Geçmişte başka şehirlerden otobüslerin kaldırılıp gelindiği, uluslar arası ölçekte firmaların ticari anlaşmalar yaptığı, ülkenin en güzide sanatçılarının sahne aldığı İzmir Enternasyonal Fuarı, kentlinin bile ilgisini artık uyandırmıyor.
Kültürpark’taki Lozan Kapısı'nın önünden geçerken tak tadilatını görmesem aklıma fuarın yaklaştığı gelmezdi açıkçası.
Geçen seneyi düşündüm; uluslararası namına fuarda hiçbir şey yoktu. Aklımda kalanlar; dil okulları stantları, sürekli eline broşür sıkıştırmaya çalışanlar, garip bir dondurma tezgahının önündeki kalabalık, Urfa sıra gecesi, Adana'ya özgü şırdan, Antakya döneri, Cağ kebabı, bol bol duman ve koku vardı. Her yan yeme-içme standı, çimlerde ise ellerinde içkilerle konser bekleyenler, hücum edilen lunapark…
Çocukken Manisa’dan ailecek gelindiğinde zihnimde kalan ayrıntıları canlandırdım. Belleğimde kalan şeylerden birisi ay modülü idi. Bir uzay yolculuğu sonrası dünyaya dönen modülü İzmir'de görme fırsatı bulabiliyordunuz. Zihin açan şeyler bulabiliyordunuz. Bu çocuk da olsanız sizin belleğinizde kalan bir ayrıntı olabiliyor.
Şimdi ise köfte-ekmek dumanından insanın zihni daralıyor. Ayaklar geriye gidiyor.
Dalyaya 7 kala, “dünyanın tanıdığı” İzmir Enternasyonal Fuarı’na 40 gün kaldı. Bu yılın teması “teknoloji” olarak belirlendi.
Malum hükümet tarafından duyurulan tasarruf genelgesi sebebiyle onlarca etkinlik ve çalışma askıya alınmış durumda. Ekonomik sıkıntıların gölgesinde, eski günlerinden pek eser kalmasa da bir İzmir klasiği İEF yine kapılarını açacak.
Bu yılın programı ise henüz belirsiz. Yakın zamanda detaylı program mutlaka açıklanacaktır.
Tema teknoloji olunca özellikle çocukların ve gençlerin başta yapay zeka olmak üzere zihnini açacak icraatların fuarda vitrine çıkarılacağına inanmak istiyorum.
İhtiyaç olan şey daha çok uluslararası sergi, daha çok bilim, daha az köfte-ekmek tezgâhı...
Belki o zaman İEF, belleklerde güzel izler bırakacak.