Türkiye İşçi Partisi (TİP) 1961 de kurulmuştu.
O sıralarda fırtına gibi eserdi… 1965 genel seçimlerinde, yüzde 3’e yakın oy alarak 15 milletvekili çıkarmıştı… Aralarında Mehmet Ali Aybar, Tarık Ziya Ekinci, Sadun Aren, Behice Boran, Kemal Nebioğlu ve Çetin Altan’da vardı.
Milletvekilleri etkili bir muhalefetle, sosyalist hareketi yükselme trendine sokunca… Son dönemlerde seçim barajları getirildi ve TİP, Parlamento dışı kaldı. 12 Eylül darbecilerince de, tüm partilerle birlikte… 1981’de kapatıldı.
***
Türkiye İşçi Partisi yeniden… Halkın Türkiye Komünist Partisinin dönüşümü ile, Erkan Baş ve arkadaşları tarafından, 2017’de kuruldu. Halen Emek ve Özgürlük İttifakının bir bileşeni.
Parlamento da biri CHP’den geçen olmak üzere, 4 milletvekili var ki, onlar da HDP listelerinden seçilmiş ve yine iyi bir muhalefet yapmışlardı… Erkan Baş da, Cumhurbaşkanı adayı Kemal Kılıçdaroğlu’na destek veren,
ilk parti liderlerinden olmuştu…
***
Bir Tv. programında Uğur Dündar, Erkan Baş’a : Sizin popülaritenizle Muharrem Ince’nin popülaritesini benzetenler var diye sorduğunda, cevabında diyordu ki…
“Yok. Öyle bir benzerlik yok…Bizim memleketin bütünlüklü çıkarından başka, hiç bir çıkarımız yoktur. Bu ülkenin yüzde 99’u acı çekiyor… Bu kadar acı çeken bir ülke de… Küçük hesaplar yapmanın zamanı mıdır?
Siyaset, memlekete karşı sorumluluktur…
Böyle davranmak gerekir. Bunun dışındaki bütün davranışları… yanlış buluyorum.”
Erkan Baş’ın, zaten bir benzerliği görülmüyor.
Tüm uyarılara karşın, Kemal Kılıçdaroğlu’na köstek olmaya çalışanlar… Gerçi havai fişek gibi olsalar da, zaten bir yanlışın içindeler.
Ve dahası da… artık çoğu içlerin, dışındalar.
Şu da var ki… Erkan Baş’ın kimi uygulamaları, biraz da çelişkili. Popülizme karşı ama… Emekçiler dururken, popülerleri milletvekili yapmaya da teşne… Onlar da zaten teşneliğe, dünden teşne!
Üstelik popülerlerle kimden oy çekileceği de belli : CHP’den başka kaynak olamayacağına göre… Patlayacak kabak olursa eğer, o da Millet İttifakının başında!
Hem Millet Ittifakı’nın, hem de TİP’in, içinde bulunduğu ittifakın temel amacı : Bir değişimi gerçekleştirmek ve güçlendirilmiş Parlamenter Sisteme dönmek olduğuna göre…
Karıncaların, bir damlayı bile sel saymaları misali… 49 ilde ayrı liste riski ile, anayasal değişiklik için yeterli sayı sağlanamazsa eğer,
Zararı ne olur? Sanırız sevgiye ara vermek gibi bir şey olur. Dönüşüme de… bir süre ara verilir!
Hele de, bir işaretle adaylığa koşanlar, bunu neden düşünmez /düşünemezler…
Vaha saydıklarımız… neden olurlar vaka?
Bir çokları için model olan Mehmet Aslantuğ ve diğerleri… Hani çok zayıf bir ihtimal da olsa ; Gerekli çoğunluğu sağlayamama riskli ve flu bir yolda yürürken, keşke ruhlardan çıkanları da çağrıştırmasalar…
TKP’li bir İlyas Salman’lar, TİP’ten bir Cezmi Baskın’lar, Ve de Halk Tv. Haberleri sunucusu gazeteci bir İrfan Değirmenci’ler de…
Diyor ki Değirmenci ; “yeni yola çıkıyorum…”
İyi de CHP… Kayanın içinden açılan, yüz yıllık bir taş yoluydu zaten!
***
Dönüşümün anahtarı olarak :
Bir oy Kılçdaroğlu’na… Bir oy CHP’ye, varken.
Bir oy Kılıçdaroğlu’na… Bir oy TİP’e diyen ses : Parlamenter oyları bölme ve oyların sıra dışı edileceği belli olan sistemde, akortsuz bir ses.
Unutulmamalı ki kimi partiler, kendi zirvesinde : Belki kısa bir süre de olsa, kalmaya devam eder de… Sandık, seçmenin önüne geldiğinde, Bir uçak gibi ; Ya iner… Ya düşer !
İyi Pazarlar…