Müzik Önerisi: Yalan Dünya – Jülide Özçelik
Biraz kırgınım, nerden çıktı bu chat.gpt?
Henüz tanışmamış olanlar için ChatGPT, OpenAI tarafından geliştirilen diyalog konusunda uzmanlaşmış bir prototip yapay zekâ sohbet robotu. Hem denetimli hem de takviyeli öğrenme teknikleriyle ince ayar yapılmış büyük bir dil modeli. ChatGPT, 30 Kasım 2022'de bir prototip olarak piyasaya sürüldü. Çok farklı konularda ayrıntılı ve anlaşılır yanıtlarıyla kısa sürede dikkatleri üzerine çekti. ChatGPT sayesinde OpenAI'nin değerinin 29 milyar dolara yükseldiği söyleniyor.
Kısacası dünkü çocuk…
Tolstoy’dan Enheduanna’ya kadar tarihte ne kadar yazar varsa sanırım bulutların arasından endişe içinde edebiyat dünyasına “jump” eden bu haşarı yapay zekayı seyrediyor.
Sözcüklerin büyüsüne tapan biri olarak ben de öyle…
Benim bunca hayat birikimim, okuduklarım, gördüklerim, aklıma yazdıklarım, altını çizdiklerim…
Edebiyatın, sanatın alenen söylettiklerini; hasır altı bağırttıklarını bir yapay zekâ yapabilir mi?
Yapay zekâ Duygusal zekayı alt edebilir mi?
İntihal artık suç olmaktan çıkar mı?
Herkes özensiz bir şekilde bir diğerinin fikir ve sözcüklerini izinsiz paylaşmaya başlar mı?
Nerden bileceksin ki senin fiğ tarihinde yazdığını chat gptnin internetin karanlık dehlizlerinden çıkarıp başkasına sunmayacağını?
Nerden bileceksin ki senin yazdıklarının kopyalanıp da dünyanın bir başka yerinde bir başkasının altını çizdiği olmayacağını?
Kafam karışık, teknolojinin en hassas damarımız sanatı tehdit etmesinden pek mutlu değilim.
Muzipçe bir deneme yaptım. Chat.gpt ‘ye bir komut verdim. Dedim ki hadi bana umutla ilgili bir yazı yaz. Beş dakika içinde bana yaklaşık 200 kelimelik bir yazı sundu.
Ben de bana yazdığı makaleyi Google çeviriyi kullanarak kendi köşeme taşıdım… Buyrun Yapay Zeka’dan size UMUT yazısı…
***
“Umut, insanları en karanlık zamanlarda bile ileriye götürebilen güçlü bir duygudur. Her şeyin daha iyi olabileceğine ve olacağına, tünelin sonunda bir ışık olduğuna ve gelecekte iyi şeylerin mümkün olduğuna inanmaktır.
Umut, bireylerin zorluklara ve aksiliklere karşı direnmelerine izin verdiği için genellikle dayanıklılığın önemli bir bileşenidir. Bir motivasyon ve ilham kaynağıdır ve insanlara, olasılıklar aleyhlerine yığılmış gibi görünse bile ilerlemeye devam etmeleri için enerji ve kararlılık sağlar.
Nihayetinde umut, pozitifliğin gücünü ve en zorlu koşullarda bile pozitif bir bakış açısını korumanın önemini hatırlatır. En çok ihtiyaç duyduğumuz anda rahatlık ve cesaret sağlayabilen bir ışık huzmesidir ve rotamızda kalıp gözlerimizi daha parlak bir geleceğe sabitlersek her şeyin daha iyi olabileceğini ve daha iyi olacağını hatırlatır.”
***
Duygusuz bir makinenin kalemini nasıl buldunuz?
“Umut” hakkında yapacağım bir açılış konuşması için geçen hafta yaklaşık 5 gün çalıştım. Kolayca dile dökülen kelimelerim bu sefer bana sırt çevirdi. Nedense ben de fazla hassastım.
Çaresizliği vurgulamak istiyordum ama kimse umutsuzluğa kapılsın istemiyordum.
Ağlatmak istemiyordum ama vurdumduymazlığa da tahammülüm yoktu.
Yazdım, attım.
Çizdim, tekrar yazdım sildim sildiğimi tekrar geri aldım.
Tam 5 gün. Yüksek sesle okudum beğenmedim. İçimden okudum, içime sinmedi.
Sildim yazdım, yazdım sildim…
Ve işte karşınızda bu sefer kendi duygusal zekamın sunduğu cümlelerin sadece bir kısmı…
Bu dünyaya kendi seçtiğimiz zamanda gelmedik. Dünyanın bize ihtiyacı olduğu zamanda geldik.
Burada bulunuşumuz bir tesadüf değil…Bize bahşedilen şu kısacık ömrümüzde üzerimize düşeni yapmayı seçtik biz…
Kendi seçimlerimiz bizi buraya getiren…
İyilik yapmak bir seçim paylaşmak da…Mutluluk bir seçim iyimserlik de…
İşe yaramak bir seçim, kendinden önce hizmet de…
Yaşadığımız dünya için arzuladığımız gerçekler var.
Bulunduğumuz alanı aydınlatma isteğimiz var.
Olanı kabullenmeyerek, olmasını dilediklerimiz için ortak akıl ve harekete geçmek var.
Bizi biz yapan bu hayattaki seçimlerimiz ve benim seçimim bu dünyaya umut olabilmek.
Umudum bizde, umudum hayallerimizde…
Gelin bu hayalleri hedefe, hedefleri sonuçlara sonuçları gülen yüzlere dönüştürelim.
Zoru mümkün kılabilmenin içindeki mutluluğu hissedelim.
Aydınlığın, iyiliğin, güzelliğin türküsünü birlikte söyleyelim.
Yaşadığımız her gün, attığımız her adım, düşündüğümüz her fikir yaşama hizmet etsin…
Çaresizliği yaşamak çok zor. Ama umut…
55 saat boyunca avucunun içinde muhabbet kuşunu yaşatan çocuk
88 saat sonra önce kedimi kurtarın diyen çocuk
90 saat sonra enkazdan daha muayene olmadım su içemem diyen çocuk
78 saat sonra enkazdan çıkamam çıkarsam babam sıkışır diyen çocuk
61 saat sonra enkazın altında önce anneme bakın artık sesini duyamıyorum diyen çocuk
Çaresizliği yaşamak çok zor…
Çünkü Hayat her zaman dünyaya kattığımız iyiliği bize başka şekillerde geri vermenin bir yolunu bulur.
Çünkü yaşam umutsuzluktan umut üretmektir.
Umut her birimizin kendi içimizde yaşattığı kişisel cennetimizdir.
***
Duygusal zekanın yerini tutar mı gelin siz karar verin…Ben chatgpt’yle oyun oynamaya devam edeceğim.