Ben buralarda yokken…
Çok kan aktı bu ülkede…
Genç kanı…
Yoksul kanı…
*
‘Baldıran zehri içtik’ diyenler…
‘Analar ağlamasın’ diyenler…
Akil adamlık taslayanlar sustu.
*
Eller tetikten çekilsin, 90’lara dönülmesin diyenlere ‘ihanet’ yaftası uygun düştü.
*
Niçindi, nasıl bu noktaya gelinmişti?
Ve asıl soru şuydu belki de... 7 Haziran’da sandıktan 400 vekil çıksaydı… Yahut geçtim 400’ü tek başına iktidar çıksaydı yine bunlar yaşanır mıydı?
*
İşte bu soruya yanıt vermek çok zor dostlar.
*
Giderken ‘yeni seçim ufukta’ demiştik.
Bir ay önce ufukta beliren bugün ‘görünen köye’ dönüştü.
Kılıçdaroğlu’na bu görev verilse de verilmese de erken seçim kaçınılmaz görünüyor.
Milli iradeden memnun olmayan ‘milli irade’ çözümü sandıkta arıyor.
*
7 Haziran’dan bu yana ülkeye hakim olan kaos kime yarayacak?
Yanıtı aranan soru bu…
HDP barajın altına itilebilecek mi?
TBMM başkanlık seçiminde kötü bir sınav veren ve tüm koalisyon/iktidar ihtimallerini sırtını dönen MHP, iktidarın artan milliyetçi çıkışlarıyla birlikte tabanını tutabilecek mi?
AK Parti ile koalisyon dahil tüm seçeneklere ‘evet’ diyen CHP’nin pozisyonu ne olacak?
Ve AK Parti ‘istikrar’ sloganıyla bu kez kıl payı kaçırdığı iktidarı yakalayabilecek mi?
*
Görünen o ki ‘tırmanan/tırmandırılan’ şiddet konusunda iyi bir sınav veremeyen HDP bu süreçten yaralı çıkacak.
Ve aynı şekilde ‘çözümsüzlüğün adresine’ dönen MHP de kaybedenler listemde yer alıyor. Her şeye rağmen AK Parti’nin ciddi bir erime yaşayacağını düşünmüyorum. Keza siyaseten alternatif sorunu hala yaşanıyor. Ama ülkeye hâkim olan kutuplaşma ikliminde AK Parti’nin ciddi bir oy artışı sağlamakta zorlanacağı da aşikâr.
Bu sürecin sürprizini CHP’nin yapacağını düşünüyorum kendi payıma.
Tabi ki sıcak süreçte elzem hatalar yapmazlarsa.
‘Neden CHP?’ sorusuna gelince;
Öncelikle hem 7 Haziran öncesinde hem de sonrasında kötü bir sınav vermediler.
Ciddi bir oy artışı sağlayamamış olsalar da dar gelirli kesimin dikkatini çektikleri kesin.
Ve 7 Haziran’dan sonra tüm çözüm formüllerinin merkezinde yer aldılar.
AK Parti ile 36 saat görüştüler.
MHP liderine ‘başbakanlık’ önerdiler.
HDP’ye de kapıyı kapatmadılar. Yani üç partinin tabanına sıcak mesajlar verdiler süreç boyunca.
Süreç içinde irite bir dil kullanmaktan kaçındılar.
Daha disiplinli, tek sesli, sorumluluk sahibi bir Türkiye Partisi portresi çizdiler.
Ve bu duruşlarını seçmene geçirmeyi başardılar. Süreç boyunca ülkede kan gövdeyi götürürken ‘mahalle delege seçimleri yapmak’ dışında kayda değer bir hata yapmadılar…
*
Türk seçmenine has ‘denenmemişi deneme’ refleksi de dikkate alındığında CHP’nin hatırı sayılır bir oy artışını sağlaması işten bile değil benim cephemden bakıldığında.
Olası bir seçimin en büyük sürprizini Kılıçdaroğlu yapabilir.
Mesele sadece keyfe keder akan kan değil dostlar…
En büyük sorun ekonomidir bugün.
Geçen yıl 2 lira bile olmayan doların 3 liraya dayanmış olmasıdır.
Erdoğan’ın ipe un serercesine ağırdan aldığı, vermekten imtina ettiği ‘hükümet kurma görevini’ Kılıçdaroğlu sandıktan alırsa şaşırmayın derim.
Türk siyasi tarihine yakından bakarsanız, seçmenin ‘iktidardakini cezalandırma ve denenmemişi deneme’ refleksinin benzer sonuçları defalarca doğurduğunu görürsünüz.