İktidar partisi…
Bugünün…
İzmir Büyükşehir Belediyesi’ne…
Mesajı sağlam yolladı:
“Mavişehir’deki opera binası projesine 2006’da start verdiler… Sadece 10 yılda projesini hazırlayabildiler… 2018’de temelini attıkları gün (Bu eser 1058 günde tamamlanacak…) dediler… Yıl, 2022… Geçtiğimiz gün itibarıyla 1.500 gün oldu… İnşaat anca % 40 seviyelerinde… Aldığımız duyum şu: Büyükşehir bu projeyi yapmak istemiyor… Geriatri merkezi yapacaklar…”
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer…
Sektirmeden karşılık verdi…
“O projenin farklı bir amaçla kullanılması diye bir şey yok… Gücümüz yettiği kadarıyla tamamlayacağız…”
Son durum bu…
Ancak…
İnsan merak ediyor…
Türkiye’nin incisi İzmir…
Neden bazen…
Yatırımlar söz konusunu olunca…
Osmanlı’daki gibi “duraklama” devri yaşıyor?
***
Tekrar buraya döneceğiz…
Çünkü…
Duraklama dönemine son örnek…
Mavişehir’deki Opera binasının akıbeti…
“Yılan Hikayesi”ne dönüştü…
(Bir türlü sonuca bağlanamıyor, uzayıp gidiyor…)
Parmakla gösterilecek “eser” de olsa…
Uluslararası ölçekte bir Opera Binası…
İzmir’in Mavişehir’inde…
Çoktan başı göklere değen bir eser olarak anılırdı!
***
Dönelim, 16 yıl öncesine…
Karşıyaka Belediye Başkanı Cevat Durak’ın ilk dönemi…
İzmir’in incisine…
Batı normlarında bir opera binası kazandırmak istiyor…
25 bin metrekarelik “sanat kenti” sanki…
Dünya prömiyerlerine ev sahipliği yapacak…
İçinde otelin bile unutulmadığı bir “kültür merkezi”nden söz ediyoruz…
Ancak…
O günlerde Karşıyaka Belediyesi’nin bütçesi 60 milyon…
Sanat merkezinin maliyeti 40 milyon…
Altından kalkılabilecek gibi değil…
Bu durumda kime gidilir?
Tabii ki, İzmir Büyükşehir belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu’na…
Doğal olarak…
Karşıyaka’nın “Opera Sarayı” fikrini beğenir Aziz Bey…
Karşıyaka Belediyesi, o kıymetli alanı Büyükşehir’e tahsis eder…
İddialara göre…
Tam o sırada ortaya bir “Alman firması” ortaya çıkar…
“Yap - İşlet – Devret” formülünü ortaya atar…
Teklifini masaya koyar…
Sanat mabetleri yaratma konusunda deneyimli o yabancı firma…
Projede…
Beş yıldızlı otel ve kütüphane de olmasında ısrar eder…
Ancak, “bizim taraf” buna karşı çıkar…
Türkiye’nin ünlü sanat fabrikası “BKM” bile o projeye talip olur…
Ne Alman firmaya…
Ne de BKM’ye…
Nasip olmaz dev opera kompleksi…
Tüm sorumluluk İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin omuzlarına yerleşir…
Aradan yıllar geçer…
Veeee…
Yıldız Tarihi; 7 Temmuz 2016…
Sıra opera projesine gelmiştir…
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu…
Müjdeyi verir:
“Opera binası için inşaat ruhsatını aldık… Kısa sürede ihalesine çıkacağız… İzmir muhteşem bir sanat merkezi kazanacak…”
***
O gün ne kadar da güzel şeyler anlatılmıştı…
İzmir Opera Binası…
25 bin metrekarelik bir alanda yükselecekti ve…
Türkiye’nin “ilk gerçek opera binası” olma özelliğini taşıyacaktı…
Yerleşkede…
1.200 kişilik ana salon ve 400 kişilik bir bale salonu olacaktı…
***
Aslında, bilir misiniz ki…
Mavişehir’in nazar boncuğu olacak o sanat mabedi…
Opera sanatına özel olarak yapılan ilk bina diyerek ihale edilmişti…
An itibarıyla…
Son dört yılda “o proje” için 350 milyon lira harcandığı iddia ediliyor…
Üstelik…
İnşaat yüzde 50 seviyesine bile gelmedi…
***
O gün, bugündür…
O inşaat “bu haliyle” akıbetini bekliyor…
***
Gelelim bugüne…
O opera sarayı için 16 yıl önce…
Bir Alman firmasının teklif ettiği…
“Yap-İşlet-Devret…” yöntemi…
Bugün için de geçerli olamaz mı?
Kaba inşaatın yarısına yakını bitmiş olsa da…
Bu konuda “yetkin” uluslararası bir firma…
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin…
Opera Sarayı’nı “bitirme” konusundaki sıkıntısına…
Merhem olamaz mı?
Bunun için yeni bir ihale için hazırlık yapılamaz mı?
***
İki gün önce…
Opera Sarayı’nın akıbetini merak eden gazetecilere…
“O projeyi gücümüz yettiği kadarıyla tamamlayacağız…” diyen…
Başkan Soyer’e sordum:
“16 yıl önce yaşandığı gibi popüler uluslararası şirketlerden (Yap-İşlet-Devret) modeliyle İzmir Opera Binası’nın bitirilmesi yönünde teklifler gelirse Büyükşehir Belediyesi sıcak bakar mı?”
Başkan Soyer’in cevabı netti:
“Neden olmasın? İzmir, görkemli projelere her zaman layıktır. Büyükşehir belediyemiz bu konuda gelen önerileri dikkatle takip edecektir..."
***
Bitiriyoruz…
İzmir biraz talihsiz mi?
Evet…
Bi’miktar da kısmetsiz diyebilir miyiz?
O’na da evet…
Bunlara ilaveten…
Safkan İzmirli olarak…
Bazılarımız…
Bugünün işini…
“Kaçmıyor ya, yarın da yaparız!” diyerek…
Taaa fi tarihine bırakıyor mu?
Buna da evet…
Peki, biz neden böyleyiz?
Nokta…
Hamiş: O kültür mabedi, “opera sanatına özel ilk bina” denilerek ihale edildi… Son dört yılda 350 milyon lirayı yedi, yuttu… Hala yarısı ortada yok… Sözde üç yıl sekiz ayda tamamlanacaktı; üstüne bir sekiz ay daha geçti ama bir türlü tamamlanamıyor... Gelgelelim, kimsecikler iki yılda 100 bin vatandaşımızı kaybettiğimiz pandemi süreci ile Türkiye’nin pençesinden bir türlü kurtulamadığı ekonomik kriz ve derin enflasyonu aklına getirmiyor…
Sonsöz: “Kalp denizdir, dil de kıyı… Denizde ne varsa kıyıya o vurur… / Hz. Mevlana…”