En iyisi bize bir şey olmaz deyip geçip gitmek!
Bir millet 90 milyona yaklaşan yurt içi ve dışı nüfusuyla bütün bildiklerini unutarak yaşayabiliyorsa diyecek bir şey bulamıyorum!
Bu kadar endişelenmek benim kusurum!
Baksanıza, insanların bin yılı aşkın zamandan beri bu coğrafyada tahkimat yaptıkları değerler kısa sürede unutuluverdi.
En can alıcı sorulara yanıtlar koro halinde veriliyorsa…
“Bize bir şey olmaz”ın dışında söyleyecek bir söz bulamıyorum!
Vallahi de bulamıyorum, billahi de bulamıyorum!
İnanın çok çaresizim!
Ne dostum kaldı ne de arkadaşım!
Yaşım da az değil. Dolu dolu 55’i bitirdim! Birkaç yıla da 60’ı bulurum!
Düşünebiliyor musunuz düştüğüm durumu!
Son döneme kadar anlata anlata bitiremediğimiz değerler, nasıl oldu, neden oldu…
Arkadaşlarım tanınmayacak kadar hızlı değişti!
Ben ise yerimde saydım! Saymak için de çok direndim!
Dostlarım bilimin henüz keşfedemediği kadar hızlı değişti.
Tam anlamıyla başkalaşıp başka bir canlı oluverdiler!
Ben saçmalayıp Avatar kaldım, dostlarım Galaksi değiştirip Cin oldular!
Oysa geniş bir çevrede birlikte düşünmüş, birlikte mücadele etmiştik:
Osmanlı çok iyiydi, hainler yıkmıştı!
Cumhuriyet ise Osmanlı’ya ihanet edilerek kurulmuştu!
Bugüne kadar iktidarların adalet ve kalkınma gibi bir hedefleri olmadı! “Var!” diyenler de yalan söylemişlerdi!
Devlet ve millet yanlış insanların ellerinde geri bırakılmış, yoksullaştırılmış ve dünyaya avuç açar hale getirilmişti!
CHP dinsiz ve imansızdı!
DP, AP, ANAP ve benzeri partiler, hepsi hırsızdı ve yolsuzluktan başka amaçları da yoktu! İkinci özellikleri de “İslam ve Müslüman düşmanı” olmalarıydı!
Bizim 80 yıl bıkmadan usanmadan yaptığımız muhalefetin görünürdeki tek amacı Müslüman Türkiye’yi Müslümanlaştırmak ve kalkındırmaktı!
Bunu da hırsızlığı ve yolsuzluğu engelleyerek yapacaktık!
Türkiye’yi “adalet”le yönetecektik.
Kulağa bu kadar hoş gelen nutuklar günü geldi karşımıza büyük bir imtihan olarak çıkıverdi:
Çok çarpıcı bir şekilde büyük imtihanın içine, okyanusa düşer gibi düşüverdik!
Bugün olmadı yarın, o da olmadı haftaya…
Söz veriyorum Allah’ın izniyle bu sene olmazsa seneye kesin…
Şu tehlikeleri savalım ondan sonra…
Derken birden kendimizi bir koronun içinde buluverdik:
Biz iktidar olmadık; fetih yaptık!
Aldıklarımız, sizlere yolsuzluk gibi gelebilir; fakat iyi bilin ki fetih varsa ganimet de var!
Kapı bu şekilde aralanınca çok geçmeden ne adalet ne de kapı ne de kapıyı tutan surlar kaldı!
Bütün değerler darmadağın oldu…
Ahlak yerle bir…
Din, iman, Allah, Kitap ise her kapıyı açabilen birer istismar aracı oldu!
Geldiğimiz noktayı affınıza sığınarak sizlerle paylaşmak istiyorum:
Biz yemezsek CHP’liler yiyecek!
CHP’liler yiyeceğine biz yiyelim!
Başı açıklar alacağına başı kapalılar alsın!
80 yıl onlar yedi, biraz da biz yiyelim…
Öyle bir noktaya geldik ki arkadaşlar, kimse eskilere ait bir cümleyi bile hatırlamak istemiyor:
CHP, AP, ANAP, DYP…’lilerin yediklerini yememek, çaldıklarını çalmamak, haksızlıklara son vermek, tarım ülkesini ileri sanayi ülkesi yapmak için SİYASETE SOYUNMUŞTUK!
Bunları hatırlamak istemiyoruz!
Hatırlatmak isteyenlere de
“Sen akıllı bir adamsın, bu partiye de çok emeğin geçti! Böyle saçma sapan uyarılar yapacağına alabileceğini almaya, götürebileceğini götürmeye bak…” deniyor!
Sevgili CHP’liler!
Ülkeyi ne hale getirdiğinizi görüyorsunuz, değil mi?!
Bu ülkenin adam olması için ya bugünden tezi yok hepiniz ölün!
Ya da akılcı ve vicdanlı, adil Müslümanlar olun!
Hem kendinizi kurtarın hem de İslam’ı!
Bu ülkenin ve milletin kurtuluşu sizin elinizde!
Ya adil Müslümanlar olursunuz ya da hep birlikte yok oluruz!