Şampiyonluğa oynuyorsan eğer...
Hedefe giden yolda öncüysen...
Engelleri aşmanın bir yolu olmalı...
Önce kaybetmemeyi bilmelisin ki...
Kazanmanın yolu açılsın!..
X
İşte Altınordu'nun yaptığı budur...
Yenilmemesi gereken; puan yitirilmemesinin önemli olduğu maçları kazanmak...
Önce Altay, ardından Ankaragücü maçlarının getirisiyle; şampiyonluk için gerekli düzlüğe çıkılmış bulunuluyor...
Bu yoldan dönüş yok artık!..
X
Zorlu yolların engelleri olacaktır kuşkusuz...
Sorunlar da çıkacak önünüze!..
Yasin, Engin, Olgay, Timur, Taha gibi eksikler varken; daha maçın başında etkili oyuncularınızdan Mertan'ı da sakatlığı nedeniyle kenara çektiğinizde kolunuz-kanadınız eksiliyor ama ruhunuzdaki kazanma isteği kabardığında da neler yapabileceğinizi gösterebiliyorsanız...
Hedefe odaklanmanın belgesidir o!..
X
Kadro açısından sıkıntı büyük olunca Altınordu'nun "Bir puan da olsa iyidir" diye düşündüğü bir maç oldu Ankaragücü karşılaşması...
Bu düşünceye rakibin katkı koyduğu gerçeğini eklediğimizde, ilk yarısı bolca pas kayıplarıyla geçti maçın...
İkinci yarıda ise tam bir "gol düellosu" vardı; Altınordu iki kez öne geçmesine karşın 10 kişilik Ankaragücü önünde zorlandı. Ancak son noktayı koyan Gökhan Karadeniz takımını uçurdu...
Alsancak Stadı sevince boğuldu!..
Tribünlerde coşku doruğa çıktı...
E haksız da değiller hani...
"Cin olmadan şeytan çarpmaya gelmiş" rakibi "şeytan çarpmışa" çevirince...
Bir de şampiyonluğa bir adım daha; üstelik özgüvenle yaklaşınca...
Böyle oluyor sevinmek...
Altınordu'ya yakışır...