Dün övgüler yağdırdık. İzmir’in değerlerini sahiplendiği için… Danışman kadrosunu Egelilerden seçtiği için…
Çankaya modasına uyanlara selam olsun dedik, ‘Topuklu Efe’ dedik, helal olsun dedik.
Ama aradan 24 saati aşkın süre geçmesine rağmen kendisine ulaşıp birkaç masum soru sormayı başaramadık.
İzmirliyiz Yaparız diyor ya Aziz Başkan…
Ben de ‘İzmirliyiz yazarız’ diyerek Özlem Çerçioğlu’nun bu önemli eksiğinin altını çizmeyi kamusal bir görev bildim. Dostlardan elde ettiğimiz cep telefonlarından da T.C Aydın Belediyesi’nin santralinden de basın danışmanı üzerinden de denedik olmadı. Bir evinden/eşinden aramadığımız kaldı.
Haber bıraktık, dönmedi. Muhtemelen aradığımızdan haberi bile olmadı.
Aydın’ın topuklu Efesi Çerçioğlu’na naçizane tavsiyemdir. Hazır danışman kadrosunda değişim yapma kararı almışken, halkla ilişkileri de eklesin listeye.
Basın danışmanından başlasın hatta…
Çerçioğlu’na ulaşmak için harcadığımız enerjiyi Cumhurbaşkanı’na ulaşmak için denesek şimdiye kadar en az üç kez Abdullah Gül’le konuşmayı başarmıştık.
Altı üstü birkaç soruydu niyetimiz. Çankaya’dan bürokrat/danışman transfer eden İzmirli başkanları ters köşeye yatıran hamlesine ilişkin birkaç masum soru…
Bu kadarını bile yapamıyorsak, ulaşamıyorsak…
Demek ki ‘iletişim’ alanında ciddi sorunları var Sayın Çerçioğlu’nun…
İletişim kanalları tıkalı!
Ve iletişim devrindeyiz!
Bilmem anlatabildim mi?
Olabilir. Konuşmak, bu konuda görüş vermek istemeyedebilir.
Sayın başkan bu konuda görüş vermek istemiyor demek bile bir iletişim şeklidir.
Ama Sayın Çerçioğlu’nun kadrosu bunu demekten bile aciz! Ne yazık ki!
Bu satırları yazarken rahmetli Nizo’yu hatırladım.
Çerçioğlu’nun İzmir’den ilk transferi oydu aslında.
Basın Koçu olarak bir yılı aşkın süre hizmet veren Nizamettin Bedir.
Aramızda olsaydı muhtemelen bu sürecin de koçluğunu yapar, iletişim bozukluğunun, iletişim kanallarının tıkalı olmasının bir siyasetçiye neler kaybettireceğini söylerdi.
Ruhu şad, mekanı cennet olsun.