Gel Fuatçım otur şöyle. Ben de seni aldırtacaktım! Malum bugünlerde iyice şirazeden çıktın, zırvalıyorsun, neler oluyor böyle, anlat bakalım?…
N’olur ağbi affedin! Yoruldum, bıktım, çarem kalmadı… Herkes peşimde, ne yapacağımı nereye gideceğimi bilmiyorum; Sağa sola saldırıyorum! Çekecekler ipimi, bitirecekler beni; Biliyorum ağbi, biliyorum!
Sağa sola saldırmanı anladık da fazla ileriye gidiyorsun gibi, ne ayaksın la, delikanlı bu kadar yalpa yapmaz düz yolda…
Kusuruma bakma ağbi, ben korkudan ne yaptığı mı biliyor muyum!
Dur, dur bir bardak çay falan iç. İçimi parçaladın yine…
Yok ağbi, çay falan kesmez artık beni, neskayfe yoksa mamutkayfe falan alayım…
Yapma ya durumun o kadar vahim mi evlat?
Sen ne diyorsun ağabey kullandılar beni, kirlettiler, kırdılar, yaraladılar faydalandılar benden… Kendimi bir mendil gibi, bir çay kaşığı gibi hissediyorum… işi bitince bir kenara atılan bir malım ben bir mal…
Vah yavrucağım vah!
Kim yaptı bunu sana? Söyle anlat bana Fuat!
Başlarda bir oyun gibi geldi bana, kontrolü bende olan bir oyun… Onlar da oyun oynayacağız dediler; eğleneceğiz, kafayı dağıtacağız dediler… Hoşuma gitti önceleri, binlerce takipçim, binlerce retvitçim vardı… Cevap yazanları, özelden yazan manken gibi avratları saymıyorum bile… Sağdan soldan bilgiler geliyor, ben de otomatiğe bağlanmış bir robot gibi paylaşımlar yapıyordum… Sonra git gide kaptırdım kendimi, çıkışı olmayan bir labirentin içine girmiştim artık… Uçurumun kenarına geldiğimi çok sonra anladım. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum, bana o bilgileri verenler şimdi canımı istiyor; katlime ferman veriyor!
Neler söylüyorsun sen Fuat, anlattıkların doğru mu?
Doğru ağbi, iki gözüm önüme aksın ki doğru. Ekmek maklube çarpsın ki doğru!
Bu bir vahşet Fuat, bu bir soykırım, bu bir cinayet!
Ne dersen de ağabey ne dersen de… fakat ben şimdi ne yapacağım, nereye gideceğim, derdimi kime açacağım?
Düşünüyorum da neden böyle bir yöntem kullanmış olabilirler ki Fuat?
“Neden olacak ağabey, düşünsene bir adam milyonlarca insana kapalı kapılar ardında neler olduğunu ve yarın neler olacağını, önceden haber veriyor, ama olacaklara da kimse mani olamıyor. Yani güçlerinin önünde engel tanımıyorlar! Bundan güzel plan mı olur. İnsanlar da bu güce ramoluyor, olanlara ve olacaklara alıştırıyor” işte plan ve proje bu…
Şerefsizim benim aklıma gelmişti! Ben de olsam aynı şeyi yapardım… Yav bi tatile falan mı çıksan acaba Fuat, kaçıp gitsen buralardan diyorum şöyle, yengeyi de alıp bi uzak doğu falan mı yapsan aceba, iyi gelir hıa, ne dersin?
Ne tatili emmi, tanıyorlar beni nereye gitsem bulurlar, yakalarlar. Yakaladıkları yerde de işimi bitirirler…
Hayda ne yapacağız şimdi bilemedim ki? Kılık falan mı değiştirsen aceba, sakal bıyık takviyesi yapsak olur mu? Gömleğini değiştir mesela?!
Olmaz ağabey olmaz! Ben bittim, ben öldüm…
Yav Fuatçığım sen iyice avanağa bağlamışsın be aslanım, hani bi titresen diyorum, korkmasan diyorum… Belki o hallolur hıa?