Kent yönetimlerinin başına geçenlerin çevresini yalakalar, çıkarcılar, yağcılar, hancılar, hamamcılar hemen kuşatırlar. Bunlar gazeteci, yazar – çizer, iş adamı, siyasetçi geçinenler olabilirler. Bu kuşatmayla yönetici duruklaşır, kararsızlaşır, hatta aptallaşır. Yöneticinin yürek temizliği bulutlanır ve bu durumda kentlinin temiz duyguları örselenir.
Günü kurtarma figüranları doymak bilmez, tek amaçları kendi çıkarlarıdır. Yöneticiyi oyalarlar. Hem yöneticinin hem de kentlinin zamanlarını çalmayı başarırlar.
Artık bu modern toplum arızaları kentlerde gelenekleşmiştir. Her gün yeni gündem yaratmada da ustalıkları üst düzeydedir. Onların kafasının içindeki para birimi de önemli değildir. Kendi toplumlarına ihanet etmek onların haklarını yemek onlara göre olağandır.
Bütün bunlar emperyalizmden gelen ırsi hastalıklardır. Dünyaya hakim olan emperyalizm, ülkeleri idare eden politikaların peyzajını ve yönetimini dizayn eder. Ölü yaşama mahkum edilmiş kalabalıklar ister. Ölümcül uygarlıklar yaratır. Şiddet kültürünü pompalar.
Emperyalizm kendi egemenliğini korumak için her yolu mübah sayar. Eğitimi, dini, siyaseti ve provakasyonu çok iyi kullanır. Ayrıca yenilmezliğine de inanmıştır.
Çocukluğumdan bu yana Atatürk’ e yapılan saldırılara hayret eder ve çok üzülürdüm. “EMPERYALİZM BENİ VE ARKADAŞLARIMI ASLA AFFETMEZ” Bu sözler emperyalizmi dünyada tek yenen Atatürk’e aittir. O emperyalistlerin intikamını önceden görmüş ve yukardaki cevabı vermiştir.
Sonuç olarak artık Atatürk’e yapılan saldırıları normal sayıyorum. Çünkü emperyalizmin işbirlikçilerini orakla biçsen, bitmez.