“Sana bi’şi sormak istiyorum ama utanıyorum!” dedi, fısıldar gibi…
Sanki…
Soracağı şeyi “unutmaktan” korkar gibiydi…
Bir nefeste dudaklarından dökülüverdi kelimeler:
“Ben kaç yaşındayım, gerçekten özür dilerim…”
Ona 80 yaşında olduğunu söyleyince gözleri doldu…
“Ben bu kadarını beklemiyordum, bu çok fazla” diye fısıldayınca…
“Üzülme indirim yaparım; kaç yaşında olmak istiyorsun!” diye sordum…
“Hiç olmazsa 75 falan olsun…” derken…
Gözlerinde sevinç ışığı vardı…
Nasıl da sevinmişti içten duygularla…
Tabii, bu konuşmayı da diğerleri gibi unuttu, bir daha da sormadı!
***
Okuduğunuz…
Yürek kaldıran satırlar…
Nöroloji hekimi Dr. Sevda Sarıkaya’nın…
Gerçek hasta öykülerinden esinlenerek kaleme aldığı…
Alzheimer hastası Nebiş ve onunla birlikte yaşayan…
Kızı Sevgi’nin hikayesidir…
Kitabın adı ise…
“Ya Evde Yoksam?”
Alzheimer hastası annesine gözü gibi bakarken…
Kendi dünyasını kurmaya çabalayan Sevgi…
Neler yaşıyor; bilmek bile istemezsiniz…
Bu kesin!
***
Sonucu mutlulukla biten bir tedavisi…
Bir ilacı yok Alzheimer’ın…
Annenizin, babanızın, dayınızın, teyzenizin, halanızın…
Beyin hücreleri yok oluyor!
Üstelik, gözünüzün önünde…
Dünya genelinde 30 milyondan fazla insan bu hastalığın pençesinde…
Çoğu 65 yaşın üstünde…
Türkiye’de 700 binin üstünde Alzheimer’lı var…
***
Acıklı başladık ama…
Aslında bu yazı bir “müjde” demetini oluşturuyor…
***
Karşıyaka’da imzalar tamam…
Geri sayım başladı…
Tam adıyla…
“Alzheimer Danışma, Dayanışma ve Gündüz Yaşam Merkezi”
Çok yakında kapılarını açıyor…
İzmir’in incisi Karşıyaka’nın…
Doktor belediye başkanı Cemil Tugay’ın…
En önemli ama bir o kadar da…
“Hayata Dokunan Projesi” yola çıkmaya hazır…
Yanında…
İki güçlü “yardımseverliği” şiar edinmiş iki hanımefendi…
Türkiye Alzheimer Derneği İzmir Şube Başkanı Belgin Karavaş ve…
Ege Geriatri (Yaşlılıkbilim) Derneği Başkanı Prof. Dr. Sevnaz Şahin…
Destek büyük…
Heyecan tavan yapmış durumda…
Karşıyaka’nın başı göğe yükselen “Alzheimer Yaşam Merkezi”…
Aslında…
Bir “iyilik” yuvası…
Örneğin, siz…
Alzheimer hastası yakınınızı sabah merkezi getirip…
Akşam uğrayıp, eve götürebileceksiniz…
Bu harika merkez…
Bazı hastaları minibüsle evlerinden alıp…
Kalplere mutluluk veren “unutulmaz” bir günün sonunda…
Yine minibüsle evlere bırakacak…
Belki…
Düşünsel yalnızlıkları bi’miktar azalacak…
Büyük olasılıkla…
Hatırlamadıkları çok şey olsa bile…
Yeni arkadaşları olacak…
Yeni arkadaş… Yeni bir dünya…
***
Aşağı yukarı iki yıl önceydi…
Karşıyaka belediye Başkanı Dr. Cemil Tugay ile…
Türkiye Alzheimer Derneği İzmir Şube Başkanı Belgin Karavaş ve…
Ege Geriatri Derneği Başkanı Prof. Dr. Sevnaz Şahin…
“İnsan sağlığı” adına…
En kıymetli projelerden birini masanın üstüne koydular…
“Karşıyaka Alzheimer Merkezi”…
O gün bir “rüya” olmanın dışına çıktı…
Dört gözle beklenen o merkez…
Kısmetse…
Gelecek ay kapılarını açacak…
Tüm dualar ve dilekler…
Karşıyaka Alzheimer Merkezi’nin yararlı olması için…
Amaç…
Alzheimer hastalığı konusunda “toplumsal farkındalık” yaratmak…
Hastaların ve hasta yakınlarının “yaşam kalitesi”ni yükseltmek…
Tıbbi danışmanlık ve psiko-sosyal destek hizmetleri vermek…
Bitmedi…
O “unutulmaz” merkezde…
Hasta, hasta yakınları, bakıcılar, gönüllüler ile sağlık ve…
Bakım profesyonellerine eğitimler verilecek…
***
Karşıyaka Belediye Başkanı Dr. Cemil Tugay’ın…
Alzheimer Merkezi’ne…
Son derece sıcak bir “ev” yakıştırması yapıyor…
Nedenini Başkan Dr. Tugay öztelesin:
“Bu hastalık, hasta yakınlarını perişan ediyor… Sevdikleri, her gün gözlerinin önünde biraz daha eriyor… Siz de şunu merak ediyorsunuz? Acaba bir gün O’nu ne kadar sevdiğimi unutur mu? Bu merkez, hastaları hayata bağlayacak, yakınlarını mutlu edecek… Maksimum sosyalleşme gerçekleştirilecek… Alzheimer Avcısı gibi çalışacağız… Bugün Karşıyaka’da üç bin civarında kayıtlı Alzheimer ve Parkinson hastamız var… Onları mutlu edeceğiz… Çünkü bu bir insanlık görevi… Ev gibi olsun istedik… O nedenle buraya Alzheimer Evi diyoruz… Yalnız yaşayan hastalara öncelik verilecek… Amacımız, bu hastalığın Karşıyaka’da ilerlemesini yavaşlatmak…”
***
Adresi merak edenlere…
Karşıyaka Belediyesi Alzheimer Merkezi…
Gündüz bakım evi olarak Bahriye Üçok Mahallesi’nde yaratıldı…
Beş katlı bina…
650 metrekarelik kullanım alanıyla…
Hastalara ve yakınlarına hizmet verecek…
Merkezde hastaların sosyalleşmesi için…
Rehabilitasyon yapılacak ve yakınları için de…
Eğitimler gerçekleştirilecek…
***
Bitiriyoruz…
Evlatlarla ebeveynler yer değiştirirse…
Anneler kız olursa…
Babalar oğul olursa…
Dünya tersine dönerse…
Coşkuyla, öfkeyle, merakla, depresyonla…
Üstelik gittikçe çocuklaşarak, gittikçe bebekleşerek…
Küçüle küçüle…
Anneler babalar bebek, evlatlar ebeveyn olursa…
O acıya dayanmak kolay mı?
Ah felek…
Kahpe felek…
Nokta…
Hamiş: Alzheimer merkezi için neden Karşıyaka?
Çünkü…
Karşıyaka’da yerleşik 400 bine yakın İzmirli yaşıyor…
Nüfusun yüzde 16’sını 65 yaş ve üzeri oluşturuyor…
Oysa…
İzmir genelinde bu oran yüzde 12 civarında…
Bu nedenle…
İzmir’in incisinde özellikle ileri yaşla ilgili projelere ağırlık veriliyor…
Sonsöz: Alzheimer, çöl kadar boş ve cansız, çorak bir hastalıktır… Kalplerin, ruhların ve hatıraların hırsızıdır… / Nicholas Spark – Amerikalı yazar ve senarist…”