Yıllar, yıllar önceydi…
Nazım Hikmet’le, ressam Abidin Dino…
Paris’teler…
Gece vakti…
Otel’in penceresinden bakınca…
Sen Nehri’nin büyülü ışıkları vuruyor hale hale odanın içine…
Nazım Hikmet…
Başını kaldırıyor, yazdığı şiirden…
Çoktan uykuya dalan eşi Vera’ya bakıyor…
“Saman Sarısı” şiirinin ilk mısralarında henüz…
Abidin Dino’ya dönüyor ve soruyor…
Vera’yı uyandırmamak için kısık sesle soruyor:
“Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?
İşin kolayına kaçmadan ama…”
***
Yapmakta zorlanacağınız…
Ama…
İzlerken gözlerinizi nemlendirecek…
Koskocaman bir mutluluğun resmini görmek istiyorsanız…
İzmir Narlıdere’deki “Zeytin Kafe”ye uğramalısınız…
Çünkü…
Hayat acılardan bazen…
Nasıl büyük / derin / sessiz bir ana-oğul aşkının çıktığını görmek için…
Yüzde 96 engelli 19 yaşındaki Berker ile…
“Uğruna ölürüm…” diyen annesi Elif arasındaki…
Masal gibi öyküsünün…
Hayatın içinden “sahici” platformudur orası…
Ağlatan o mutluluk öyküsüne döneceğiz…
***
Ne demiş…
Mavi gözlü dev şair Nazım Hikmet?
“Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı…
Yetmişinde bile mesela zeytin dikeceksin…”
Ölmez Ağacı’na…
Bu köşeden bi’selam çakarken…
İzmir’in Narlıdere Belediye Başkanı Ali Engin’in…
Kalp’ten seslendirdiği…
“Zeytin’in bereketine inanacaksın arkadaş…
Şifalı bir ölmez ağacı olduğunu bileceksin…”
Sözlerinin arkasında neler var; ona bakalım…
Üstelik, iyi bakalım…
Sonunda da olağanüstü bir “insanlık” hikayesinin tanığı olalım…
Bilir misiniz, Narlıdere’nin…
Denizden ormana uzanan bisiklet ve yaya yolu üzerindeki…
Ömre bedel zeytin ağaçlarını?
Hepsine gözü gibi bakıyor Başkan Ali Engin…
Amaç…
Gelecek kuşaklara “Zeytin Ormanı” bırakmak…
Dediğini de yaptı…
Hayat arkadaşı İlke Engin’le birlikte…
İlçenin “Can’a can veren zeytinleri”ni, sonsuza dek yaşatmak için…
Çırpınıyorlar…
İlmek ilmek örüyorlar, Cennet Narlıdere’nin yarınlarını…
İşte, onlardan biri…
Belediye bünyesinde faaliyet gösteren…
Kadın Girişimi Üretim Ve İşletme Kooperatifi’nin…
Beşinci işletmesi olan Zeytin Cafe…
45 bin metrekarelik alanda…
Her biri 100 yaşını devirmiş Zeytin Ağaçları arasında…
Hizmete girdi…
***
Aslında…
Amaç zeytin ağaçlarını korumak ama…
Narlıdereli sakinlerin mutluluğu ise…
“Zeytin Cafe”de birkaç saat geçirmek…
Ayrı bir keyif…
***
Narlıdere Kadın Girişimi Üretim ve İşletme Kooperatifi’nin…
Altıncı işletmesi olan “Zeytin Cafe”…
Neden bu kadar dillerde?
Çünkü…
Narlıdereli Türkoğlu Ailesi’nin rüyaları tam da burada gerçek oldu…
42 yaşındaki anne Elif…
Yüzde 96 engelli olan 19 yaşındaki oğlu Berker’le birlikte…
O cici kafeyi birlikte işletiyor…
Berker ve annesine…
Baba Barış ile evin küçük oğlu Türker de yardım ediyor…
Narlıdere Belediyesi Engelli Komisyonu…
Oğlu Berker’e hayatını adayan Elif Türkkolu’nun öyküsünü öğrenince…
Hareket geçmiş…
Sormuşlar anne ile oğluna…
“Zeytin Cafe”yi işletir misiniz?”
Havalara uçmuş, anne ile oğul…
Kolları sıvamışlar, işin başına geçmişler…
***
Göztepe aşığı Berker…
Kafe’de görev yaparken hiç çıkarmıyor formasını üstünden…
Elif anne ise…
Mutluluktan uçuyor, oğlunu çalışırken görünce…
Yetiyor ana yüreğine…
Bu kadarcık mutluluk bile…
Mesaj veriyor, kendisi gibi annelere; diyor ki:
“Evlatlarınızdan vazgeçmeyin… Engelli de olsa, onlar sizin kuzucuklarınız…”
Son bir dilekleri kaldı, ana ile oğlun…
Göztepe formasını giyen Berker ile Göztepe maçına gidebilmek…
O da olur, inşallah…
***
Bitiriyoruz…
Elif anneciğin bi’son sözü var ki…
Başkan Ali Engin’in bile gözlerini yaşartır:
“Narlıdere Belediye Başkanımız Ali Engin’e çok teşekkür ediyorum... Özel bir çocuğa sahip anne olarak kendisine şükranlarımı sunuyorum…”
Hangi belediye başkanı…
Bu sözleri duymak istemez?
Ve dahi…
Hangi İzmirli Belediye Başkanı…
Böylesi bir mutluluğun resmini yapmak istemez?
Nokta…
Sonsöz: “Kusur bulmak için bakma birine, bulmak için bakarsan bulursun… Kusuru örtmeyi marifet edin kendine… İşte, o zaman kusursuz olursun… / Hz. Mevlana…”