Aslında o kadar çok şey var ki kalem oynatacak. Erken seçim ihtimali, seçim ittifakları, araştırma sonuçları…Şimdiden fokurdamaya başlayan yerel seçim kazanları…
*
Ancak bugün, uzun bir aradan sonra kalemi elime almanın özel bir sebebi var.
Bülent Delican.
İstifası alınan AK Parti İzmir İl Başkanı.
Allah’ın bildiği kuldan esirgenmez derler.
Bülent Delican’ı severim.
Siyaset sahnesinde karşılaştığım az sayıda “Adam gibi adamlardan’ biridir.
İhaleyle, devlet malıyla işi olmamıştır.
Eczacıdır.
Devlete bir kutu aspirin bile satmamıştır.
Doğrucudur, adaletlidir. Merttir.
Siyasete onunla başlayanlar servetine her yıl bir sıfır daha eklerken o servetinden 4 yılda en az 4 sıfır eksiltmiştir.
İnanmayanlar Başbakan Binali Yıldırım’a sorabilir.
*
Siyasete farklı noktalardan, çoğu zaman da karşı cephelerden de baksak, İzmir’in demokrat ruhunu özümsediğinden olsa gerek her şeyi rahatlıkla konuşabilirdik.
Meslek hayatımda bazen saatler süren politik sohbetlerimiz hatta tartışmalarımız olmuştur.
Ama sonunda mutlaka ortak bir nokta bulmuşuzdur.
Bugün ülkece kaybettiğimiz ortak noktadan söz ediyorum.
Siyah ve beyazın ortasındaki gri alandan…
*
İki tip politikacı/siyasetçi vardır denir.
Politikayı/siyaseti bir şey olmak için yapanlar ve de bir şey yapmak için
yapanlar. Bana göre Bülent Delican ikincisidir.
Bir şey olmak adına değil bir şey yapmak adına uğraşmıştır senelerce.
Başkan olmak, vekil olmak, bakan olmaktan çok kentin bir sorununu çözmüş olmayı yeğler.
Cemaatle, tarikatla da işi olmaz, olmamıştır.
Cumhuriyet çocuğudur. Atatürk’e büyük saygısı, sevgisi vardır.
Evinde “piyanosu” olan az sayıda AK Partiliden biridir.
İl Başkan Yardımcılığı döneminde İzmir Devlet Senfoni Orkestrası ile birlikte iki yıl üst üste “29 Ekim Cumhuriyet Konseri” verdirmiştir mesela…
Partililerinin linç ettiği mevsimde dünyaca ünlü piyanistimiz Fazıl Say’ı konserine davet etme nezaketi göstermiştir.
Büyükşehir Meclis Üyeliği döneminde (2004-2009) İZBAN için bugün birçok sorunu çözeceği kabul edilen üçüncü hattı öneren, bugün inşaatı devam eden Bayraklı’daki Şehir Hastanesi’nin yerini bulan odur.
AK Parti’nin ve de Türkiye’nin yapısal değişim/dönüşüm geçirdiği kritik süreçte il başkanlığı yaptı.
Olan biten her şeyi onayladığını tabi ki sanmıyorum.
Ama iyi bir görev adamı olmanın gereğini yaptığını da biliyorum.
Dört yılı aşkın süren il başkanlığında 1 cumhurbaşkanlığı, 2 genel seçim ve de bir referandum yönetti. AK Parti’nin en kalabalık İzmir mitinglerine imzasını attı. 15 Temmuz gecesi dâhil sonrasındaki sürecin en önemli yerel kahramanlarındandı.
Hain darbe girişiminin ardından Konak Meydanı’nı bir partinin ya da zihniyetin değil tüm İzmir’in kalbinin attığı bir meydana dönüştürdü. İBB Başkanı Aziz Kocaoğlu’ndan CHP İl Başkanı Alaattin Yüksel’e İTO Başkanı Demirtaş’tan EBSO Başkanı Yorgancılar’a kadar kentin tüm renklerini Konak’taki darbe protestolarının bir parçası yapmayı başardı.
Bu açıdan Yeni Kapı Ruhu’nun temellerinin İzmir’den atılmasında katkı koydu diyebilirim.
Partisinin İzmir’de neden istenilen düzeyde başarılı olamadığını çok iyi biliyordu. Ne yapılması, nasıl yapılması gerektiğini de… 15 yılı aşkın süren siyaset yaşamında partisini İzmir’e yaklaştırmaya uğraştı.
Ama bu konuda çoğu zaman yalnız kaldı.
Görevden ayrıldıktan 3-4 gün sonra konuştum.
Parti içinden, dışından hatta rakip cepheden kimlerin aradığına, neler söylediklerine şaşırırsınız.
Sevmeyenleri de vardı tabi ki…
En başta da ihaleciler…
Devlete bir kutu aspirin satmayan adamı niye sevsinler ki…
*
İnanıyorum ki, İzmir siyasetinde kendine has üslubuyla haklı bir yer edinen Bülent Delican’ı ilerleyen yıllarda farklı makamlarda da göreceğiz.
Vekil de olabilir bakan da…
Belki hiçbir şey olmayabilir.
Ya da şimdiden çok şey olmuştur zaten.
Kim bilir!
Not: Bu yazıdan farklı anlamlar çıkarılmasın. Bu yazı İzmir politikasını 20 yıla yakın takip eden eski bir gazetecinin “Sezar’ın hakkı Sezar’a” yazısıdır. AK Parti İzmir’in dümenine geçen tecrübeli siyaset adamı Aydın Şengül’le ilgisi yoktur.