Beyaz bir gömlek…
Lekesiz…
Sonra, toplu iğne ucu kadar bir leke…
Gören bir göz, baktığında ilk önce nereyi görür?
Toplu iğne ucu kadar lekeyi…
Koskoca bir beyazlığı görmez…
Ve o gömlek “lekeli bir gömlek” olur…
Normalde giyilmez…
31 Mart ve 23 Haziran seçimlerine dönelim.
Görülmedik bir coşku.
Büyük bir beklenti…
Her şeye rağmen,
Muhteşem bir sonuç…
Muhteşem sonucun verdiği mesajlar neler?
Yalana, talana, yolsuzluğa ve kötü yönetime son...
Demokratik rejime tüm engellemelere rağmen devam…
Milletin iradesi her şeyin üstünde...
Ve en kısa zamanda sandığa gitmek gerektiğinin altını çizmek…
Şimdi…
Bu mesajlara rağmen karşılaşılan manzaraya bir göz gezdirelim.
Yani “beyaz gömleğe” bir bakalım…
CHP’li bazı belediye başkanları mesajlardan hiç nasibini alamamış.
Nasıl?
Dost, akraba, oğul ve sair kayırmalar…
Yani, gömlek “toplu iğne ucu” kadar da olsa “lekeli”…
Haklı olarak kamuoyundan büyük bir tepki…
“Bunlardan bir şey olmaz…” hükmüne varış…
Nasıl olmasın ki?
31 Mart ve 23 Haziran’da dökülen terler boşuna mı?
“Eski tas, eski hamam…” olsun, diye mi?
Elbette büyük çoğunluk bu kapsamda değil.
Değil ama “beyaz gömlek” meselesi…
Pekiyi…
Yetkililer ne yapıyor?
Uyarı…
Ha bir de yasa teklifi, “dost akraba tayin edilmesin” mahiyetinde…
Yasalaşır mı?
Ne mümkün?
“Dostlar alışverişte görsün…” kabilinden…
Bir belediye başkanı da “Yaptığım yasaya uygun” diyor...
Birileri öğretmeli ki:
Yasal olur ama etik değildir…
Meşrudur ama yasal değildir…
50 yıllık CHP’liyi disipline verebiliyorsunuz “eleştirdi” diye…
Ama bu yapılanlara karşı yaptırımınız sadece “uyarı”…
Olmaz arkadaş…
31 Mart ve 23 Haziranı dosdoğru algılayalım.
Evet, dosdoğru algılayalım.
Lafla olmuyor; “icraat” gerek…
Dün o muhteşem desteği verenler bugün anında o desteği çekerler…
Geçmiş bunun sayısız örnekleri ile dolu…
Benden yazması…