İnsansın!..
Soğuk havayı...
Soğuk bir sözü; şakayı...
Kötüyü-kötülüğü hissettiğinde ürperiyorsun!..
İçin titriyor...
Donup kalıyorsun işte!..
Öyle bir şeydi...
Süleyman Seba'nın ölüm haberini almak!..
X
Kötü haber tez gelir de...
"İyilerin yitiminde" böyle tez gelmesi nasıl kabullenilir bilemezsiniz!..
Belki aynı duyguları yaşadınız, yaşıyorsunuz!..
Belki hepinizin içinde bir anı var; anı yağmurları var!..
Kim bilir?
X
Sporda yönetici kimliğinin...
Sporcu kişiliğinin...
Teknik adamlığının...
Taraftarlığın-yandaşlığın bu denli dibe vurduğu bir dönemde...
Saydığımız o tüm değerlerin ayakta kalması, yerleşmesi için mücadele vermiş...
Yaşamını spor adamlığına adamış...
Erdemli bir kişiliği yitirmek...
Nasıl bir duygudur?
Anlatabilir misiniz?..
X
Kelimelerin yitip gittiği...
Cümlelerin kurulamadığı bir andır o!..
O "arsız ölüm" tutuklu kılar sizi!..
Spor dünyasının efendisi; örnek başkan, anıt insan...
Süleyman Seba...
Artık yok öyle mi?
X
Sporda erdemi...
İlkeleri...
Karşıta saygı-sevgiyi...
Sporcu değerini...
Kulübüne bağlılığı; iyi yönetmeyi; koruma-kollamayı...
Şampiyonlukların değil, spor yapmanın önemini; sporda kardeşliğin her şeyin üstünde olduğunu...
Ve sporun en büyük iletişim değeri taşıdığını anlatan, yaşatan...
Bir sevgi insanı...
Beşiktaş'ı yeniden yaratan "Büyük Başkan"ın vedası gerçekten acı geldi!..
X
O nice acılara...
Baskılara...
Vefasızlıklara...
"Sırtımdan bıçaklandım" dediği vefasızlıklara dayanmıştı oysa!..
Yaşamın gerçeği onu da çekip aldı!..
X
Şimdi bakıyorum da...
O sırtından bıçaklayanlar başta olmak üzere...
Kulüplerini "tek adam" ve "benim malım" düşüncesiyle yönetenler dahil...
Gözyaşı döküp, yasını tutuyorlar!..
Yoksa o "Örnek İnsandan" ders mi çıkarıyorlar ne!..
X
Türkiye'de spor bir örnek insanı...
Anıt adamını yitirdi...
O bir çok değerin son temsilcisiydi...
Gidişiyle bile öyle dersler verdi ki!..
Anlayabilene!..