Soğuktur ölümün yüzü… Düştüğü yeri yakar ateş… Her ölüm kanatır yürekleri derinden… Ama olmadı bu. Hiç yakışmadı bu zamansız ayrılık Süleyman Alasya’ya…
Yıllarca içinde bulunduğu spor dünyasına uzaktan bakmazdı. Sadece kalem ya da fotoğraf makinasının vizöründen aşina değildi, ona… Sporun kralını yapardı. Kendine çok iyi bakardı. Yediğini içtiğini büyük bir titizlikle ayarlardı. Kimsenin bilmediği bitkileri, sağlık diyetlerini, yakından izler uygulardı. Duyanlar inanamadı, Alasya’nın bizleri bu kadar erken bırakıp gittiğine…
Ama takdir-i ilahi bu. Daha iki gün öncesine kadar İzmir sporunu konuştuğumuz, günlük dertleri paylaştığımız değerli meslektaşımız için bu satırları karalamak da varmış, bu çileli mesleğin yazgısında…
Gazeteci hastalığı bu. Nerede gelip nerede vuracağı, nerede ocakları yakacağı bilinmez. “Kalp” derler tek kelimeyle. Öyle dediler yine ama bir türlü konduramadık böyle bir ayrılığı çalışkan meslektaşımıza, can dostumuza…
En önemli özelliği çalışkanlığıydı Alasya’nın… Hürriyet çatısı altında başlamıştı, kader arkadaşlığımız. Birlikte çok haberin peşindeydik. Özellikle futbolun gölgesinde kalan dalların ve o günlerde böylesine dejenere olmamış spor magazin denen güleryüzlü haberlerin…
Elinde fotoğraf makinası bir oraya, bir buraya koşturup dururdu, bıkmadan usanmadan yorulmadan… Bir kez gazetenin patronu Erol Simavi kentin en önemli otelinde yapılan bir toplantıda onu o bitip tükenmek bilmeyen temposuyla kendini paralarken görmüş, cebinden mendilini çıkarmış boncuk boncuk terleyen, alnının terini silmişti Süleyman’ın…
Her gazeteci gibi günahıyla, sevabıyla yıllarca emek verdi bu mesleğe… Gazete yıllarının ardından kendi ajansını kurdu, kulüplere dergiler yaptı, onların sesi oldu, kenarda köşede unutulanları sayfalara taşıdı. Beyazcam’ın ardından cesur proğramlarla konuk oldu hanelere. Köşe yazıları sert ve keskindi ama özgündü. Özümlemeye ve çözüme yönelikti, kaleminden çıkan satırlar. Gözünü budaktan, lafını dudaktan esirgemedi hiçbir zaman.
Baki kalan bu kubbede hoş bir sada imiş. Süleyman Alasya da hoş bir sada bıraktı ardından, gözüyaşlı sevenlerine…
İzmir Spor Basını değerli bir kalemini daha yitirdi. Süleyman Alasya acı bir sürpriz yaparak, aramızdan zamansız ayrıldı. Geride kederli bir aile ve şaşkınlık içinde acısını yaşayan meslektaşlarını bıraktı.
Işıklar içinde uyu kardeşim. Mekanın cennet olsun