CHP’de Deniz Baykal’ın gidişiyle başlayan değişim süreci, Yenilikçi kanat ile Ulusalcı kanat arasında zaman zaman sert tartışmalara yol açsa da, hükmünü sürüyor. CHP’nin yeni yönetimi, yeni dünya düzeninde kendine yer arıyor.
Bu arayışın gerektirdiği siyasal yaklaşımlar doğal olarak Kemalistlerin tepkisiyle karşılaşıyor.
Kanat hareketleri yerli yerine oturmadıkça, hizip kıvamında süren bu tartışma partiye zarar vereceğe benziyor.
Hâlbuki sosyal demokrat partilerde kanat hareketleri olağandır; birbirini yok etmek bir yana, ilkeli rekabetin ideolojiyi güçlendirdiği bilinir.
Uluslararası sistem Erdoğan ile köprüleri attıktan sonra, AKP’de liberallerin İslamcılarla ittifakı da sona erdi.
Liberal politikaların sürdürülebilmesi için liberallerin yeni bir siyasi partnere ihtiyacı var. Bu nedenle CHP’de sol ile liberallerin ittifakını sağlamaya yönelik adımlar atılacağını söylemek kehanet sayılmaz.
Uluslararası sistemin Türkiye’de bir “sol-liberal” ittifakını arzu ettiği biliniyor. Ve CHP’de bu talebin karşılığı var.
Neden böyle bir ittifak?..
Çünkü ülkenin çözüm bekleyen en kritik sorununda, yani barış sürecinde, bu ittifaka ve CHP’ye şiddetle ihtiyaç var.
Biliniyor ki AKP’yi iktidarda tutan merkez sağa rağmen Erdoğan’ın Kürtlere istediklerini vermesi pek mümkün olmayacak.
Türkiye’de sol ile liberallerin ittifakı uzun zamandır ABD’de düşünce kuruluşlarında dile getiriliyordu. Kemal Derviş de bu talebi dile getirmeye başladığına göre, değişimin zamanı geldi…
Üniter devlet tartışmasını aşabilmek için kapitalistler bu ittifakı destekliyor. Türkiye’nin böyle bir ittifaka ihtiyacı olup olmadığı tartışmaya açıktır; ama uluslararası sistemin bunu arzu ettiği de çok açık…
Değişim sürecinde ulusalcı kanat hareketinin alacağı tutum, CHP’nin geleceği açısından belirleyici önem taşıyor.
Öncelikle barış sürecini sürdürmek ve yeni anayasayı yapmak için CHP’de radikal bir program değişikliğine ihtiyaç var. Ancak CHP’ye iktidar yolunu açacak böyle bir program değişikliğini ulusalcı kanada rağmen yapmak hiç kolay olmayacaktır. Hele hele Cumhuriyet’in kuruluş felsefesini konuşmak...
Önümüzdeki aylarda, sol kanadın üzerindeki ürkekliği atıp daha yüksek sesle düşüncelerini dile getirmeye başlamasıyla birlikte parti içi mücadelenin de şiddetlenmesi güçlü ihtimaldir.
CHP’de Yenilikçi ve Ulusalcı kanatların, “dünya problemleri karşısında ulusal politikaların geleceğini” tartışma yöntemini belirlemesi artık bir zarurettir.
Milliyet, millet, halk kavramlarına bakış açısını gözden geçirmeye ihtiyaç var.
Son aylarda Direniş eylemlerinde dile gelen yatay toplum, insan hakları, katılımcılık, çoğulculuk, özgürlük ve eşitlik taleplerini, millet düzleminden farklı bir düzlemde de konuşmak gerekecek.
Ülke, din ve etnisite gruplarının etkisi altında bir ayrışma süreci yaşarken; Direniş eylemlerinde bir araya gelen farklı toplum katmanları umulmadık şekilde bir halk hareketi başlattı.
Bu gelişmelerin ışığında ele alınması gereken asıl mesele, başlayan halk hareketinin siyaset sosyolojisinde ve pratikte nasıl ete kemiğe bürüneceğidir.
Direniş eylemlerinde dile gelen demokrasi ve yatay toplum talebinin siyasal yaşamda bulacağı karşılık, yeni siyasetin kendisi olacaktır.
CHP’nin içinden geçtiği değişim sürecinde, kişi hakları ve grup hakları bağlamında kamusal yaşam normları çok tartışılacak.
Görüldü ki sosyal yaşam normlarının seküler yapısı bozulduğunda, sorunlu hale gelen kamusal yaşam toplumda derin yarılmalara yol açıyor.
Din normlarına ve dini referanslara dayalı kamu düzeni, tek boyutlu toplum öngörüyor; İslami olmayan yaşam tarzlarına hayat alanı bırakmıyor.
Gezi eylemlerinde halk, Erdoğan’ın otoriter yönetim anlayışına karşı çıktı. Hem de dindarlar ile gençler kol kola girerek…
Türkiye’de bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
AKP, mezhep siyaseti yaptığı için, sadece uluslararası sistemin değil fakat aynı zamanda solun ve liberallerin desteğini de hızla kaybediyor.
CHP’de “sol-liberal” ittifakının gündeme gelmesi yakındır.