Aydın Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu, nam-ı diğer Topuklu Efe’nin rüya takımını İzmir’den kurmaya hazırlanması gündeme bomba gibi düştü. ESİAD Eski Başkanı Sıtkı Şükürer’in yorumcu olarak katıldığımız Söz Meclis’ten İçeri Programı’nda yaptığı flaş açıklamalar deyim yerindeyse İzmir ve Aydın siyasetinde bomba etkisi yarattı.
Topuklu Efe’nin beşibiryerdesi sayılabilecek isimlerin çoğu kendi alanlarında duayen…
CHP’nin en uzun soluklu milletvekili, grup başkan vekili Kemal Anadol…
Deniz Ticareti denince kentte/bölgede akla gelen ilk isim olan Geza Dologh...
Eski Adalet Bakanı, Yaşar Holding Eski CEO’su Hasan Denizkurdu…
EGEV (Ege Ekonomisini Geliştirme Vakfı) Eski Başkanı Uğur Yüce…
Jeotermal A.Ş Eski Genel Müdürü Ali İçhedef…
Bu isimler ilk kez Büyükşehir deneyimi yaşayacak olan Aydın’da Başkan Çerçioğlu’ndan danışmanlık teklifi alanlar.
Danışmanlık dediysek büyük bölümü bila ücret… Yani gönüllülük esaslı…
Hiçbirinin makama/mevkiye ihtiyacı yok belki…
Burada hoş ve şık olan İzmir’in yetiştirdiği değerlerin kıymetini bilenlerin çıkması...
Hem de İzmirli başkanların ‘Çankaya’dan bürokrat ve danışman ithal ettiği’ süreçte…
Hani Divan Şairi Hayali’nin mısrasında olduğu gibi…
Ol mahiler ki derya içredür, deryayı bilmezler misali.
Bu açıdan Özlem Çerçioğlu, başta Kocaoğlu olmak üzere bizimkilere ders verdi.
Bir yerde “İzmirliyiz Yaparız” diyerek yola çıkıp Çankaya’dan, İstanbul’dan transfer yapanlar, en yakınlarındaki değerleri göremeyenler, görse de değerini bilmeyenler Çerçioğlu’nun bu hamlesini iyi okumalıdır.
Hoş, diyeceksiniz ki; Kocaoğlu zaten bu isimlerin büyük bölümüyle farklı platformlarda bir araya geliyor. Konuşuyor, danışıyor.
Doğrudur. Geliyor tabi ki!
Ama aynı şey değil.
*
Çerçioğlu’nun İzmirlilere getirdiği danışmanlık teklifi o kadar önemli ki aslında… Son süreçte iktidardan dolayısıyla da devletten uzaklaşan, bu nedenle yalnızlaşan, dolayısıyla da içe kapanan kentin yeniden dışa açılması adına…
Davet hemen yanı başımızdan, bir başka CHP’li belediyeden de gelse önemli.
Eskiden ülkeye sanatçı, gazeteci, yazar-düşünür-şair, sanayici yetiştiren/ihraç eden her alanda ülkenin gündemini tayin eden İzmir’in içine düştüğü yalnızlığa merhem gibi…
Biraz abarttığımı düşünebilirsiniz.
O zaman şu sorulara yanıt arayalım birlikte…
En son ne zaman siyasette bir lider çıkardık?
En son ne zaman bir Sezen Aksu daha yetiştirdik?
Ülke sanayisine damga vuracak kaç holding daha kuruldu son çeyrek asırda?
Bir Yılmaz Özdil daha çıkarabiliyor muyuz bağrımızdan?
En son hangi takımı Süper Lig’de oynadı İzmir’in?
Bir Mustafa Denizli daha kazandırabildik mi Türk futboluna?
Vs, vs…
Benzer birçok sorunun yanıtı yok.
Holdinglerin kapandığı/taşındığı, iktidar-muhalefet çatışması yüzünden ‘arada/arafta’ kalan, çoğu zaman üçüncü sayfa haberleriyle gündeme gelen, köy mü kasaba mı tartışmalarının gölgesinde, iktidarın muhasarasında kalan, giderek sığlaşan, seviye sorunu yaşayan İzmir’in makûs talihinin dönmesi adına Çerçioğlu’nun yaptığı türden hamlelerin manevi önemi büyük.
*
Nedeni/niçini mi?
En büyük nedeni
Yakınlarımızı görememe hastalığı… Hipermetrop!
Biraz sivrilenin, öne çıkanın paçasından aşağı çekme hastalığı ya da…
Kendimize ve kentimize inanmıyoruz.
Reklâm ajansı mı lazım…
- Hoop İstanbul’a sarılıyoruz.
Bürokrat mı lazım?
- Doğru Çankaya Belediyesi’ne bakıyoruz.
İthal, kente yabancı bürokratlardan az çekmişiz gibi…
Bakan mı lazım?
- Erzincan’dan, Ordu’dan getirtiyoruz.
Vekil mi lazım?
- Yurdun dört yanından gönderiyorlar. Bağrımıza basıyoruz.
İzmir’in 26 vekilinin 13’ünün İzmir’de evi yok. En az 6-7’si zaten ithal…
Önceki dönem meclis üyesi bile göndermişlerdi birkaç ilçeye. Mamak’tan, Bursa’dan…
Bu dönem de göndermek istediler. Tokat’ta başkanlığı devam eden birini Çiğli’den listeye yazdılar. Kimsenin gıkı çıkmadı.
Böyle bir tabloda Kocaoğlu da haklı Çankaya’ya sarılmakta…
Yahut Sema Pekdaş…
Yahut bir başkası…
Neyse ki Özlem Çerçioğlu beş İzmirliye danışmanlık davetiyesi çıkardı da ‘Daha ölmedik, bizde hala umut var’ diye düşündürdü bazılarımıza…
Denizlili Nihat Zeybekçi’nin danışman olarak İzmir’deki hemşerisi Adnan Yıldırım’ı tercih etmesi…
Demek ki daha ölmemişiz…