Gönül Soyoğul 4 Ağustos 2009 günlü ’“cümlenize merhaba’” diyerek bitirdiği yazısında; ’“ Mesleğe Yeni Asır’’da başlayıp 5-6 aylık gönüllü ayrılık dışında 20 yılını orada geçirdikten sonra’…yoğun emek verdikten sonra’… ’¶ yazacak/şahsımı taşıyacak gazete bulamayınca, internet medyasına dalmanın, başka ne gerekçesi olabilir? (’…) ’“Benimki tamamen ’“yokluktan’” arkadaşlar. İzmir’’de köşesine kurulacak gazete bulamamaktan. Tıpkı öğretmenlik yollarım ’“askeri darbe’” nedeniyle kesilince tesadüfen gazeteci olduğum gibi’…’” diyor’…
Gönül, bunları böylece yazdığına göre bir bildiği vardır elbet.
Ben ne yazmalıyım? Benim gerekçem nedir?
Ben gazeteci ve köşe yazarı değilim. Ama buna rağmen benim ’“yazmam’” tesadüf değil’…
Bana yıllar önce Gönül Soyoğul, ’“yaz’” demişti. İzmir’’de her zamankine benzeyen bir akşam’… Laflıyorduk. Benden konuştuklarımızı yazmamı isteyince şaşırdığımı anımsıyorum. O çok ciddiydi ve ’“yaz’” diyordu.
Benim şaşkınlığıma onun ciddiyeti eklenince başlamıştım Yeni Asır gazetesindeki yazılara’…
Pazar günleri ’“Sayın Gönül Soyoğul dikkatine’” başlığıyla faksladığım ’“yazım’” Pazartesi günleri Yeni Asır’’da yayımlanıyordu.
Ne zaman ’“yazmaya’” başladığımı çoktan unuttum’…
Ama neden sona erdirdiğimi çok iyi anımsıyorum’…
Yıllarım, bir gazetede ’“avukat’” ve ’“sorumlu yazı işleri müdürü’” olarak çalışmakla geçti. 23 yıl’… Dile kolay.
Bir gün Yeni Asır’’da yayımlanan ’“yazılarımı’” kesmek zorunda kaldım. Çünkü, avukatlığını yaptığım ’“günlük gazetenin’” sorumlu yazı işleri müdürü olmuştum.
Hem Yeni Asır’’da yazmak ve hem de başka bir gazetenin sorumlu yazı işleri müdürü olmak, olmayacak bir işti.
17 Ağustos 1997 günü ’“Sayın Gönül Soyoğul dikkatine’” faks gönderdim.
’“GÖNÜL’’E,
Her Pazar yukarıdaki satırları yazmak ve saat 12.00’’den önce sana göndermek en güzel uğraşlardan biri (siydi ).....
İzin verdiğin bazı Pazartesi günleri kendi kendimi yazı yazan adam zannedip, patrondan izin koparmış gibi Pazar tatili yapmak da keyifliydi...Yazmak veya izinli sayılmak, yaşamak ve mutluluk.... Katkını unutmayacağım. Teşekkür ediyorum.
Uğraşıp didinip gazeteci arkadaşını, müvekkilini ve hiç yüzünü görmediğin sorumlu yazı işleri müdürlerini hapishaneden çıkarmak için ’“yasa’” çalışması yapmak ve Meclis’’ten geçince sevinmek de kendi kendime yaşadığım mutluluklardan sayılabilir.
Yaşam ne tuhaf.! Cezaevi kapılarını açıp ’“sorumlu yazı işleri müdürleri’”ni dışarı çıkarmak için uğraş verdiğin, çalışmasına katıldığın ’“yasa’”, kendi yaşamında belki de bana hapishane yolunu açıyor...Neyse bütün bunlar laf !...
Patron, şimdi senden bu defa zorunlu izin istiyorum.
Sorumlu Müdür olmak ve hani bazı etik değerlere önem vermenin benim yaşamıma kattığı zorunluluklar var ya... İşte o nedenle.
Beni Pazartesi günleri için izinli sayar mısın?
Sevgilerimle ve dostlukla, Av. Fikret İlkiz’”
On iki yıl önce bu faksla Gönül’’den ’“zorunlu izin’” istememe neden olan yasa hangi yasaydı?
yılının Ağustos ayında gündemin birinci sırasında ’“hapisteki gazeteci Işık Yurtçu’”ydu ve onun özgürlüğü için TGC, Basın Konseyi, Hükümet, gazeteciler ve herkes çaba içindeydi’… ’“Gazetecilerin, gazeteciler için çaba gösterdiği’” yıllardı o yıllar’… Çabuk geçti ve çok çabuk unutuldu’…
Nihayet 14 Ağustos 1997 tarihinde TBMM tarafından 4304 sayılı ’“12.07.1997 Tarihine Kadar Sorumlu Müdür Sıfatı ile İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun’” kabul edildi ve aynı günlü Resmi Gazete’’de yayınlanarak yürürlüğe girdi’…
Gazeteci Işık Yurtçu’’nun özgürlüğü için çok çabalayan Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Nail Güreli ile kanunun çıkmasına katkıda bulunan avukat olarak çok sevinmiştik. Çünkü bir gazetenin sorumlu yazı işleri müdürü olduğu için başkalarının yazdığı yazılardan dolayı yaklaşık on altı yıl daha ceza evinde kalması gereken hapisteki Işık Yurtçu bu kanun sayesinde cezaevinden çıktı. Sorumlu yazı işleri müdürlerinin hapis cezaları, açılmış davaları 3 yıl süreyle ertelendi ve tümü cezaevlerinden tahliye oldu. Özgürlüklerine kavuştular’…
Kanun çıkınca çalıştığım gazetenin avukatı olarak, basın davalarından sorumlu yazı işleri müdürlerini kurtarmak için değiştirilmelerini önermiştim. Kabul ettiler ama değişenler yerine beni ’“sorumlu yazı işleri müdürü’” yaptılar. Savcıların ve hakimlerin karşısına avukat olarak değil; ’“sanık’” olarak çıkmaya başladım. Beş yıl süren bu görevimden dolayı basın suçlarından sabıkalıyım’…
Gönül Soyoğul’’dan ’“sorumlu yazı işleri müdürü’” olunca ’“zorunlu izin’” istememin nedenine dair oniki yıl öncesinin öyküsü bu’…
Yazacak/şahsımı taşıyacak gazetecilerle birlikte olmak ve yazmak için yeniden’…
Gönül, zorunlu izin bitti, artık işbaşı dedi’…