Genel seçim gündemine gömüldük. Yağmur gibi gelen aday adayı baskınları bir yanda…
Bol keseden seçim vaatleri diğer yanda…
Ege Tv’nin tiryakilik yapan programı Söz Meclisten İçeri’de bu hafta, biraz çizginin, dahası seçim atmosferinin dışına çıkıp, belediye başkanlarını yatırdık masaya…
Usta Gazeteciler Gönül Soyoğul ve Nedim Atilla ile birlikte tabi ki.
90 dakikalık programın 60 dakikasında İzmirli başkanları konuştuk.
Neden? Çünkü hizmet dönemlerinde ikinci yıllarını devirmişlerdi. Bazıları ikinci bazıları 7. bazılarıysa 12. yıllarındaydı başkanlarımızın.
Benim üzerinde durduğum nokta şuydu.
CHP’li başkanlar aldıkları oyun karşılığını verebilmişler miydi?
Biraz da AK Parti iktidarının yanlış kurguladığı İzmir politikası sayesinde oluşan siyasal kutuplaşmanın da etkisiyle hormonlu yüzdelerle seçilen başkanlar iki yılda ne vermiş/verebilmişlerdi. Aralarında aldıkları oyu fazlasıyla hak eden de vardı bana göre, oy verenleri sukut-ü hayale uğratanlar da. Dönüp/dolaşıp Seferihisar Belediye Başkanı Tunç Soyer’in ‘Yavaş Şehir vizyonu’ önünde eğildik. Nüfusuna oranla Türkiye’nin en borçlu belediyelerinden birini devralan Soyer’in tek bir hareketi iki yılı kotarmaya yetmiş, ‘işte bu’ dedirten tek proje olmayı da halen sürdürüyordu. Soyer’in yaptığı rutinin dışına çıkıp, kentin yönünü değiştirmekti belki. Ya da diğerleri çok sıradan ya da rutine yakındı.
*
Ortak yorumlarda bekleneni veremeyenler listesinin tepesine Buca Belediye Başkanı Ercan Tatı’yı oturttuk. İki üst düzey yöneticisinin tutuklu yargılandığı, iç tartışmaların bitmek/tükenmek bilmediği Buca’da işler hala istenildiği gibi gitmiyordu çünkü.
Ve ‘Bucalıyım eli maşalıyım’ duruşunu ortaya koyan Soyoğul, Bucalıların yaşadığı pişmanlığın altını çizmeye çalışıyordu.
Bornova Belediye Başkanı Prof. Dr. Sındır’ın laboratuardan başkanlığa taşındığı sürece uyum sağladığı gözleniyordu. Hizmette 7. yılına giren Cevat Durak’ın Karşıyaka’nın simgesi olarak ‘pelikanı seçmek’ dışında hatası yoktu Karşıyakalı Nedim Atilla’ya göre.
Çiğli’de en azından bir başkanla muhatap olunmasının farkı hissediliyordu son bir yıldır.
Konak’ta turizm vizyonu üzerine işler yapan Dr. Hakan Tartan’ın sosyal işlere ve altyapıya da önem vermesi bekleniyor, Bayraklı’da Hasan Karabağ’ın temizlik başta olmak üzere bazı konularda hakkı teslim ediliyordu. Ancak en son ‘koruma meselesinde’ olduğu gibi kısır çekişme ve çatışmaların parçası olması eleştiriliyordu.
Abdul Batur’daki duraklama dönemi, Çalkaya’nın halk evleri, Mustafa İnce’nin Avkıran fenomenine karşı verdiği ‘başkan benim’ mücadelesi vurgulanıyor, Selçuk’un başkanı Vefa Ülgür’ün agresif duruşuna anlam verilmeye çalışılıyordu.
Nedim Atila Ödemiş ve Bergama’nın başkanlarına kefil oluyor, Torbalı’nın rutin gidişatı, Kemalpaşa’da Rıdvan Karakayalı’nın örnek çalışmaları bizzat tarafımdan vurgulanıyordu.
Gaziemir’in başkanı Halil İbrahim Şenol’un adından söz ettirecek projeler ve Büyükşehir’le sergilediği alkışlanacak uyumla gündeme geldiği, Karabağlar’da Sıtkı Kürüm’ün Uzundere rekreasyon alanı başta olmak üzere ete kemiğe bürünen bazı projelerin altı çiziliyordu.
Ama CHP’li başkanların tamamına yönelik iki önemli tespitte bulundum programda.
Tartışılsalar da eleştirilseler de CHP’li başkanların çok iyi becerdiği iki şey vardı. Restoran işletmeciliği ve parti içi siyaset.
Bornova’nın restoran sayısı 6’ya çıkmış, Hasan Karabağ Dünya Barış anıtı başta olmak üzere ilçenin farklı noktalarına irili ufaklı restoran/cafe işletmeleri açmış, Cevat Durak Kent A.Ş bünyesinde sahildeki restoranları geliştirmiş, Gaziemir, Karabağlar hatta Buca’nın en önemli hizmetleri arasında restoranları/cafeleri yer almıştı.
Ve de parti içi siyasette de eline kimse su dökemiyordu İzmirli başkanların.
Bazıları en yakın arkadaşlarını ilçe başkanı yaparak, örgütün kontrolüne ele geçirip bir sonraki süreci/dönemi garantiye almaya çalışırken bazıları milletvekili adaylarını desteklemek/çıkarmak suretiyle Ankara’da, parti genel merkezinde elini güçlendirmeye çalışıyordu.
Ve pek çoğu da başarılı oluyordu bana göre.
Büyükşehir Belediye Başkanı il yönetimini belirlerken, ilçelerin çoğunda kongreler başkanların zaferiyle sonuçlanıyordu.
Bayraklı, Karabağlar, Gaziemir, Karşıyaka, Balçova, Narlıdere, Güzelbahçe, Menemen gibi ilçelerin başkanları, örgütün kontrolünü elinde tutarken, diğer başkanların bir bölümü kongrelerde taraf olmaları nedeniyle mevcut örgütle hissedilir oranda çatışma halindeydi.
*
Ve Büyükşehir…
Hizmetteki 7. yılını kutlayan Başkan Kocaoğlu’nun kucağında bulduğu ilk beş yılına kimseye laf ettirmedim. Özellikle son 3 yılda her alandaki örnek hizmetleriyle yıldızlaşan Kocaoğlu’nun halen o sürecin meyvesini yediğini hatırlattım ama. ‘Biliyor musunuz’ ilanlarıyla önceki dönemindeki hizmetleri öne çıkaran Kocaoğlu’nun son iki yılda en büyük hizmetinin ‘taşeronu bitirmek’ olduğunu vurgulayıp, son dönemde daha çok siyaset yaptığının altını çizmeyi de ihmal etmedim.
Not: Karşıyaka Belediye Başkanı Cevat Durak’ın ‘hizmette 7. yıl’ toplantısındaydım bugün. İzlenimlerimi daha sonra kaleme alacağım.
Not2: İTO’da Meclis Başkanı ve başkan vekili seçimi yapıldı bugün. Kim kazandı diye sordum? 85 oy alan Selami Poyraz dediler. Onu sormuyorum kazanan kim oldu diye ısrar edince istediğim yanıtı alabildim. Her ikisi de İZSİAD üyesiymiş.
Not3: CHP’de tam bir liste komedisi yaşanıyor. Genel başkan yardımcısı ve il başkanı 358 aday adayının İzmir için başvurduğunu söylüyor. Listenin yarısı ortalıkta yok. Ne il örgütünde ne de genel merkezde 358 kişilik bir İzmir listesine rastlanmadı. Ya aday adaylarını çifter çifter saydılar ya da özellikle bazı adaylar kamufle ediliyor. Yani korunuyor.
Not4: CHP İzmir örgütü borçlarını ödemek için hiçbir fırsatı kaçırmıyor. Aday adaylarının görücüye çıkarıldığı kokteylden, yemek organizasyonlarına kadar her adım aday adaylarının cebine/cüzdanına bakıyor. Son yemek 1 Nisan akşamı. Aday adayları arasında bu toplantıya ‘Itri yemeği’ adı verilmiş. Biletler 100 TL ya. O bakımdan… Mustafa Itri.