Devlet nitelik değiştiriyor. Gel gör ki değişim, Kafka’nın “Değişim” öyküsünü andırıyor. Güvenlik politikaları çözülüyor. Kamusal alanda keyfilik öne çıkıyor.
Yeni trend, sokaklarda gündelik hayatın olağan akışına dahil olan silahlı hesaplaşmalarda kim vurduya gitmemek için evde kalmak. Arızalı yurttaşların, evsiz yurtsuz yabancıların işgalindeki sokaklar artık tekin değil.
TV haber programlarında yayınlanan dolandırıcılık vakalarını dizi kıvamında izliyoruz. Kimin kimi dolandırdığı oldukça karışık olmakla birlikte, miktarını telaffuz etmekte zorlandığımız paralar çoktan ortadan yok olmuş. Daha büyük ölçekli soygunlar ise henüz konuşulmuyor. Onun yerine, "Filistin’e bak!" diyorlar.
Durum vahim. Kronikleşen işsizlik giderek büyüyor. Kısa vadede çözüm yok. Geleceği yitik insan başının çaresine bakmak için arka sokaklarda kayboluyor. Kamusal yaşam normları çökerken, çıkışsız kalan kişi kendi kuralını koyuyor.
Halkın kahir çoğunluğu yoksul; sadece güvenlik nedeniyle değil, yoksulluk nedeniyle de artık evlere kapanıyor. Mahalle içinde dayanışmayı büyütmek, gün be gün büyüyen yoksulluğa karşı belki de eldeki son çare.
Yaşanan büyük insanlık trajedisi aynı zamanda, büyük suçun itirafıdır. Muktedirler nicedir toplumları yönetemiyor.
Ekranlardan gün boyu yayınlanan yoksulluk hikâyeleri ve acı yüklü görüntüler, halkın yaşamının ta kendisi olup o görüntüleri asıl izlemesi gerekenler, kifayetsiz efendilerdir. İktidardaki muktedirler o görüntülere bakıp nasıl yönetemediklerini görmeli, muhalefetteki efendiler de bakıp nasıl muhalefet yapamadıklarını görmeli.
İmkansızlığın içinden yükselen bir imkân olarak “isyan” kendince dile geliyor. Örgütsüz bir isyan… Kimi intihar ediyor, kimi cinayet işliyor, kimi çalıyor, kimi kaçıyor, kimi isyanını sokakta dile getiriyor, kimi de kapandığı evinde…
Acı bilgi; Yeryüzü nüfusunun dörtte üçü yoksul, bir milyar insan aç, hergün, 20 binden fazla insan açlıktan ölüyor. Öncüllerin işaret ettiği gerçek; Sistem çöküyor.
Arayış içindeyiz. Ergin insanın akıl çağı arayışı… İnsanlığın üstüne abanan vasatlığın işgaline karşıhayatı savunmak için başkadile ve hayatı yeniden söylemeye ihtiyaç var.