Takvimler…
15 Mayıs 1919’u gösteriyordu…
Yani, 103 yıl önce…
Yüreği kıpır kıpır Prenses İzmir…
Düşman çizmesini gördü…
İşgalci Palikarya’ya…
İlk şok…
Hasan Tahsin, bastı tetiğe…
Oracıkta şehit ettiler…
Sonra…
Kudurmuş gibi Sarıkışla’ya taaruz ettiler…
Bütün subaylarımız esir alındı…
Onlara…
Zito Venizolos (Yaşa Venizolos) diye bağırmalarını istediler…
Direnenleri süngülediler…
Bu arada…
İzmir’in Askerlik Şubesi Başkanı Süleyman Fethi Bey…
Avazı çıktığı kadar bağırıyor…
“Kato Venizolos / Kahrol Venizoloss…” diyerek…
Ortalığı inletiyordu…
Yunan askerleri sinek gibi üşüştüler albayın üstüne…
O aslan gibi kahramanı…
Ancak…
22 yerinden süngüleyerek susturabildiler…
Albay Fethi’yi…
Kendi kanında boğulsun(!) diye oracıkta bıraktılar…
Fethi Albay…
Ancak ertesi gün ruhunu teslim etti; şehit oldu…
***
Aradan 3.5 yıl geçti…
Yunan’ın yapmadığı kalmadı İzmir’e…
İşgalin ilk günü 400 Türk öldürüldü…
Resmi kayıtlara göre…
Sadece 15-25 Mayıs arası…
Çevredeki köylerde ve kazalarda yaşanan acı olaylarda…
Beş bin Türk katledildi…
Bunu unutmak mümkün mü?
***
Üç buçuk yıl…
15 Mayıs 1919 Perşembe ile…
9 Eylül 2022 Cuma arasında…
İzmir halkı kan kustu…
Unutmayalım; unutturmayalım…
***
9 Eylül 1922 Cuma öğleden sonra…
Belkahve’den İzmir’i seyrederken…
Yanındaki Garp Cephesi Komutanı arkadaşı İsmet İnönü’ye…
“Bu güzel şehre bir şey olsaydı çok üzülürdüm” diyen…
Gazi Mustafa Kemal’in bu sözleri…
İzmir’i ne kadar sevdiğini kanıtıdır…
***
Aslında bilir misiniz?
Atatürk…
Yunanı denize dökmekten yana değildi…
Barış istiyordu…
N’tekim…
Büyük Taaruz’dan (26 Ağustos 1922) 15 gün önce…
Genç Cumhuriyet’in…
Diplomat, asker ve siyasetçilerinden, arkadaşı Fethi Okyar’ı…
Londra’ya gönderdi…
İngilizler’e mesajı şöyleydi:
“Can ve mal kaybı olmasın… Çekin bu topraklardan Yunan’ı…”
Gazi Mustafa Kemal’in insani önerisini…
İngiltere kabul etmedi…
Fethi Okyar, olumsuz sonucu önderine iletti…
Atatürk’ün cevabı şöyle oldu:
“Anlaşıldı Fethi, sen İzmir’e dön ve emirlerimi bekle…”
Okyar’ın kafası karışmıştı…
“Ankara mı demek istediniz?” diye sordu…
Mustafa Kemal…
“İzmir’e geçin Fethi Bey…” diye tekrarladı…
Fethi Bey, aklı karışık İzmir’e doğru yola çıkıyor…
10 Eylül 1922’de…
İzmir Limanı’na yanaşıyor Fethi Okyar’ı taşıyan gemi…
Ancak…
Bir tuhaflık var…
Fethi Okyar’ın…
Gemiden inmesiyle Atatürk’ü görmesi bir oluyor…
O sırada Gazi Paşa…
İzmir’in Kordonu’nda…
Zafer sigarası tuttürüyor...
***
Ulu Önder Atatürk…
İngiltere’ye “yaklaşan korkunç sonu” görmesi için fırsat vermişti…
Kabul etmediler…
İşgalci Yunan…
Kordon’dan denize dökülürken…
3.5 yılda sergilediği vahşeti…
Aradan 100 yıl geçse de…
Türkiye hiç unutmadı…
***
Ne şanslı bir nesiliz…
9 Eylül’ün…
Kurtuluş’tan Kuruluş’a koşan bir neslin torunları olarak…
Türkiye’nin ilk ve tek “Şehir Bayramı”nın…
100’üncü yılını kutluyoruz…
Ne mutlu bize ve bizden küçüklere…
***
İzmir’in kurtuluşunun 100’üncü yıl coşkusunu…
Varsın, kimileri kutlamasın…
Mesela…
“İzmir'in kurtuluşu 9 Eylül, kim demiş? Ne münasebet... Cihan harbi bitti, müstevliler (istilacılar) alacaklarının birkaç kat mislini aldı ve öyle gittiler, çekildiler... Kurşun sıkmadık ki…”
Sözlerinin sahibi, TBMM eski Başkanı İsmail Kahraman gibi…
Farketmez…
Biz, milletçe…
İzmir’i düşman işgalinden kurtarma kararlılığını…
Yüz yılın komutu…
“Ordular, ilk hedefiniz Akdeniz’dir; ileri…” diyerek veren…
Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü…
Minnetle, saygıyla…
Sonsuza kadar anmayı…
Ve…
Yolundan gitmeyi unutmayacağız…
***
Bitiriyoruz…
Vatan ve Bayrak aşkının…
Vücut bulduğu şehirdir Güzel İzmir…
Hürriyet, istiklal ve istikbalin başkenti İzmir’in…
Zafer’le taçlanan kurtuluşunun…
100 yıllık bayramı kutlu olsun…
Nokta…
Sonsöz: “İzmir, hayatın başladığı ama hiç bitmediği bir şehirdir… / Anonim…”