Bayraklı’daki eczacı ile kalfası...
Kapıdan giren yaşlı müşteriyi hayli zamandır tanıyordu...
Hasan Amca, emeklilikte 15 yılı geride bırakmıştı...
Uzun süredir yüksek tansiyonla savaşıyor, ilaçlarla dengelemeye çalışıyordu...
Yarım asırdır aynı yastığa baş koyduğu eşi ise...
Romatizma’dan şikayetçiydi...
Ayda en az iki kez gelir, ilaçlarını alırlardı...
Eczanenin sahibi ve eşi...
Bu tatlı çifti sever, sohbetlerine bayılırlardı...
O akşam üstü...
Emekli öğretmen Hasan Amca yalnız geldi...
Bir-iki dakikalık sohbetin ardından...
Ödeyeceği paranın miktarını sordu...
Geçen aydan da borcu vardı; veresiye defterindeki hesap kabarmıştı...
“Artık hepsini bayram ikramiyesi ile kapatırım... Ha’di kalın sağlıcakla...” diyerek...
Eczaneden ayrldı...
Kalfa yeni borcu veresiye defterine yazarken...
Güngörmüş İzmirli eczacı...
Hasan Amca’yı, sokağın köşesini dönünceye kadar...
Gözleriyle takip etti...
Sonra derin bir “of...” çekti...
**
Bir zamanlar ülke olarak...
Sağlık’ta devrim yaptığımızı ilan etmiştik dosta-düşmana...
O günleri hatırlayın!
Bugün ise...
O “devrim”in gölgesinde bakın neler yaşanıyor...
**
Vatandaş, eczanelerden SGK kapsamında ilaç alsa bile...
Katılım payı...
İlaç fiyat farkı ve...
Muayene ücreti ödüyor...
İyileşmek istiyorsan...
Mecbursun bu zincirin halkalarına tutunmaya...
Bi’de şu var:
SGK, “eş değer” ilaçlar arasında...
“En ucuz” olanı ödüyor...
Eğer...
Vatandaş “en ucuz”un dışında bir ilaç isterse...
Bu kez...
Bi’de “fiyat farkı” ödüyor...
**
Ayrıca...
Özel koşulları olan ilaçlar da az değil...
Özel uzmanlık...
Özel teşhis veya...
Tahlil değeri istenen ilaçların...
Reçete edilmesi kolay olmuyor...
**
Bitmedi...
Ödeme kapsamında olmayan ilaçlarla...
Bitkisel kökenli ilaçların bedelleri de...
Bu “devrim gibi” sistemde...
Vatandaşın cebinden çıkıyor...
**
Bi’parantez açalım ve...
Son 70 güne dönelim...
Dar gelirlinin sırtına binen yükten söz edelim...
Nedir onlar?
Salgının başlangıcında...
Bağışıklık sistemini güçlendirmek için alınan vitaminler...
Destek ürünleri...
Maskeler... Eldivenler... Dezenfektanlar...
Bunlara ödenenler çakıltaşı değil, para...
**
Sonra ne oldu?
Hiç sormayın!
Özellikle dar gelirli İzmirliler’in yaşadığı semtlerdeki eczanelerde...
Zaten yıllardır kullanılan “Veresiye Defteri”...
Pandemiyle birlikte kabardıkça kabardı...
Ödenecek meblağlar o hale geldi ki...
“Emekli maaşımı alır almaz öderim!” demekle de...
Altından kalkılamaz boyutlara ulaştı...
Ancaaak...
Veresiye yükünü yıllardır sessiz sedasız üstlenen İzmirli eczacılar da...
Her ayın sonunda...
İlaç depolarına düzenli olarak ödeme yapmak zorundaydı...
Çark acımasızdı...
**
Sonra n’oldu?
İzmir’deki tarifsiz “dayanışma” ruhu...
Bi’kez daha canlandı...
İzmir’in kademli Eczacılar Odası Başkanı Tuncay Sayılkan...
Türkiye’ye örnek bir “insani hizmet”in kapısını araladı...
Pek bilinmese de...
Zaten neredeyse her eczanede mevcut “Veresiye Defteri”ndeki isimlerin çoğaldığına dikkat çekti...
**
Arkası tez geldi...
İşareti İzmir’in CHP’li iki belediye başkanı çaktı...
Bornova Belediye Başkanı Dr. Mustafa İduğ, ilk ödemeyi bizzat yaptı...
Dileyenler...
Bornova Belediyesi’nin resmî web sitesinde yer alan “Askıda Reçete” bölümündeki eczane listesinden arzu ettikleri biriyle...
İletişime geçerek borcu kapatabilecek...
**
İzmir’in kalbi Konak Belediyesi ise...
Bu hayırlı olaya...
Bayram sonrası hemen başlıyor...
Konak’ın kıdemli reisi Abdül Batur’a sorarsanız...
Dar gelirli bir aileden 4-5 kişinin...
Hastane ve ilaç katılım payları “ödenemez” bir düzeye geldi...
Destek kaçınılmazdı...
**
Mutlu haber çabuk yayıldı...
Bornova ve Konak’ta yaşayan dar gelirli İzmirliler eczanelere koştu...
“İyilik Kervanı”, şimdilik iki ilçede yürüyor...
Yarın bu sayı artacak...
Ne güzel değil mi?
**
Bitiriyoruz...
Korona belası, hepimizi çok yordu...
Belki de...
Unuttuğumuz bazı değerleri “acı ilaç” gibi hatırlattı...
Mal, mülk ve paradan değerli şeylerin olduğunun farkına vardık...
Peki, gönlümüzden ne geçiyor?
Şu geçiyor:
Yaşadıklarımızı unutmadan...
Gereken dersleri çıkarırsak...
Geleceğe daha umutla bakmayı...
Birlikte başaracağız!
Nokta...
Sonsöz: “İyiliği gizlemek, kötülüğü gizlemekten daha üstündür... İyiliğin şerefi, çabuk yapılmasındandır... / Anonim...”