Milletvekili seçimleri çok bilinmeyenli denklem gibi… Açıklanan aday listeleri birçok açıdan tartışmaya oldukça açık.
Konuşulacak çok şey var. Ancak, tartışmalardan ziyade, biraz geri çekilerek baktığımda gördüklerim çok daha ilgi çekici.
Cumhurbaşkanlığı seçimi, ülke yönetimini belirleyici etkiye sahip. Seçilecek “partili CB” hükümeti kuracak ve KHK’larla ülkeyi yönetmeye devam edecek. Bu kişinin K. Kılıçdaroğlu olması kuvvetle muhtemel.
Milletvekili seçimlerinde ise durum farklı; seçimin önemli olması için Parlamento aritmetiğinin değişime imkân tanıması gerekiyor. Ki bu seçimde imkân dahilinde görülmüyor.
Dolayısıyla, parlamenter rejime dönüş hangi baharda henüz belli değil. Sadece, bu baharda olmayacağı kesin gibi.
Hal böyle olunca, milletvekili seçimlerini anlamlı kılan sağlam bir anket özelliği ilgimizi çekebilir, o kadar.
Milletvekili seçimlerinin bir de İzmir’de tepki alan boyutu var. Temsilde İzmir neredeyse yok hükmünde. “İzmir adayları tanımıyor, adaylar İzmir’i tanımıyor” bir durum var. Birkaç aday dışında…
CHP’nin güçlü olduğu bu şehirde, her zaman olduğu gibi, örgüt adeta yok sayılmış. Örgütün bunu içine sindireceğinden o kadar eminler ki…
Bu seçimlerde, Romanların yok sayılması ayrıca kayda değer bir durum. Demek ki temsile değer bulunmamışlar…
Cumhurbaşkanı seçiminde saflar çok net. Milletvekili seçiminde ise, Millet İttifakı saflarında akıllar karışık.
Gençlerin ve kısmen kararsızların favori partisi TİP. Emek ve Özgürlük İttifakı’ndan bağımsız girseydi seçimlere, sonuçlar farklı olabilirdi.
Öte yanda, CHP içindeki AKP ve neo liberal görüntü, CHP seçmenini çok zorlayacak gibi…
Kanımca, bu seçim Cumhurbaşkanlığı sorununu, bir sonraki seçim de Parlamento sorununu çözecek. Eğer çözecek irade oluştuysa…