Kitabının gelirini, kültür sanata bağışlayan yazar!

İlk kitabı, "Ver elini" adıyla çıktı.

1982'de "Sevgi varken didişmek niye" adını verdiği şiir kitabını yayınladı.

Kitabın gelirinin tamamını, yoksullara harcadı.

2006'da "Tek suçum kadın olmak" başlıklı kitabı çıktı.

Bu kitabın gelirini, sokak çocuklarına destek veren bir derneğe bağışladı.

2014'te yayımlanan kitabının adı, "Sevmek delilikse, ben zırdeliyim" idi.

Bu kitaptan da cebine beş kuruş girmedi.

Kitabın geliri, "251.000 Dev Öğrenci Projesi"nin oldu.

Ve beşinci kitabı, kitapçılarda raflarda yerini aldı:

Güleriz ağlanacak halimize...

Bu kitabı da "hayır" için yazdığını söylersem, sakın şaşırmayın.

Salihlili gazeteci-yazar Gülgün Yalvaç, bu kitabının gelirini de Salihli'de yayımlanan kültür, sanat, edebiyat dergisi "Artemis" bağışlıyor.

Bugüne dek hiçbir yazarın, geliri kültür sanata bağışlanmış tek kitabını dahi görmemiştim.

Gülgün Yalvaç, bir ilke daha imza attı.

Önsözünü yazmaktan onur duyduğum "Güleriz ağlanacak halimize" adlı kitabında, yazar Yalvaç'ın, yerel bir gazetede yazdığı köşe yazıları ve röportajlardan seçmeler var.

Hatırlatmadan geçmeyelim; kitap adını, Yalvaç'ın geçtiğimiz yıllarda yazıp sahneye koyduğu "Güleriz ağlanacak halimize" adlı oyundan alıyor.

***

Gazeteci-yazar Gülgün Yalvaç'ı, neredeyse 40 yıldır tanırım.

Yeni Asır'ın Salihli muhabiriydi.

Polisiye haber, siyaset yazmazdı; spora olan düşkünlüğü nedeniyle spor haberleri yapardı.

Yeni Salihlispor'un sıkı takipçisiydi.

Elinde fotoğraf makinesi, kağıt kalem, sahanın içinde hem fotoğraf çeker, hem de notlar alırdı.

Ben de Yeni Asır'ın mutfağında, telefonla haberi alır, yayına hazırlardım.

Şair Eşref'in hiç yayımlanmamış şiirlerini bulup Osmanlı'dan Türkçe'ye çevirttirmişti.

Yeni Asır'da yazı dizisi olarak yayınlanan şiirler, Gülgün Hanım'a ödül kazandırmıştı.

Gazeteciliğini ilerleyen yıllarda Salihli'de yerel olarak sürdüren gazeteci Yalvaç, kimsesizlerin kimsesi, yoksulların derdine derman bir kimlikle tanınır oldu.

Yoksulluğun, çaresizliğin ne olduğunu çok iyi bilen birisi.

Çünkü annesiz babasız kaldıktan sonra verdiği yaşam mücadelesinin yakın tanıklarındanım.

Dolayısıyla, sokakta yaşayan çocukların...

Dertlerine şifa arayan çaresiz insanların...

İlacı oldu, onların rehberi, koruyucu meleği oldu.

Salihli'de Eğitilebilir Özürlüleri Koruma Derneği'ni kurdu.

İlçedeki ilk "öğretilebilir çocuklar sınıfının" açılmasını sağladı.

1994 yılında yerel yöneticiler ve hayırseverlerin katkılarıyla "Salihli Eğitim Uygulama ve İş Eğitim Merkezi"nin temelini attı.

Okuldan binlerce öğrenci yararlandı.

Engellilere öncelik ederek akülü araç edinmelerini sağladı.

Bu gönlü zengin kadın, aynı zamanda Salihli'de "Şiir ikindileri" düzenleyen bir sanatsever...

İşte bu güzel kalpli kadın, bu kez "Kültür sanat"a iyilik yapıyor.

Son kitabı "Güleriz ağlanacak halimize" adlı eserinin gelirini, kültür, sanat ve edebiyat dergisi "Artemis"e bağışlayacak.

Sebebini soruyorum Gül Hanım'a, "Bu kez neden yoksullara, kimsesizlere değil de kültür sanat dergisine bağışlıyorsun?" diye...

Aldığım yanıt, beni çok duygulandırdı:

"Bir avuç insanla Sardes Kültür Sanat Derneği'ni kurduk. Salihli'nin kültür, sanat ve edebiyata yönelik etkinliklere ihtiyacı var. Bu derginin yaşamasını istiyorum. Kitabım geliri, evime odun kömür, yağ, şeker olmayacak, ama kültür sanat dergisine kağıt olacak, mürekkep olacak. Ben sadece insanı, börtü böceği değil, sanatı da seviyorum."

***