Tarih…
İzmir’in dünkü gecesini nasıl yazacak?
Galiba…
Şöyle mesaj bırakacak:
“Düğün gecen kutlu olsun İzmir’im… Mesajın, Hakkari’ye kadar gitti!”
Anlamışsınızdır; gari!
***
Kadim şehir İzmir…
“9 Eylül Kurtuluş” bayramıyla “dalgasını geçen” kocaman isimlere inat…
Tarih’e not düştü:
“Barıştır benim adım ama yeri geldiğinde aslan kesilirim…”
***
Dün geceki milyonluk buluşma…
Fi tarihinde…
(13 Mayıs 2007)
Üstelik aynı adresteki…
“Cumhuriyet Mitingi”ne benziyor muydu?
Gece yarısı en az bi’düzüne arkadaşımla konuştum…
Ortak kanı şu:
“Kat kat daha şahaneydi…”
Ayrıca…
İzmir’in şu mesaj Türkiye’ye “müzikal biçimde” ışınlandı:
“Yeni bir başlangıca ihtiyaç var; çünkü bu geceyi mevcut iklim yarattı!”
Yine anlamışsınızdır; gari!
***
Her özel gecenin bir adı vardır…
Bu anlayış…
Dünyanın her yerinde geçerlidir…
Dün gecenin adı…
Bence tek kelime olarak:
“Tavır!”…
Tarihteki yerini alacak…
Çünkü…
8 bin 500 yaşındaki İzmir…
Belki de ilk kez…
Yüz binlere seslenen Tarkan gibi bir Mega Star’ın…
Neden…
Efsane geceye “Yolla” şarkısı ile başladığını hiç yadırgamadı…
Bilakis birlikte söyledi:
“Yolla yolla kaderim yolla… / Acıları bana yolla… / Ne de olsa… / Dert babasıyım ya ben… / Vur ya lafı mı olur vur ya… / Düşene bi de sen vur ya… / Ne de olsa… / Sabır taşıyım ya ben…”
Böylesi muhteşem bir Tarkan performansını…
Sanıyorum bi’daha zor seyrederiz…
***
Aslında “tavırlı olmak” güzel bi’şi…
İnsanları her zaman değiştiremezsin…
Ama olduğu gibi sevmeye çalışmak da sevgidendir…
Bazen...
Kırmadan, incitmeden, şiddete başvurmadan tavır koymak…
En isabetli olandır!
Arada sırada…
Denemeliyiz…
***
“Kurtuluş”un 100’üncü yaşını…
Türkiye ölçeğinde…
Bundan daha güzel…
Daha anlamlı…
Daha çarpıcı…
Ve…
Daha görkemli yapmak…
Sanıyorum…
Bu günkü koşullarda imkansız…
Batı ülkelerinde…
Arada sırada da olsa…
İç geçirdiğimiz müzikal şovlardan bile güzeldi…
Alkışlar’ın büyük kısmı İzmirliler’indir…
***
Özel bir ayrıntı daha…
Aslında…
İzmir Gündoğdu’daki gecenin gizli kahramanı…
Büyükşehir Belediyesi’dir…
Kusursuzdu…
Geceden kaptığı kanaat notu 10 üstünden 10’du…
Başkan Tunç Soyer’in…
Geceye start veren konuşması…
Son derece anlamlıydı…
Ankara Sanat Tiyatrosu’nde “sahne tozu” yutmuşluğu…
Diksiyonu…
Ses tonu…
Duruşu ve…
Israrla “barış” kelimesine yaptığı vurgu alkışı hallediyordu:
“Yüzyıl önce 26 Ağustos sabaha karşı 05:30’da top atışıyla başlayan büyük taarruz nasıl büyük bir zaferle ve ardından 100 yıldır süren kesintisiz bir barışla taçlandıysa, şimdi de o cumhuriyeti yine barışla ve demokrasiyle taçlandırmak bize düşüyor…”
Söz mü; söz…
O zaman bu kentin büyük başkanından…
“Kalplere vur bir zımba…” dedirten ve…
Mis gibi “İzmir kokan” bir final:
“Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün dediği gibi Cumhuriyet barışın tatlı güneşidir… Bu cumhuriyeti demokrasinin tatlı güneşiyle aydınlatacak olan bizleriz, sizlersiniz... Bağımsızlık ateşini yüz yıl önce yaktığımız gibi, bugün de ülkemizi içinde bulunduğu durumdan kurtarmaya muktediriz... Çünkü İzmir, bu vatanın öncüsüdür…”
Nokta…
Sonsöz: “İşgal edildiği gün, Kurtuluş Savaşı’nı başlatan; işgalin bittiği gün Kurtuluş Savaşı’nı bitiren dünyadaki tek şehir İzmir’dir… Kurtuluş’un kutlu olsun İzmir’im… / Anonim…”