Milyonlar yürüyor...
Alanlar...
Caddeler...
Sokaklar...
Üniversiteler; liseler...
İşçiler, memurlar...
Tek yürek...
Tek ses...
Omuz omuza...
Baba Elvan sesleniyor:
"Ben oğlumu kalbime gömdüm ama milyonlarca Berkin'im oldu..."
Anne Elvan haykırıyor:
"Sen oğlumun katilisin!.."
Milyonların sesi yankılanıyor alanlarda:
"Katil devlet hesap verecek..."
"Umudun çocuğu Berkin Elvan..."
Ve karşılarında direnci su baskısıyla yıkmaya çalışan TOMA'lar!..
Gaz fişekleri...
Biber gazı sıkmayı görev edinmiş polis!..
Baskıya, zulme, şiddetin her türlüsüne direnen kitleler...
Bu kez 'Berkin Elvan' için...
Gezi'de yiten yiğit canlar için...
Daha bir bilinçle...
Daha bir dirençle...
Tutarlılık ve büyüyen umutları ile yürüyorlar...
Onlar için 'çocuk ve ekmek' kutsaldır...
Ve Berkin Elvan unutulmayacaktır...
X
Çıkmış şimdi, "Adam mı öldürdüm? Hırsızlık mı yaptım? Yolsuzluk mu yaptım?" diye soruyorsunuz ya!
Berkin'in anne ve babasının "Sen oğlumun katilisin" haykırışını duyuyor musunuz?
Alanlardaki milyonların sesi geliyor mu?
X
Umudun, dayanışmanın, baskıya direnişin yükseldiği anlarda ne çok anıyorum Aykut Poturoğlu'nun dizelerini:
"Bir gün çalacağım evrenin bütün zillerini
Uyanın çocuklar diyeceğim, kurtulduk..."
Yarınlar bizim!..