31 Mart Yerel Seçimleri’nde birinci parti olan ve 337 belediyeyi yöneten CHP, gözünü 2028 Seçimleri’ne dikmiş durumda…
Seçim galibiyeti sonrası oluşan motivasyon ile genel seçimin kazanılabileceği umudu artarken parti kurmayları, 2028’e giden süreci taktik ve stratejik olarak doğru planlaması gerekiyor. Her yanlış planlama kazanılan birinciliğe gölge düşürüyor.
Genel Başkan Özgür Özel, kendi partisine oy veremeyen toplum kesimlerini ikna etme, “orantılı” muhalefet yaparak her seçimde öne sürülen “terör” söylemlerini yumuşatma adına “normalleşme siyaseti” yürütüyor. Diğer yandan kendisine oy veren toplumsal katmanları konsolide edebilmek adına da atanamayan öğretmenler, çay ve geçim mitinglerini organize de etti.
Ancak ekonomik krizin bu denli derinleştiği, alım gücünün iyice düştüğü, barınma krizinin had safhaya ulaştığı günlerde muhalefetten yana esen bir hava da açıkçası yok.
Bunun son örneği, emeklilerin ve asgari ücretlilerin maaşlarının yükseltilmesi konusunda başlatılan ve iki gün sonra durdurulan ışık söndürme eylemiydi.
Bir hatırlatma yapmak gerekirse; 90’lı yıllarda Susurluk kazası sonrası “derin devlet-mafya-aşiret” ilişkilerinin ortaya saçılması sonrası ortaya çıkan ve milyonlarca vatandaşın katılımı ile gerçekleşen eylem muhalefette ciddi bir sinerji yaratmıştı. Tabi yapılan eylemlerin sonucunda hiçbir şeyin değişmemesi ve o günkü kirli aktörlerin halen siyasi yaşamda etki alanlarının olması da ülkenin geldiği nokta açısından son derece ironik…
Sayın Özel, meclis kürsüsünde “ayağa kalk Türkiye” diyerek vatandaşlara yaptığı ışık söndürme eylemi tabiri caizse patladı. Kale olarak tabir edilen İzmir de bile çok sınırlı bir katılımın olduğu görüldü. İkinci günden sonra ise eylemle ilgili bir çağrı yapılmadı.
Bu eylemin yapılmasında ciddi bir plansızlık olduğu, vatandaşların çok önemli bir bölümün böyle bir eylemden haberdar dahi olmadığını söylemek mümkün. Özel, belki parti içindeki baskı ya da kurmaylarının yanlış yönlendirmesi sonucu bu eylem aceleye geldi ve kendi tabanından bile karşılık görmedi.
Kampanya süreçlerinde her zaman nihai hedefi ve o hedefe ulaşma noktasında yapılacak taktiksel hamlelerin doğru planlanması gerekir. Işık söndürme eylemi, günler öncesinden artısı-eksisi doğru planlanarak yapılması gerekirdi. Adım adım süreç örgütlenerek ve toplumsal sinerji oluşturularak nihai hedef olan asgari ücrete ve emeklilere zam konusundan adımlar atılmasını sağlatılabilinirdi.
Özel'in “ayağa kalk Türkiye” diyerek istenen karşılığı alamaması seçim galibiyetine gölge düşürüyor. Ciddiyeti azaltıyor. Hatta eylemin tutmaması sosyal ağlarda da alay konusu haline gelebiliyor.
Peki eylem tutsaydı yani evlerin tamamında ışıklar yanıp sönseydi ne olurdu?
Hükümet üzerinde ciddi bir toplumsal baskı kurulabilir ve toplumun siyasi arenaya girmesi sağlanabilirdi. Muhalefet ile toplum arasında bir söz birliği sağlanabilir, nihai hedef doğrultusunda elde edilecek kazanım ile muhalefetin 2028 seçimleri yelkeni şişebilirdi.
Çay eylemi, ekonomik kriz eylemi, atanamayan öğretmenler eylemi istenene etkiyi yaratmadı.
Işık söndürme eylemi tutmadı.
Durum şu ki; ekonomik buhran yaşayan geniş kitleler eylemsel bir süreçle henüz hak arayışı için hazır değil. Hatta sokağa inmeyi geçtim evindeki ışığı yanıp söndürmeyecek kadar hazır değil.
Belki de doğru zamanda doğru eylem planını koymak daha gerçekçi olabilir.
Okuyucuya not: Dün Alsancak’taki elektrik faciasını konu alan “Cenaze üzerinde tepinmek!” başlıklı köşe yazım sonrası İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı sayın Cemil Tugay, konuyla ilgili bir bilgi notu iletti. Kendisine teşekkür ederek yanlış anlaşılmaların önüne geçilmesi adına bu notu siz okuyucularla paylaşmayı görev biliyorum:
“Kazadan sonraki onarımı sadece elektrik şirketi yaptı, İZSU hiçbir çalışma yapmadı. Bilirkişi raporunda bizim kuruma atfedilen kabloyu bozmuşlar tezi yanlış ve haksız; 5 Ocak 2024’te İZSU çalışma yapıyor ama en son çalışma 9 Ocak 2024’te elektrik şirketi tarafınca yapılıyor. Ölenlere çok çok üzüldük. Suçlu kimse hesabını versin. Hepimizin adalete ihtiyacı var”