Dikkat, bu İzmirli bir yazıdır!
Fırtına, felaket ve hasret içerir…
Adı gibi gel gitli, inişli çıkışlı Medcezir bir öyküyü…
Yüz binlerin sesini, özlemini…
Yüzyıllık Göztepe aşkını anlatır.
***
Pazar günü akşamüstü İzmir Göztepe’de olmanızı...
Gördüklerime tanıklık etmenizi isterdim.
Çünkü gördüklerimi anlatmaya kelimelerim yetmeyebilir.
O gün İzmir’de tsunamiye dönüşen…
Türkiye’de yankılanan…
Dünyada dikkat çeken bir aşka, tutkuya şahitlik ettim.
Göztepe Futbol Kulübü’nün iki yıl aradan sonra…
Süper Lige çıkışını müjdeleyen son düdük çaldı…
Ve tüm Göztepe çıldırdı…
***
Tüm Göztepe derken…
Gürsel Aksel Stadı’ndaki binlerce Göztepeli taraftarı kastetmiyorum.
Gerçekten tüm Göztepe; bir şehir, bir semt, bir mahalle toptan ayağa kalktı…
Taksicisi, bakkalı, berberi, kasabı, balıkçısı, kafesi, midyecisi, terzisiyle…
Bir halk karnavalı yaşandı İzmir’de, Göztepe’de.
İnanmazsınız, esnaf özel dj getirmiş…
Dükkandan caddeye yayın yapıyor hoparlör sonuna kadar açık…
Delikanlılar, genç kızlar, teyzeler amcalar…
Kızını, oğlunu, bebeğini kapan genç anne babalar…
Belgeseli yapılması gereken mükemmel bir sokak partisi…
Caddeler disco olmuş, erken hıdırellez tadında İzmirli haller…
Karnaval gibi yan yana, el ele, omuz omuza eğlence…
Herkes kardeş, herkes neşeli, herkes dans ediyor…
Yer gök Sarı Kırmızı…
Minik bebekler sarı kırmızı, evler pencereler, arabalar, dükkanlar…
Sarı kırmızı bir neşeyle, düğün kutlar gibi eğleniyor.
***
Baktım…
Nasıl bir enerji, nasıl bir dinmeyen coşku bu diye…
Kim bu insanlar, nasıl bir tutkuyla…
Karşılıksız sevdayla bağlılar bir kulübe…
Her türlü fedakarlığı yaparak, iyi günde kötü günde…
“Fırtınam, felaketim, hasretim” diye yanarak…
“Ölene Dek Peşindeyim Bırakmam” diyerek…
Levent Yüksel’in söylediği Medcezir adlı şarkısını…
Göztepe Spor Kulübü’nün sesi, soluğu, haykırışı yapan İzmirliler…
Belli ki doktoru, mühendisi, öğretmeni, öğrencisi, şoförü, tamircisi, garsonu, işçisi, patronu herkes burada…
Bir erkek, bir kadın nasıl sever; tutkuyla bağlanır…
“Sevdikçe sevesi gelir…”
Aşka düşmenin en organik hali, en yalın fotoğrafı...
Göztepe tribünleri ve Göztepeli taraftarlar...
Bir de zıpkın bir slogan yazmışlar ki pankarta…
“İzmir Bilader, Sen? “ diye soran…
Nalına mıhına, lafı gediğine koyan.
“Vatanım Sensin” diyen…
***
“Fırtınam, felaketim, hasretim…”
Üç kelime, 100 yıllık aşk hikayesi…
Aşklarının peşinde ne çektiklerini onlar biliyor…
“Sevdikçe sevesi gelen” Göztepeliler …
1925 yılında kurulan Göztepe Spor Kulübü…
100. yaşını Süper Lig’de kutlayacak.
Levent Yüksel, yeşil sahada Medcezir’i Göztepeliler ile birlikte söyleyecek.
12 Mayıs’ta Gürsel Aksel Stadı’nda Türkiye’nin kulakları çınlayacak…
İşin güzel ve özel bir diğer yanı da…
Medcezir’in sözlerinin de bir İzmirli’ye ait olması…
Çok sevgili, çok değerli, çok İzmirli Sezen Aksu’ya…
“Dökülür yediverenler teninden
Rengarenk açarsın mevsimli
Mevsimsiz
Bir tanem değişir kokun,
Isınır kanın yakarsın, vazgeçilir gibi değil
Bu Medcezirler”
Diye kalbimizi mıhlayan ozana, İzmir’in Minik Serçesi’ne…
***
Ne diyor Kıvanç Tatlıtuğ son Mavi reklamında…
“Çok olmak lazım bazen…”
Göztepe de artık çok oldu.
Fırtına sel oldu, İzmir’in gururu oldu.
Göztepe Spor Kulüp Başkanı Rasmus Ankersen’in soğukkanlı Anglo Sakson aklı, samimi spor aşkıyla…
İzmir delikanlısı ve Göztepe Olimpik Branşlar Başkanı Mehmet Sepil’in sabrı, tecrübesi, gücü, zekası, tutkusu ve inancıyla…
Göztepe gerçekten, çok fazla oldu.