Metalaşan siyaset ile siyasetçinin çıkarları arasındaki güçlü ilişki ağı, siyasal alanda değişimi imkânsız kılıyor.
“Değişim” diyenlerin Dünya nimetlerinden payına düşen iri lokmalar, değişimi geçim yoluna dönüştürüyor.
Amerikan ordusu ile kucak kucağa Ortadoğu’yu dizayn edenler, solculuk yapıyor. “Kahrolsun emperyalizm!” falan diyorlar…
Uzun sözün kısası, sistemi değiştirecek dinamikler çalışmıyor.
BM nihayet insanlığı bekleyen büyük felaketin raporunu yayınladı ve “kırmızı alarm” verdi. Gelin görün ki siyasette yaprak kıpırdamıyor. Çünkü siyasetçi yaklaşan felaketi nasıl sömüreceğini henüz bilmiyor.
Hazin ama gerçek, sistemden beslenmenin sağı solu olmuyor. Sağ gösterenler var, sol gösterenler var… Artık yumruk nereden gelirse…
Bize yaşatılan hayat neye benziyor?
Kamusal normlar yerle bir oldu.
Güvenlik politikaları çöktü.
Sağlık sistemi can çekişiyor.
Eğitim sistemi sizlere ömür.
İş ve ekmek, askıda yardıma dönüştü.
Geçen yüzyıldan ezberinde kalanları tekrarlamak siyaset oldu.
Bilgi çöp oldu.
Vicdan ve ahlak sükût etti.
Acı gerçek; bu tablo, ülkeyi yönetenlere ve yönetmeye aday olanlara fazla bir şey ifade etmiyor.
Etmiyor, çünkü muhalefet, iktidar olup sorunları çözeceğini söylerken; iktidar, sorunları çözdüğünü söylüyor. Sonuç olarak, hepsinin de söylediklerinin altı boş.
Oysa yeryüzünde kıyamet koptu kopacak… 500 yıldır varlığını sürdüren uluslararası kapitalist sistem çöküyor.
Ve neler olabileceğinin burjuvazi farkında… Ne ki o da bir ölçüde...
Yani kontrollü bir çöküş, burjuvazinin öncülüğünde mümkün olmakla birlikte, ihtimal giderek zayıflıyor.
Bu cehennemde yasalar ve kurallar insana ne ifade ediyor olabilir, hepsi de yıkılmakta olan bir sistemde ifadesini bulurken…
İnsanlık çıkışsızlıkla malul. Kimse umut ticareti yapmasın.
Büyük insanlık büyük yalnızlığını alıp yanına, her şeyi yeniden söylemeli. Ve bilmeli ki bu büyük kavgada yalnızdır.