Eski adı Boğaziçi’ydi…
İstanbul Boğazı’na inşa edilen “ilk asma köprü” olarak tarihe geçti…
Devlet Baba, bizzat yaptı…
1970’da başladı; üç yılda bitirdi…
Ortaköy’le Beylerbeyi’ni birbirine bağlıyordu…
Cumhuriyet’in 50’nci yıldönümü şerefine yapılmıştı…
Açıldığında dünyanın “dördüncü büyük” köprüsüydü…
Şimdi “15 Temmuz Şehitler Köprüsü” olarak anılıyor…
***
İstanbul Boğazı’nın ikinci boğaz köprüsüydü…
Köprülere padişah adı verilmesi, O’nunla başladı…
Yakıştırdığımız isim, “Fatih Sultan Mehmet” oldu…
1985’in 29 Mayıs’ında temeli atıldı…
İlk araç geçişini…
Dönemin Başbakanı Turgut Özal 1988 yazında yaptı…
O günleri yaşayanlar hatırlar…
“Semracım, koy bir kaset de dinleyelim” sözünü…
Fatih Sultan Mehmet Köprüsü…
O günün parasıyla…
125 milyon dolara mal olmuştu…
***
Aslında Üçüncü Boğaz Köprüsü’ydü…
Ne hikmetse…
“Yavuz Sultan Selim Köprüsü” adını verdiler…
Sarıyer’le Beykoz’u birbirine bağlıyordu…
2013 Mayıs’ında temelini attılar…
Ağustos 2016’da trafiğe açtılar…
8.5 milyar TL.’ye mal ettiler; 27 ayda işi bitirdiler…
***
Şimdi, ne alaka demezseniz eğer…
O gurur Boğaziçi köprülerini bi’kenara bırakalım…
Dönelim, İzmir’deki “gariban” bir karayoluna…
***
Dikkat ettiniz mi?
Her dönemde dosta/düşmana parmak ısırtan…
İstanbul Boğazı’nı birleştiren devasa asma köprüleri…
Son 50 yılda…
Her biri en fazla “üç yıl” içinde…
(Hem de dönemlerinin bugün terk edilen teknolojileri ile…)
Tamamlayıp hizmete sokan Türkiye Cumhuriyeti Devleti…
Gelin görün ki…
Adı “Katil Yol”a çıkan…
Toplam 21 kilometrelik Tire-Belevi yolunu beş yıldır bitiremiyor…
Bitiremediği için…
Azrail’in “en sevdiği” o karayolu…
Can almaya devam ediyor…
***
Sözümüz meclisten dışarı…
“Ömür biter, bu yol bitmez” öz sözünü haklı çıkaran…
Bu “ilçe / belde” arasındaki yol…
Belli ki, beddualı…
Yolu Türkiye’nin gündemine taşıyan CHP Milletvekili Atila Sertel…
Taaa, yedi yıl önce “önseçim” çalışmaları sırasında…
Bu yoldan geçerken bir trafik kazasına tanık oluyor…
Kurtaramıyorlar sürücüyü…
Gazeteci Sertel, o gün söz veriyor kendine…
“Peşini bırakmayacağım Azrail’in adresi bu yolun peşini…”
***
İyi de…
21 kilometre bile tutmayan o karayolunu halletmek (!)…
İstanbul Boğazı’na gerdanlık gibi…
Bir “Asma Köprü” yapmaya benzemiyordu…
Bellki de “çok ince” bir ustalık gerektiriyordu…
Tire-Belevi yolu…
Ni’tekim aynen öyle oldu…
Vekil Atila Sertel’in çalmadığı kapı…
TBMM’de yapmadığı konuşma kalmadı…
Tire-Belevi Yolu inşaatı “tırnak kadar” bile ilerlemiyordu…
***
Oysa…
Devlet Baba katındaki “o yolu yaptırma” iradesindeki koltukların…
Sahipleri değişiyor…
20 buçuk kilometrelik Tire-Belevi yolu…
Ne hikmetse…
Bi’türlü bitmiyordu…
***
Halbuki…
Dönemin hükümeti (o zamanlar başbakan vardı) ne yapmış, ne etmiş…
Tam dört yıl önce…
(06 Nisan 2017’de…)
“Bitsin bu ölümler” diye feryat eden…
CHP’li vekil Sertel’i de davet ederek…
Tire-Belevi yolunun balonlar uçurarak temelini atmıştı…
Sonra?
Ölümler devam etti…
Dört yıl içinde…
20 bin 500 metrelik yolun…
Ancak…
8 bin 500 metresini bitirmek nasip oldu…
Yani…
Ortalama günde…
Taş çatlasın “altı (6) metre” yol yapılmıştı…
***
O yol, tam üç “Ulaştırma Bakanı” gördü…
Vekil Sertel…
“O Yolun Evrak-ı Metrukesi” diye kitap yazsa…
Bu gidişle kitap da bitmez…
Çünkü, o yol üç bakan gördü…
(Ahmet Arslan, Binali Yıldırım ve Cahit Turhan…)
Dördüncü Bakan Adil Karaismailoğlu…
Yakın geçmişte…
Yeni bir müjde (!) verdi:
“8.5 kilometresi biten yolun kalan 12 kilometresinin iki yıl sonra bitirilmesini hedefliyoruz…”
Yani…
Şunu mu anlamamız gerekiyor?
Büyük işler yapalım; küçükler beklese de olur!
Hayırlı işler…
Nokta…
Sonsöz: “Gönlüm dilime dargın, dilim gönlüme… Gönlüm duygularını anlatamadığı için kızarken dilime; dilim anlatamayacağı şeyleri düşündüğü için kızıyor gönlüme… / Hz. Mevlana…”