da… İbrahim Yılmaz’dı! Peş peşe 5 dönem İl Genel Meclisi ve Daimi Encümen Üyeliği yapmıştı. Kimin ne derdi olursa hemen ona koşardı…

Kendisi de sık sık özellikle Bayındır’a,Ödemiş’e, Kiraz’a gider, köylerin yol, su, elektrik, okul, otobüs gibi işleriyle uğraşır, kimi geceleri de oralarda kalırdı. Bazan, biilmem nereme ‘yılanlar soktu’ diye de yakınır dururdu!

1977 genel seçimleri vardı… Başta Menemen’in bir köyünden arkadaşımız Veli olmak üzere, Muhtarlar, odasına demir attılar aday olmaya ikna ettiler. “Muhtarların Adayı” diye, manşet olup çıktı… Milletvekili önseçimlerine girdi ama, ‘O giderse bizim halimiz nice olur’ endişesi…Olumlu sonuç almasını önledi!

Bir gün Veli utana sıkıla yanına geldi, onu teselli etmek istedi… ‘İbrahim Abi, valla çok çalıştık uğraştık ama, adamlar sözlerinde durmadılar, sana fazla oy çıkaramadık…
Ne olur kusurumuza bakma’ dediğinde, İbrahim Bey, bir hınçla Veli’nin üzerine yürüdü,
zor durdurdular…
Menemen’den ona sıfır oy çıkmıştı da!

***

Öykülere arada sırada devam edeceğiz de,
Güleceğiz de !

İyi Pazarlar…