Yine bir terör saldırısı. Yine hayatını kaybeden masum insanlarımız. Yine arkada bıraktıkları perişan aileler...
‘Vah vah ki ne vah! İnşallah böyle bir olayı bir daha yaşatmasın Rabbim!’ laflamalarından ve kısa bir iç geçirmeden sonra gelsin gündelik sohbetlerimiz... ‘Sahi bu yaz nereye gidiyorsunuz tatile?’ diye başlayan tatil planları... Ya da nasıl içtim, ne yedim, yedikten sonra nasıl geğirdim ve nasıl hacet ettim görgüsüzlüğünün sosyal medyada bol resimli selfilerle paylaşılmaya gırla devam etmesi...
Haklısınız; üç beş tane masum insanımız daha terör saldırısına kurban gitti diye, hayatımızı durduracak halimiz yok. Ya yakınlarımızdan birini kaybedecek olsak, bu nereden ve ne zaman geleceği belli olmayan terör saldırılarında?
‘Amaaan canım, onu düşünüp evhamlanmanın anlamı yok değil mi? Nasılsa kaderci bir toplum olmanın dayanılmaz kolaycılığına çoktaaaan teslim olmuşuz. Ne yapalım ama! Ölüm Allah’ın emri ve dolayısıyla vakti gelince illa bir şey sebep olacak ölüme. Ölümden kaçış yok! Önemli olan yaşanan anın tadını çıkarmak. Allah ne emrettiyse o olacak!’
Ortalama Türkiyem insanının bu türden kadercilik anlayışı ile baktığınız zaman, hakikaten terör olayları karşısında endişelenmek yersiz. Ancak yine de insan düşünmeden edemiyor; acaba Amerika ya da Avrupa ülkelerinde yaşayan insanların kaderi niye bizim insanlarımızdan daha iyi ve güzel?
Mesela, onlarda ortalama yaşam süresi 75-80 yıl ve ölüm sebepleri genellikle yaşlılık ya da hastalık gibi doğal ölüm sebepleri iken, bizim ülkemizde neden ortalama yaşam süresi 55-60 ve ölüm sebepleri arasında sıklıkla terör ve kaza sonucu ölümlere rastlanıyor?
Galiba Yüce Allah gelişmiş ülkelerde yaşayanların kaderini tayin ederken biraz iltimas geçmiş!
Neyse, siz takılmayın bunlara. Bu türden bir düşünme yöntemi beyin enerjisi kullanmayı gerektirir. Tam da yaz sıcakları başlamışken, lüzumsuz yere kafanızı bunlara yormayın. Yazın tadını çıkarmak sizin de hakkınız!
Terörü bir kez daha lanetlerken, yeryüzünde işlenen bütün cinayet ve katliamları kınıyorum... Ölenlerin yakınlarına sabır diliyorum. Çok uzaklarda yaşamak zorunda olan bir Türk vatandaşı olarak, benim elimden üç beş satır yazı yazmakla da olsa bu geliyor...