Bugün bayram …
Bugün babalar günü…
Kucaklaşarak, gönül alarak, hediyeleşerek mutlu olmanın ve mutlu etmenin tadına varılması gereken bu özel günde…
Tüketime dayalı para piyasasının bizden alıp götürdükleri ile ve ülkemin içine gark olduğu ekonomik zorluklarla…
Azın yetmediği, çoğun artmadığı bu zor zamanlarda ekonomi kaygısının ülkemin o güzel çocuklarının yüreklerine çöreklenişini hayretle izliyorum.
Ve… Bir sokak röportajında memleketin içinde bulunduğu durumu o şahane betimlemeleri ile özetleyiveren Batmanlı o şirin çocuğun anlattıklarına içim burkularak kulak kesiliyorum.
Her şeye rağmen gözlerindeki ışıltıyı muhafaza etmeye çalışarak..
“Dondurma” ”Yirmi lira olmuş… Alamam.. Halbuki ben küçükken beş liraydı.”Derken…
Bir külah dondurmadan yola çıkarak; küçüklüğüne duyduğu o büyük özlemi bugüne dair kurduğu mutsuzluk cümlelerinin içine büyük bir incelikle yerleştiren…
Ve bu ekonomik şartlarda vasıl olacağı gençlik yıllarına dair hayal dahi kurmaktan çekindiğini belirterek…
”Dolar şimdi 30 lira, çıkacak 100 liraya . Ben nasıl evleneceğim? “
Sözleri ile geleceğe olan umutsuzluğunu en açık bir şekilde dile getiren on yaşındaki bu küçük çocuk…
Evlenmekten, aile olmaktan ya da baba olma sorumluluğunu taşımaktan korkan ruh hali ile Ülkenin; sosyal , siyasal ve ekonomik haritasını dün , bugün, yarın ölçeğinde tüm gerçeği ile gözler önüne seriyordu.
Ve…
Yeni Türkü’nün her dinleyişimde içimi titreten “Bana Bir Masal Anlat Baba“ şarkısı, sözleri ve melodisi ile yüreğimin tam ortasına gelip oturuverirken yine…
“Bana Bir Masal Anlat Baba İçinde tüm oyunlarım
Kurtla kuzu olsun şekerle bal
Anlatırken tut elimi
Uykuya dalıp gitsem bile
Bırakıp gitme sakın beni…”
Sözlerini, bir dua gibi terennüm ederken…
O kıymetli varlıkları ile bizlere bayramı bayram ettiren babalarımızı özlemle anıyorum…
Ve..
Zengin fakir farkı olmaksızın, tüm zorluklardan azade, yerde alıp gökte yediğimiz çocukluk yıllarımızın o güzel bayram günlerinin değerini daha bir iyi anlıyorum.
Masal gibi geçip gidiveren o bolluk bereket günlerinin ardından hayretle bakıp kalırken…
O güzel şarkıdaki gibi; yağmurla karın bereketini, kurtla kuzunun arkadaşlığını, şeker ve balın tadını …
Bundan böyle bu zor hayat şartlarında bulmak mümkün olur mu bilemem ama…
Ülkeme refah bir gelecek ümidini hiç kaybetmeden…
Bu vatanı bizlere armağan eden atamız M. Kemâl Atatürk’ü tazimle yad ediyorum.
Ve hassaten…Varlığı ile hayatımıza güç veren babalarımızın / baba duruşlu tüm dostlarımızın bu özel gününü kutluyorum.
Sözün özü…
Ülkemin bu güzel çocuklarının geleceğini liyakat sahibi yöneticilere emanet edeceğimiz, bolluk ve bereket dolu yıllarda…
Nesiller boyunca tüm çocukların bayramlarının bayram olmasını diliyorum.