İktidar/muhalefet denkleminde bütün dinamikler,sistemin sürgit çalışmasına odaklanmıştır. Kimin iktidar olduğu değil, sistemin öngördüğü politikaların hayat bulmasıdır, önemli olan. İktidar ve muhalefeti belirleyen tam olarak bu rekabettir, halk ise teferruattır.
İktidar ve muhalefetin medyasıyla birlikte her gün arzı endam ederek ekranlardan anlattıkları, karşılıklı atışmaları sadece ve sadece gösteri olarak anlamlıdır. İçerikler farklılık göstermekle birlikte, hizmet ettikleri amaç aynıdır.
Son olarak, Can Atalay davasıyla ilgili olağanüstü toplanan TBMM’de çıkan olaylar ders gibiydi. DEM milletvekilinden sonra kürsüye gelen TİP Milletvekili Ahmet Şık, iktidar grubuna hakaret dışında hiçbir amacı olmayan konuşmasını uyarılara rağmen ısrarla sürdürdü. Can Atalay davası hakkında konuşmasını boşuna bekledik. Gerilim artınca oturuma ikinci defa ara verildi. Tam bu sırada, kürsüye koşarak gelen Alpay Özalan’ın saldırısıyla Ahmet Şık yere düştü ve ardından kıyamet koptu, herkes birbirine girdi.
Sonucunda, Can Atalay’ın tutukluluğu devam edecek. TİP ve sol muhalefet, bu durumu heryerde bağıra çağıra protesto etmek suretiyle solculuk yapmaya devam edecek. İktidar grubu ise MHP’yi hoş tutarak durumu idare etti.
İktidar ile muhalefet arasında yaratılan gerilim alanı, bütün aktörlerin yerini koruduğu koşulları oluşturuyor. Halk ve efendiler, herkes yerli yerinde… Gerilimin inandırıcı olması için birilerinin canı yanması gerekiyorsa, sistem bunu derhal sağlıyor. Öldürülenler, hapse düşenler, canıyananlar…
Demem o ki kazanan her zaman para ve mülkiyet olmuş. Sosyalist sistemin 70 yıllık varlığı, aç parantez kapa parantez bir durum olup sosyalist iktidarın obezliğinin yol açtığı bunalımla son bulmuştur.
İktidar varsa, kimin iktidar olduğu o kadar da önemli değil. Dejenerasyon kaçınılmaz; birilerini muktedir kılmak insanlık hayrına değil.
Toplumları yönetilmeğe muhtaç addeden muktedir, doğal kurtarıcı…
Gel gör ki kurtarılan insan bir daha iflah olmuyor; muktedirin huzurunda diz çökerek yaşıyor.
Yetkin insan mı? O insanla vedalaşalı çok oldu.