Türkiye’de misafir baş tacıdır!
Kanıtı ise…
Şu atasözüdür:
“Misafir on kısmetle gelir; birini yer, dokuzunu bırakır…”
Kalplere seslenen, duygusal meali şöyledir:
“Evinize gelen misafir, ev sahibine yük olmaz, aksine o evin bereketini artırır…”
***
CHP Genel Başkanı, bir günlüğüne İzmir’e geldi…
Hareketliydi, mesajları çarpıcıydı…
Ankara’ya dönme vakti geldiğinde…
Kimilerine göre “sürpriz biçimde” program değişti…
Kemal Bey’in yanındakiler, “N’oluyor?” demeye kalmadan…
Makam aracının burnu, çoktan…
Aziz Kocaoğlu’nun Çeşme’deki yazlığına çevrilmişti…
CHP Lideri, birkaç kişinin bilgisi dışında…
Kocaoğlu Ailesi’ni ziyaret etmek istemişti…
Dediğini de yaptı…
***
İşte, bu ilginç planı…
Parmakla sayılacak kadar az kişi bildiği için…
Tam da burada…
Araya girmekte yarar var…
***
Aslında pek “bilinmeyen” değil ama…
Sır gibi “saklanan” bir ziyaret…
Neden Ankara’da değil de, Çeşme’deki yazlıkta?
Geleceğiz, oraya…
***
Aslında “ziyaret fikri” doğrudan Kılıçdaroğlu’na ait…
İki ay önce yakın kurmaylarına çıtlatıyor:
“İzmir’e gittiğimizde mutlaka Aziz Bey’e uğrayalım, misafiri olalım…”
N’itekim, geçtiğimiz haftaki İzmir programı öncesi…
CHP İl Başkan Deniz Yücel…
Aziz Bey’i arıyor ve “Genel Başkan yazlığınıza gelmek istiyor” diyor…
Kocaoğlu, güngörmüş bir siyasetçi…
İtiraz ediyor, “Olur mu öyle şey, ben kendilerine giderim” diyor…
Elçiye zeval olmaz…
Kılıçdaroğlu’nun sözleri son derece sıcak ve saygılı ama…
CHP Lideri’nin cevabı bi’o kadar tatlı bir komut havasında:
“Hayır, ben Aziz Bey’in yazlığında kahve içeceğim…”
Bunun üzerine sır gibi gizlenen ziyaret gerçekleşiyor…
Terastalar…
Aziz Bey, liderin tam çaprazında…
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer ise…
Hemen Kılıçdaroğlu’nun yanında…
CHP’ye gönül verenler için tam mutluluk tablosu…
Çeşme’nin sakız kokulu eylül akşamında sade kahveler içiliyor…
Genel Başkan, Aziz Bey’in sağlığını soruyor…
Aziz Bey de her gün muntazam yürüyüş yaptığını…
Bu arada…
Yazdığı kitabının bitmek üzere olduğunu müjdeliyor…
Dikkat çekici bir ayrıntı var!
20 dakikalık sohbette CHP hiç konuşulmuyor!
Ve…
İzmir’le ilgili siyasi bir “görüş alışverişi” de yapmıyorlar…
Sonra veda zamanı…
***
Gelelim, sürpriz ziyaretin neler anlattığına…
Biraz eskilere gidelim…
Ahmet Piriştina vefat ettikten sonra…
Büyükşehir Meclisi…
90 günlük Bornova Belediye Başkanı Kocaoğlu’nu “Başkan” seçti…
O sırada…
Deniz Baykal, CHP’nin Genel Başkanı’ydı…
Aradan bunca yıl geçti…
Aziz Bey…
Girdiği tüm yerel seçimleri kazandı…
Yetmezmiş gibi…
2011 yılında…
İzmir Büyükşehir Belediyesi'ne yönelik…
İki dalga halinde yapılan polis operasyonunda 397 yılla yargılandı…
Ama sonunda ne oldu?
Aziz Kocaoğlu dahil, 129 sanık beraat etti…
Belediyecilik’te 154 yılı geride bırakan İzmir’i…
Belediye Başkanı olarak…
Kesintisiz 15 yıl yönetmek kolay değil…
“Yoruldum…” dedi ve…
1 Ekim 2018’de, “Bırakıyorum artık…” sözleri döküldü dudaklarından…
Dediğini de yaptı…
İzmirliler…
O’nun bıraktığı koltuğa Tunç Soyer’i taşıdılar…
Kazanan yine CHP oldu…
***
Şimdi…
Araya şunu sıkıştırmakta yarar var…
Zamanı geldiğinde “koltuğu bırakmak” her platformda olduğu gibi…
Siyaset’te de…
Müthiş “anlamlı” bir karardır…
Ancak…
Kıdemli ve koca bir belediye başkanı için…
“Bundan böyle CHP’nin başarısı için siyaset yapmaya devam edeceğim” demek, diyebilmek…
72 yaşında “taç” takmaktır…
İşte…
Çeşme’deki evin verandasında…
Kocaoğlu, bunu “anlatmak” istemiştir…
***
Bitiriyoruz…
Minik ama anlamlı “ayrıntılar” ile…
Saçlarını CHP Değirmeni’nde ağartmış…
Yarım asırdan fazla…
Altkıok’un Çatısı’nda…
Önemli görevler üstlenmiş “bir bilen” ağabeyimiz…
O anlamlı misafirlik için…
Kulaklara küpe şöyle dedi:
“Böylesi ziyaretler örgüte ayrı bir statü vermekle eş değerdir… Ziyaret edilen kişinin yarınlarına nasıl güneşler doğabileceğini örgüt iyi bilir… Ayrıca bir liderin, bir partiliyi evinde ziyaret etmesi çok ender rastlanan bir gelişmedir… Gün gelir, tenkit edebilirsiniz ama Aziz Başkan hala Türk Siyaseti için önemli figürdür…”
Ve o “bir bilen büyüğüm” ne soracağımı anladı; noktayı koydu:
“Ancak ileriye dönük olası milletvekili adaylığı teklifinden mutlu olur mu; işte onu bilemem…”
Nokta…
Sonsöz: “Kimi misafir kapıdan girerken sevindirir, kimi misafir ise kapıdan çıkarken… / Portekiz Atasözü…”