Taaaa…
14 yıl önceydi…
2004 yerel seçimleri gelip çatmıştı…
AK Parti henüz iki yıldır iktidardaydı…
İzmir’den sekiz milletvekili çıkarmış...
CHP ise 16 vekilini Ankara’ya göndermişti…
İktidar Partisi, o heyecanla…
Yerel seçimlere acayip asıldı…
Ama “minik” bir hata yaptı!
Vatandaşın neredeyse hiç tanımadığı(!)…
İş dünyasından Taha Aksoy’u…
CHP’li Ahmet Piriştina’nın karşısına çıkardı…
Sonuç: CHP %47’yi geçti, AK Parti 32.5’ta kaldı…
İki ay sonra Piriştina rahmetli oldu…
Büyükşehir Meclisi, Bornova’nın çiçeği burnunda başkanı…
Aziz Kocaoğlu’nu “Koca Başkan” yaptı…
***
Taaaa…
9 yıl önceydi…
2009 Yerel seçimleri gelip çatmıştı…
Deniz Baykal, Kocaoğlu’nu aday yapma konusunda kararsızdı…
AK Parti ise, heyecanını yitirmişti…
Taha Bey’i “çaresiz” bi’kez daha İzmir’e sürdü…
Taha Bey, politikacı değildi…
Gayet safiyane kalbinden geçenleri seslendirdi; fay hattı kırıldı:
“Aziz Bey’e cüzdanımı teslim edecek kadar güvenirim!”
Sonuç iktidar partisi için kaçınılmazdı…
İzmir’de sadece Bayındır’ı (binde birlik oy oranı ile) alabildi…
Kocaoğlu %56.1, Taha Aksoy %30.3…
***
Bu kez yakın tarihten…
5 yıl önceydi…
2014 yerel seçimleri gelip çatmıştı…
Aziz Bey’in pek niyeti yoktu…
AK Parti’nin lideri Erdoğan, Konak Meydanı’na…
Binali Yıldırım gibi bir “bomba” bıraktı…
Bırakırken de…
“İzmir CHP'den çok çekti… Yolda gelirken CHP'nin beceriksizliğini gördüm… Bütün bunlar ortadayken hala İzmir inanıyorum ki, CHP demeyecektir…” diye konuştu…
Binali Yıldırım “maskesi” takmış yüzlerce İzmirli alkışladı…
Yıldırım’ın adını duyduktan 10 dakika sonra…
Kocaoğlu, adaylığını ilan etti…
AK Parti, ağırlığını sandıkta ilk kez…
Bu kadar güçlü hissettirdi…
Sonuç, iktidar partisini İzmir’i alamasa da sevindirdi:
CHP %49.6, AK Parti %36
CHP %50’yi yakalamasına rağmen 30 ilçenin 8’ini kaybetti…
Binali Bey, neredeyse 1.000.000 oy toplamıştı…
Altıok’lu parti için müthiş bir “darbe” oldu…
***
Bugün…
Kocaoğlu, seçime altı ay kala “Ha’di bana eyvallah” dedi…
Fırsat bu fırsat, 57 gün önce de…
Erdoğan, “İzmir adayımız Nihat Zeybekci” dedi…
Eski Ekonomi Bakanı Zeybekci, harıl harıl çalışıyor…
Araya…
Oğlunun görkemli mürüvvetini bile sıkıştırdı…
Aynı gün…
Cumhurbaşkanı Erdoğan, İzmir CHP’nin damarına bastı:
“İnşallah bu sefer İzmir’i bir Denizlili ile alacağız!”
CHP’nin çatısı, ertesi gün açıklama yaptı:
“İzmir adayımızı Ocak ayı içinde açıklayacağız!”
AK Parti İzmir Teşkilatı şu sırada…
İlçelerde kimin aday olacağını bile…
Aşağı yukarı (gizli / saklı da olsa…) belirledi…
Peki, bu durumda ne yapması gerekiyor CHP’nin?
“İzmir zaten benim kalem…” demekle mi yetinmeli?
Yoksa…
“Önce Ankara, sonra İstanbul, sonra İzmir!”
Rotasında mı yürümeli?
İzmir’de “dosya” vermiş…
11 resmi Büyükşehir aday adayı varken…
Bir o kadar da…
“Büyükşehir için arzular şelale…” diyen varken…
İzmir’in her ilçesinde…
Ortalama “bir düzine” aday adayı varken…
Hala…
“Acele işe Şeytan karışır!” atasözü rehberliğinde…
Ve de “mehter yürüşü” temposuyla…
Hatta ve dahi…
“Bu seçim köprüden önceki son çıkış!” havasına karşın…
“Bekleyen derviş muradına erermiş!” sözünü…
Şiar etmişler ise…
Eh, ben ne diyeyim?
***
Bitiriyoruz…
İzmir, son derece hassas bir sürecinden geçerken…
Üstelik…
İzmir’de yapılan son araştırmalarda…
Kocaoğlu, “Ben bıraktım…” demesine karşın…
Hala en yakın rakibinin 3-4 misli önünde çıkıyorsa…
Doğaldır ki…
“Bu Havada Gidilmez” başlıklı bir video tıklanma rekoru kırar…
Klip çok basit ama bir o kadar anlamlı…
Şarkının sözleri an itibarıyla “nokta” atışı…
İzmirli Nazan Öncel yıllar önce yazmış…
Manuş Baba da seslendirmiş…
Kocaoğlu ile vatandaşların kucaklaştığı görüntülerin eşliğinde…
Klibi izleyen “bıyık altından” gülümsüyor:
“Beni bırakıp gitme bir yere…
Gidersen unutursan…
Dilerim böyle olmaz…
Bu havada gidilmez…
Güneşli günde gidilmez…
Aslında hiç gidilmez!”
***
Aziz Kocaoğlu, şu anda “uçan halı” ile İzmir semalarında…
“Uçan Halı” dediğin nedir?
Üzerindeki insanları anında ve hızlı bir şekilde…
Hedeflerine ulaştıran “efsanevi” halı!
“Yav, işimiz masallara mı kaldı?” diye soranlara…
“Mecazen” takdimimdir!
Nokta!
Sonsöz: “Gözlerinin gördüğünü yüreğinin gördüğüne değişiyorsan eyvallah! Yüreğinin gördüğünü gözlerinin gördüğüne değişiyorsan eyvah, eyvah! / Hz. Mevlana…”