Şarkılarıyla…
Üç nesil büyüttü…
Bugün…
80 yaşında bir “delikanlı” olmanın keyfini sürüyor…
Sesi…
70’li yıllardaki gibi…
Bir “ömür” boyu kalplerde saklanacak kadar…
Pürüzsüz…
Kadifeden farksız…
Hala…
İstanbul’da özel gecelerinin…
Güleç yüzlü efsane sesi…
***
Bugün 60’lı yaşlarını sürenler…
Şu nakaratı…
Hiç unutmadılar; hala mırıldanıyorlar:
“Beni hiç eden sensiz hayatı…
Sevmek istesem de sevemem artık…”
70’li yılların başı…
Üç yıl içinde iki “altın plak” birden kazanan…
Başka ses sanatçısı yok…
***
Daha o günlerde bile…
Pırıl pırıl bir genç adam kimliğiyle hayat rotasını çizmiş:
“Kendimi bildim bileli şarkı söylüyorum...
Oksijenle tanıştığım, dünyayı selamladığım ilk andan beri…
Soluklayabileceğim son nefesime kadar da söyleyeceğim…
Aldığım alkışların içinden sevgi ve saygı selleri fışkırıyor…
Bunu hem hissediyor, hem de görüyorum…”
***
O, Türkiye’nin…
“Kadife sesli romantik prensi”…
Şarkılara “ruh” üfleyen ender yorumcularından biri…
Bir hayata…
Bir değil birkaç kez “şöhret olmayı” sığdırmayı başarmış...
“Sevemem Artık” ile yürekleri titretmiş…
“Mutluluk” ile sevenlerin duygularına ortak olmuş…
Tam 63 yıldır…
Kalitesinden ödün vermemiş…
Yetmemiş…
Üç farklı kuşak hayranıyla buluşmayı başarmış...
Sönmeyen ender yıldızlarımızdan biridir o…
Bütün sevgilerini…
Müziğin yaşattığı sevinçleri…
Başarıları…
“Cebimde Saklı Şarkılar” kitabında ölümsüzleştirdiği için…
Ekstradan acayip mutlu…
***
Şaşıracaksınız ama…
İnanın, çünkü şaka değil…
13 yaşında Galatasaray genç takımında futbola başladı…
Seyirci olarak gittiği ses yarışmasında…
“Türkiye Ses Kralı” seçildi…
Üniversite eğitimi için Almanya’ya gittiğinde…
Takvimler 1963’ü gösteriyordu…
Memleketine döndüğünde…
Artık dört dilde şarkı söyleyebiliyordu ve…
Repertucarında en az 1000 parça vardı...
Anında…
Sahnelerde yerine alıverdi…
Ve…
Ömür Göksel…
Türkiye’nin yeni yıldızı olmak için…
Çok esaslı hazırlanmıştı…
İlk altın plak 1969'da “Mutluluk” ile geldi…
Üç yıl sonra…
Rekorları parçaladı…
İkinci altın plağına uzandığında takvimler 1972’yi gösteriyordu…
“Sevemem Artık” şarkısı…
Bir anda dillerde marş olmuştu…
Aradan üç yıl geçti…
Üçüncü altın plak geldi:
“Yanıyorum”…
Artık…
Ömür Göksel’i kimseler tutamıyordu…
Hülya Demir’le evlendi; iki çocuğu oldu…
***
Şu işe bakar mısınız?
Arabesk ruhumuzu esir aldığında…
Ömür Göksel çaresiz…
“Ver elini Amerika” dedi…
Artık o kadife sesli prens…
Hilton oteller zincirinin yıldızı olmuştu…
Amerikalılar…
O’nu “Frank Sinatra” ile özleştiriyordu…
Daha sonra…
İtalya ve Amerika sahnelerinde alkış topladı…
2000’li yılların başında…
Vatanına döndü…
Gazetelerde köşe yazarlığı yaptı…
TV’lerde “Bir Ömür” programıyla pek beğenildi…
Siyaset’i seviyordu…
Dayanamadı…
2004 yılı gelip, kapıyı çaldığında…
İstanbul Kadıköy Belediyesi meclis üyesi seçildi…
Bir yıl sonra…
CHP’ye geçti…
Kadıköy’de hizmete başladı…
***
17 yıl önce…
“Bir Ömür” ve “Meydan Okuyorum Yıllara” albümleriyle…
Adeta…
Yeniden doğuşunu ilan etti…
“A Touch of Quality” adını yakıştırdığı…
Tamamı İngilizce albümle…
28 yıl sonra…
Yine… Yeni… Yeniden…
Müzik listelerinde “bir numara”ya yükseldi…
***
Sadece Frank Sinatra şarkılarını yorumladığı…
“Sinatra 101 Yaşında” albümü ile…
Beş yıl önce Nat King Cole şarkılarını derlediği…
“The Songs of Nat King Cole” albümünü yayımladı…
Hala radyo programı yapıyor…
Adını şıppadana tahmin edersiniz:
“Müzikle Bir Ömür”…
***
Bitiriyoruz…
Murat Meriç, “Duvar” gazetesinde pek güzel yazmış…
Ömür Göksel için, üç yıl önce:
“Bu günlerde ikinci baharını yaşayan bir ihtiyar delikanlı” diyebiliriz, O’na… Yanlış olmaz, eksik kalır: Memlekette filizlenen pop müziğin ilk yıllarından itibaren hayatımızda var olan sanatçı, bugün hâlâ aktif… Arada gözlerden uzaklaştığı bir dönem var ama onda da dünyayı dolaşarak şarkılarını söylemiş…”
Hamiş: Ömür Göksel, 26. İstanbul Caz Festivali’nde “Yaşam Boyu Başarı Ödülü”yle onurlandırılan iki isimden biridir…
Sonsöz: “Kişilerin kalite ve kültürlerini, dinledikleri müzikler belirler… Müziği yaşayın… Müziğe dokunun… Müziği koklayın… / Ömür Göksel…”